ό χ ι - Γράφει ο Γιώργος Παπαηλιού
Μέσω συνεχών «ήξεις-αφήξεις», εναλλαγών «ζεστού-κρύου» και εν τέλει της υποβολής τελεσιγραφικής πρότασης, οδήγησαν τη διαπραγμάτευση στα άκρα.
Η εξαγγελία διεξαγωγής δημοψηφίσματος επί της τελεσιγραφικής πρότασης προκάλεσε εκνευρισμό και ανησυχία στους ξένους δανειστές, για τους οποίους ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί όχι απλώς κυρίαρχη επιλογή αλλά τη μοναδική πολιτική. Το γεγονός, ότι μία μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, και η κυβέρνησή της, μην ενδίδοντας σε πιέσεις και απειλές, εννοούσε να διαπραγματεύεται ουσιαστικά και να απευθύνεται στους πολίτες προκειμένου να αποφασίσουν, ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Τους «χάλαγε τη σούπα», διότι τόσο στο ευρωσύστημα όσο και στο ΔΝΤ έχουν συνηθίσει διαφορετικά, με υποτελείς, τα κράτη-παρίες, να δέχονται εντολές χωρίς αντιρρήσεις και να πειθαρχούν στις υποδείξεις των επικυρίαρχων.
Έτσι οι ξένοι δανειστές, σε αγαστή συνεργασία με τους εγχώριους συμμάχους τους-το νεοφιλελεύθερο πλέγμα του χρηματοπιστωτικού τομέα, των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης και του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος, έχουν δρομολογήσει σχέδιο με σκοπό να υπερψηφιστεί η επιλογή του «ναι».
Επιβάλλουν απόλυτη χρηματοδοτική και οικονομική ασφυξία στη χώρα. Οι «κλειστές τράπεζες» και ο έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων είναι συνέπεια της επιδίωξης των ξένων δανειστών «να γονατίσουν» την ελληνική πλευρά.
Παρεμβαίνουν, μέσω των ανώτατων αξιωματούχων τους, ωμά και απροκάλυπτα στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας, όχι μόνον επιλέγοντας και προπαγανδίζοντας δημοσία το «ναι» και κατακεραυνώνοντας το «όχι», αλλά και αλλάζοντας !!! επιβάλλοντας άλλο ερώτημα από αυτό που η ελληνική βουλή έθεσε ως αντικείμενο του δημοψηφίσματος, προκειμένου να έχουν την απάντηση που επιδιώκουν. Έτσι, το ερώτημα που αυθαίρετα θέτουν, είναι, αν ο ελληνικός λαός επιλέξει τη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη, ψηφίζοντας «ναι» ή την έξοδο από αυτήν, ψηφίζοντας «όχι». Δηλαδή διαστρέφουν το πράγματι τιθέμενο ερώτημα και το «φέρνουν στα μέτρα τους». Γι΄ αυτούς δεν υπάρχουν κυρίαρχα κράτη και δημοκρατικοί κανόνες. Υπάρχει μόνον η ωμή δύναμη των επικυρίαρχων.
Απειλούν, εκβιάζουν, τρομοκρατούν, κυρίως μέσω ενός θηριώδους προπαγανδιστικού μηχανισμού, δοκιμάζοντας τις αντοχές του ελληνικού λαού που τα τελευταία χρόνια έχει οδηγηθεί σε εξαθλίωση.
Σ΄ αυτό το πλαίσιο, τίθεται προς την ΕΕ, το ερώτημα, αν στην Ελλάδα, ως ισότιμο μέλος αυτής, «επιτρέπεται» να λειτουργεί η δημοκρατία και να εφαρμόζεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Φαίνεται, ότι η δημοκρατία και οι εκφάνσεις της λαϊκής κυριαρχίας είναι γι΄ αυτήν βαρίδια. Τις επικαλείται τυπικά και τις αποδέχεται μόνον όταν τη «βολεύει». Διαφορετικά, τις κατακεραυνώνει ως «δημαγωγία», «εθνολαϊκισμό», «νεοκομμουνισμό», εκμεταλλευόμενη την τρομοκράτηση και συνακόλουθα το φόβο που προκαλούν στην ελληνική κοινωνία, με τα οικονομικά μέσα και τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς που το διεθνές, ευρωπαϊκό και ελληνικό σύστημα διαθέτουν.
Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος, πέραν του ότι αποτελεί κίνηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους ξένους δανειστές, συνιστά και δημοκρατική απάντηση στον εκβιασμό τους. Σημαίνει ανάκτηση του αυτεξούσιου της ελληνικής πολιτείας, επιβεβαίωση της λαϊκής κυριαρχίας ως συνταγματικής αρχής, που αναγνωρίζει τη συμμετοχή του λαού, άμεσα και χωρίς διαμεσολάβηση, στη λήψη αποφάσεων επί σημαντικών θεμάτων που αφορούν το παρόν και το μέλλον του. Συνακόλουθα δημιουργεί προϋποθέσεις εθνικής-δημοκρατικής ενότητας, διότι η απάντηση στο τιθέμενο ερώτημα είναι αυτονόητη-«όχι».
Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και ανεξαρτήτως του πράγματι τιθέμενου δημοψηφισματικού ερωτήματος (επί του περιεχομένου της τελεσιγραφικής πρότασης των ξένων δανειστών) και του αυθαίρετου και ψευδεπίγραφου διλήμματος (ευρώ ή δραχμή), ο ελληνικός λαός καλείται να απαντήσει : Aν προκρίνει να είναι κυρίαρχος και ελεύθερος και, μέσω διαπραγματεύσεων και συμφωνίας-λύσης, να διαμορφώσει προϋποθέσεις για θεσμικό μετασχηματισμό και κοινωνικά δίκαιη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, ψηφίζοντας «όχι» ή αν προκρίνει να συνεχίσει να υφίσταται τα δεσμά «μνημονιακών» πολιτικών λιτότητας και ύφεσης, ψηφίζοντας «ναι».
Η συγκυρία είναι κομβική για τον τόπο. Οι ξένοι δανειστές γνωρίζουν ότι η υπερψήφιση του «όχι», πέραν του ισχυρού συμβολισμού που θα εκπέμψει, εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει σε άλλο πεδίο διαπραγμάτευσης, αφού θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση της ελληνικής πλευράς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν χωρίς δυσκολίες.
Ανεξαρτήτως των όποιων ενστάσεων μπορούν να εγερθούν για τη διαπραγματευτική τακτική και τις όποιες αστοχίες της ελληνικής κυβέρνησης, η μέχρι πνιγμού οικονομική ασφυξία, οι απειλές, η τρομοκράτηση, ο φόβος, εν ολίγοις η «κήρυξη πολέμου» από τους ξένους δανειστές, όχι κατά της κυβέρνησης αλλά κατά του ελληνικού λαού, πρέπει να αποκρουστεί.
Ο ελληνικός λαός οφείλει να υπερασπιστεί εθνική κυριαρχία της χώρας, τη δημοκρατία, την ιστορία και την αξιοπρέπειά του.
«κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς, μην την εξευτελίζεις»
Γιώργος Η. Παπαηλιού
Δικηγόρος-Διδάκτορας Νομικής
4 σχόλια
-
Η ανιδιοτέλεια στην πολιτική και στα γραφόμενα, έχει ονοματεπόνυμο Γιώργος Η. Παπαηλίου...
