Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό.... Λαϊκιστή
Στο κυριακάτικο «εορταστικό» μήνυμα του πρωθυπουργού μας, αναφέρεται συνεχώς ως εχθρός του λαϊκισμού και του Κρατισμού, τα 2 άρρωστα παιδιά της μεταπολίτευσης. Χαρακτηριστικά αναφέρει το αμίμητο: «Ο λαϊκισμός έδωσε μάχη για να φέρει την Ελλάδα εκτός ευρώ και απέτυχε» (βλέπε Καθημερινή της Κυριακής 20/07/2014), Σε άλλη «παρέμβαση» στα κυριακάτικα φύλλα μας ενημερώνουν ότι είπε η Μέρκελ «Μην μπλέκεις με εκλογές», ενώ ο Σαμαράς της απάντησε ότι δεν θέλει εκλογές. Όμως ο πρωθυπουργός μας είπε στους υπουργούς «Μην ακούτε την τρόικα, να ακούτε μόνο εμένα».
Η λέξη λαϊκισμός ως –ισμός έχει αρνητική χροιά στη σημερινή εποχή. Κάθε – ισμός είναι αρνητικός. Μέχρι και οι πιο αυτονόητες διαιρέσεις ή συμπεριφορές όταν καταλήγουν σε –ισμός, τότε θεωρείται ότι γίνεται ιδεολογία και παύει κάθε έννοια λογικής. Αυτή η τοποθέτηση απορρέει από τη γενική αντίληψη ότι οι ιδεολογίες έχουν πεθάνει (μετανεωτερισμός) και ζούμε το τέλος της Ιστορίας (Φ. Φουκουγιάμα). Αυτή η κυρίαρχη άποψη ενισχύει τον ατομισμό (άτομο – ισμό), αφού δεν υπάρχει πλέον ο συνδετικός κρίκος για συλλογικότητες (οι κοινές ιδέες είναι ο απόλυτος και ικανός λόγος ένωσης ατομικοτήτων) και αφήνει ανυπεράσπιστο τον ασθενέστερο κοινωνικά και οικονομικά να τα «βάλει» μόνος του ενάντια στον ισχυρό. Αυτή η παγίδα αποϊδεολογικοποίησης έχει εγκλωβίσει την ελληνική κεντροαριστερά. Πιστεύει ότι «όλοι μαζί, για το κοινό καλό και την κοινή λογική» θα ξεφύγουμε από την κρίση. Δυστυχώς για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., και τα άλλα κόμματα του μεσαίου χώρου και λίγο αριστερά, τα κοινωνικά θέματα παραμένουν πολιτικά άρα και ιδεολογικά. Η λέξη πολιτικός βγαίνει από τη λέξη πολίτης (πολιτικός: ειδικός του πολίτη) και η πολιτική που ασκείται βγαίνει από την κοινωνία μέσα από πολιτικές διαδικασίες διαπραγμάτευσης, διαβούλευσης ή σύγκρουσης, πάνω σε ιδέες όπως η αλληλεγγύη, η αξιοκρατία, το βλέμμα προς το κέρδος των επιχειρήσεων ή την εργασία. Αυτή η αέναη μάχη των ιδεών θα υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι και ανθρώπινες κοινωνίες. Τα τελευταία 24 χρόνια έχουμε χάσει τη μάχη των ιδεών όχι ότι δεν υπάρχουν ιδέες.
