Ψήφισε ελεύθερα: «Ναι» ή … «Ναι»!
Γράφει ο
Μηνάς Αρτόπουλος
Αν κάποιος παρακολουθήσει τηλεόραση, τις τελευταίες μέρες, θα νομίσει ότι γίνεται δημοψήφισμα, με δύο απαντήσεις. Το «Ναι» και … «Ναι».
Είναι εξοργιστικό. Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν …
Δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο ότι η τηλεόραση πάει … κατά διαόλου και στρέφεται στο διαδίκτυο, στο οποίο μπορείς να βρεις τα πάντα.
Έλεος, πια, με τα στημένα πάνελ, υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης. Έλεος, πια, με την προπαγάνδα και την τρομοκράτηση του κόσμου.
Ψηφίστε ό,τι θέλετε. «Ναι» ή «όχι». Δικαίωμα σας.
Ένα πράγμα, μόνο, σάς ζητώ. Ψηφίστε «όχι» στο τηλεοπτικό κουτόχορτο. Και με τα δύο χέρια …
Υ.Γ. Το κείμενο δεν αφορά τα περιφερειακά κανάλια τα οποία είναι ξεκάθαρα πιο πλουραλιστικά και τουλάχιστον σέβονται τον εαυτό τους.
3 σχόλια
-
Σωστά τα λες...αλλά αυτή υποδούλωση για πάντα πολύ δραματική αδερφάκι μου.....Σου είπε κανείς ότι στην πορεία δε θα κουρευτεί χρέος? Βασικά εννοείται ότι θα κουρευτεί! Σου είπε κανείς ότι το μνημόνιο θα κρατήσει για...πάντα? Και να ήθελες δηλαδή δε θα κρατούσε! Κι αν εφαρμοστεί σωστά μπορεί να να σου βγει και λίγο, τόσο δα, σε καλό, αρκεί να μην περιέχει ένα δυο τρελά πραγματάκια που συζητούσαν....και θυμίσου πως και ο Αλέξης τα συζητούσε όλα αυτά τόσον καιρό μαζί τους, δεν ήταν μόνοι τους!!! Το θέμα είναι να έχουν την τόλμη αυτοί που κρατάνε το τιμόνι να κάνουν βαθιές μεταρρυθμίσεις. Η λιτότητα, που είναι βασικά επακόλουθο της ύφεσης, κι όχι ενός μνημονίου, που πρακτικά θέτει τους....κανόνες αυτής, για να τελειώσει κάποια στιγμή, πρέπει να αναπτυχθεί η χώρα, και για να γίνει αυτό χρειάζεται επίσης τόλμη και να ξεφύγουμε από αγκυλώσεις του παρελθόντος και κομματικό κράτος...Ας κοιτάξουμε τώρα να σκεφτούμε λογικά, αφού ο Αλέκος θέλει τελικά μερικά ψωμιά ακόμα να φάει για να μάθει πως να διαχειρίζεται κάποια πράγματα, με αποτέλεσμα τώρα να είναι και ύποπτος, κι εγώ να μην αντέχω να ρισκάρω κι άλλη κοροϊδία και αν εξυπηρετήσω άθελά μου σχέδια ανομολόγητα....(είναι όμως τελικά ανομολόγητα από κάποιους?) Το μήνυμα που πρέπει να πάρει είναι τελικά το ΝΑΙ, και μάλιστα ηχηρό, αλλά με την προϋπόθεση πως θα το διαχειριστεί σωστά! Με το ναι εγώ δεν ψηφίζω λιτότητα για πάντα, ψηφίζω ναι στην Ευρώπη και σε μια νέα διαπραγμάτευση!!!!
-
Μέρες τώρα σκέπτομαι και ξανά σκέπτομαι αν η επιλογή μου να πιστέψω στον φίλο Αλέξη ήταν η ΣΩΣΤΗ. Και πιστεύω ότι υπάρχουν και πάρα πολλοί εκεί έξω που σκέπτονται το ίδιο! Θα ήθελα λοιπόν να εκφράσω δυνατά τις σκέψεις μου με όλους αυτούς αλλά και με όλους αυτούς που κατηγορούν εμάς που τον εμπιστευτήκαμε
Δυο κουβέντες, φίλε Αλέξη, που αφορούν στο δημοψήφισμα!!!