Οι –ισμοί λοιπόν θα υπάρχουν. Αν ανατρέξετε στη Βικιπέδια θα βρείτε ορισμούς του Λαϊκισμού: «Ο λαϊκισμός ως μία μορφή πολιτικής ιδεολογίας αντιπαραβάλει τα συμφέροντα και τις επιθυμίες της μάζας του λαού ενάντια στις ελίτ. Το λεξικό Cambridge ορίζει το λαϊκισμό ως «πολιτική ιδέα και δράση που στοχεύει στην αντιπροσώπευση των επιθυμιών και των αναγκών του απλού λαού». Επίσης αναφέρει η Βικιπέδια ότι «κατά την ακραία αρνητική του εκδοχή, ο λαϊκισμός στηρίζεται στην εσκεμμένη ανειλικρίνεια (π.χ. στη διάδοση κάποιου θέματος που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα). Επίσης, ο λαϊκιστής πολιτευτής θέτει σκοπίμως ψευτοδιλήμματα, όπως "εχθροί ή φίλοι", "ταραξίες ή φιλήσυχοι", "αλλογενείς ή γηγενείς", με απώτερο σκοπό την καλλιέργεια ανασφάλειας στο λαό, και την αυτοπροβολή του ίδιου σαν προστάτη και σωτήρα». Συνεχίζει για το Λαϊκισμό «ως κοντινές έννοιες είναι η δημαγωγία, η κολακεία των αδυναμιών και ελαττωμάτων του λαού και η υιοθέτηση θέσεων και τάσεων που τον ευχαριστούν και απαντούν στο συναίσθημά του χωρίς να τον ωφελούν ή που να τον βλάπτουν μακροπρόθεσμα, με μοναδικό πάντα σκοπό την εξασφάλιση της εύνοιάς του. Μορφή λαϊκισμού αποτελεί και η προπαγάνδα».
Η Βικιπέδια, θέτει μερικά ερωτήματα. Πρώτον, ποιος εσκεμμένα είναι ανειλικρινείς; Για παράδειγμα ποιος διασπείρει ψευδείς ειδήσεις που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Ή ποιος θέτει ψευτοδιλήμματα για να εγκλωβίσει τον λαό και να αυτοπροβληβεί ως σωτήρας; Δεύτερον ποιος χρησιμοποιεί την προπαγάνδα ή καλύτερα ποιος έχει τα μέσα για την επιτυχία της προπαγάνδας; Και τρίτον και κυριότερο ποιος χρησιμοποιεί τις αδυναμίες του λαού για να παραμείνει στην εξουσία; Ας αναφέρουμε μερικά διλήμματα: «Ευρώ ή δραχμή», «Σαμαράς ή χάος», «Μονόδρομος ή καταστροφή». Ας σκεφτούμε τις «ανεπιθύμητες» διαρροές ή τα non paper ολόκληρων νόμων του Κράτους ή τέλος ποιος επιτέλους ελέγχει τα ΜΜΕ στην Ελλάδα. Μπείτε στο περιοδικό Focus το Γερμανικό αυτό περιοδικό και διαβάστε για τα χρέη των κορυφαίων ΜΜΕ της Ελλάδας Focus : «Πώς οι Έλληνες ολιγάρχες λεηλατούν το κράτος τους» (http://www.agrinioculture.gr/2014/07/19/focus-pos-ellines-oligarches-leilatoun-kratos-tous/) Σκεφτείτε ποιοι προπαγανδίζουν και ποιοι εκχυδαΐζουν τα θέματα στη χώρα μας.
Στην οικονομική κρίση που βιώνουμε οι «μεσοβέζικες», «μεσαίες», «φλύαρες» λογικές καταψηφίζονται. Εκεί την πάτησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η ΔΗΜ.ΑΡ. Πίστευαν ότι ως εμπνευστές του λαϊκισμού και ιδιοκτήτες του συστήματος ΜΜΕ- ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, θα τα καταφέρουν να μείνουν στην εξουσία. Το ποτάμι (έχει κομμάτι του τη ΔΡΑΣΗ του Στ. Μάνου) είναι η αποθέωση των παραπάνω θέσεων της αποιδεολογικοποίησης. Ο λαός – και αυτό δεν είναι λαϊκισμός- θέλει συγκεκριμένη, ολοκληρωμένη, ιδεολογική πρόταση, όχι γενική, είμαστε κατά των πάντων, ούτε φυσικά είμαστε και με όλους. Γι' αυτό ο λαϊκισμός θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον ως προπαγάνδα κατά των συγκεκριμένων πολιτικών λύσεων που θα πρέπει να διατυπωθούν σε 1,5 μήνα. Αν απομονώσουμε τους λαϊκιστές, δηλαδή τα επιφανειακά και ξύλινα συνθήματά τους, τότε θα βοηθήσουμε και στον προεκλογικό διάλογο που έχει ξεκινήσει ο ίδιος ο κ. Σαμαράς με την κ. Μέρκελ.
Άκης Χουζούρης