Στις πρόσφατες εκλογές πήρες -ναι πήρες μία εντολή από τον λαό, μια ιστορική εντολή, που όμως είχε και έχει ένα βασικό ελάττωμα: Είναι θολή!
Και είναι λογικό. Δε σε κατηγορώ. Για να φύγει όλο το σκυλολόι των μισθοφόρων που χρεοκόπησαν τη χώρα έπρεπε να συγκεντρωθούν οι πολίτες γύρω από ένα γενικό (θολό) όραμα. ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ!
Με αυτό το όραμα στο μυαλό (και κάποιοι στην καρδιά) βρέθηκε να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ αυτός που περίμενε να σκίσεις τα μνημόνια, μαζί μ’ αυτόν που ήθελε διαπραγμάτευση. Αυτός που ήθελε ρήξη, με αυτόν που ήθελε Ε.Ε. Αυτός που ήθελε δραχμή, με αυτόν που ήθελε ευρώ, αλλά και πάρα πολύ άλλοι που απλώς σιχάθηκαν τους κλέφτες μνημονικούς!
Το δημοψήφισμα λοιπόν φίλε μου Αλέξη, εάν γίνει, έχει το εξής γνώρισμα:
Το ΝΑΙ είναι σαφές. Σαφέστατο. Σε μια εξαθλιωμένη χώρα, με εξαθλιωμένη την πλειοψηφία των πολιτών, με την υγεία και την παιδεία να διαλύονται, με το παράνομο χρέος μόνο να αυξάνει και χωρίς την παραμικρή ελπίδα να μπορέσει ποτέ να το σηκώσει η μικρή μας χώρα, σε αυτή τη χώρα οι πολίτες συμφωνούν (λένε ΝΑΙ) να τους επιβληθούν τα χειρότερα μέτρα που έχουν επιβληθεί ποτέ σε χώρα του δυτικού κόσμου. Σαφές...
Το ΟΧΙ όμως είναι πάλι θολό.
Καταλαβαίνω φίλε μου. Το διακύβευμα εδώ είναι το ΝΑΙ. OK.
Όμως, το ΟΧΙ σου δίνει, φίλε Αλέξη, τη μοναδική ευκαιρία -την ΕΛΠΙΔΑ που λες και εσύ- να ξεκαθαρίσεις γιατί σε ψηφίσανε!
Μην την πετάξεις στα σκουπίδια.
Αν καταφέρεις να μάθεις τι στο διάολο ΘΕΛΟΥΝ τελικά οι πολίτες -γιατί το ερώτημα, γνωρίζεις πολύ καλά, ότι θα έπρεπε να τεθεί αντίστροφα- η επόμενη μέρα από το δημοψήφισμα θα είναι πολύ, μα πολύ διαφορετική!
Μην ακούς πια τους συμβούλους σου ρε Αλέξη.
Χίλια μπράβο τους, αν και “θολή” η δουλειά τους.
Τώρα πια, να ακούς τους φίλους σου.
Μην αφήσεις ακόμη και το ενδεχόμενο της νίκης, να είναι ήττα και να συνεχιστεί ο πόλεμος και η αμφιβολία σε κάθε -μα κάθε- κίνηση που πας να κάνεις.
Μέχρι πότε;
Μέχρι το επόμενο δημοψήφισμα; Στην καλύτερη.
Αξίζει τον κόπο;
Και μην αφήσεις να θολώσει ακόμη και η ήττα (το ΝΑΙ, με τα σημερινά δεδομένα, ποτέ δεν ξέρεις) και γίνει μη διαχωρίσιμη.
ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΡΕ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΜΕ ΠΟΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 2015 ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Όλα αυτά στα γράφω, φίλε Αλέξη, πιστεύοντας αξιωματικά ότι δεν υπάρχει καμία -μεγάλη- συμφωνία που μου κρύβεις. Θα συνεχίσω να έχω στο μυαλό μου ως τον άνθρωπο της γενιάς μου που πίστεψε στο ίδιο όραμα με μένα και θέλει πραγματικά να βοηθήσει την ΕΛΛΑΔΑ να σταθεί ξανά στα πόδια της. -
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα. Ίσως τη διαφορά κάνει το Star που προσπαθεί τουλάχιστον να μην είναι ο σύγχρονος Έλληνας Γκαίμπελς.