-
Κύριε Οικονόμου, μια ικανή κυβέρνηση θέλαμε, που να είναι διαφορετική από τους άλλους (ήταν διαφορετική τελικά αλλά για κακό δικό μας, γιατί το πείσμα ανήκει σε ηλικίες δημοτικού, κι όχι σε ηγέτες χρεοκοπημένες χώρας), που να υλοποιήσει έστω και ένα πράγμα από αυτά που υποσχέθηκε! Δεν είπαμε να προσκυνήσει κανέναν, με αξιοπρέπεια αλλά και ρεαλισμό να πάμε να διεκδικήσουμε πέντε καλύτερα πράγματα...έχοντας πάντα κατά νου την αλήθεια, ότι είμαστε χρεοκοπημένοι, και η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει με φανφάρες, ασάφειες και απειλές, αλλά με δουλειά και διάθεση συνεννόησης! Το καλό της χώρας αυτό επιτάσσει, δεν παίζεις τις τελευταίες οικονομίες της χώρας στα ζάρια, γιατί με αυτό τον τρόπο τους δίνεις το δικαίωμα να σε πατήσουν! Ούτε περιμένεις τόσον καιρό, πας σε όλα με την ταχύτητα του φωτός! Λάθος τους μέγα που θέλησαν να κυβερνήσουν αυτή τη στιγμή, και το ξέρετε κατά βάθος! Το να λέω δε θέλω 23% ΦΠΑ στα νησιά είναι εύκολα λόγια τώρα. Κανείς δεν το θέλει, είναι ευνόητο! Ποιος επέτρεψε να πέσει στο τραπέζι αυτό, που το συζητούσαμε κιόλας αρχικά αν θυμάστε? Να τα αφήσουμε αυτά. Η ουσία είναι πως από τη στιγμή που είδαν κάποια πράγματα ότι δεν έβγαιναν με τους ξένους ήθελε αλλαγή πλεύσης. Ή μάλλον λάθος, ήθελε εξ αρχής άλλη στρατηγική οικοδόμησης εμπιστοσύνης, και προς τιμήν τους κάποια στιγμή το παραδέχτηκαν. Δεν άλλαξαν όμως και πάλι τακτική, αλλά παγιδεύτηκαν στο αρχικό τους λάθος. Τώρα βλέπουν που μας έφεραν. Απέτυχε η πολιτική αυτή και το ξέρουν, και δεν είναι κακό να το παραδεχτείς ότι έπαιξες και έχασες! Τώρα τι κάνει αυτή η κυβέρνηση? Ή παραιτείται, ή μπαίνει σε ευρεία συνεννόηση με άλλα κόμματα, χωρίς κατ' ανάγκην αλλαγής ηγεσίας του κόμματος, ή πάει και τα δίνει ΟΛΑ, κι όταν λέμε όλα δεν εννοούμε γη και υδωρ, αλλά τα δίνει όλα για να πείσει τους ξένους ότι μπορούν να συνεργαστούν μαζί τους μέσα στα πλαίσια μιας νέας συμφωνίας! Μόνο έτσι υπάρχει μια ελπίδα για κάτι όχι πολύ σκληρό αυτή τη στιγμή και για κούρεμα χρέους παρακάτω!
-
Κύριε ή κυρία με το διακριτικό ψευδώνυμο "Φάτε τα τώρα" δεν κατάλαβα τελικά ποια είναι η πρότασή σας? Να ψηφίσουμε ΝΑΙ και να μειωθούν ξανά οι μισθοί και οι συντάξεις? Να ψηφίσουμε ΝΑΙ και να αυξηθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση και τα ξενοδοχεία στο 23%. Να ψηφίσουμε ΝΑΙ και να δώσουμε δώρο τους τουρίστες στην Τουρκία που έχει ΦΠΑ σε εστίαση και ξενοδοχεία 8%. Να ψηφίσουμε ΝΑΙ για να κάνουμε τη χάρη στον "Μπουμπούκο" Αδωνη Γεωργιάδη που με απύθμενο θράσσος σε άρθρο του σε γερμανική εφημερίδα προέτρεπε τους Γερμανούς να απορρίψουν ασυζητητί τις προτάσεις της Ελληνικής Πλευράς? Ελεος θα τρελαθούμε γιατι εσεις θέλετε ανέργους να ψάχνουν σε σκουπίδια? Θέλετε ΄τον λαό μας σε συσσίτια?
-
Την ανικανότητά σας μην τη ρίχνετε συνεχώς στους άλλους, και τώρα στο χάλι σας το μαύρο θέλετε να κάνετε και το λαό συνένοχο, που ως κλασσικός μ@@@@@ς σας έδωσε λαϊκή εντολή σε.....βλακείες. Ότι θα καταργούσατε τα μνημόνια, κι από την άλλη θα τους παίρνατε και τα.....σώβρακα,.....και όλα αυτά εντός ευρώ!!! Αντί να αφήναμε τους άλλους να βλέπαμε αν θα βγαίναμε από το μνημόνιο όπως λέγανε, αν θα βγαίναμε στις αγορές και θα παίρναμε χρηματοδότηση για ανάπτυξη από την ΕΚΤ, στο κάτω κάτω αν άξιζε αυτή η ταλαιπωρία τόσων χρόνων, εμάς μας έφαγε η βιασύνη μ@@@κες, επειδή ο Τσίπρας φοβήθηκε μπας και όντως γίνει κάτι και ολοκληρωθεί "επιτυχημένα" το πρόγραμμα και χάσει τη μοναδική του ευκαιρία να πάρει την εξουσία! Μπράβο μας για μια ακόμα φορά τα σκ@@@@@με!!!!!!
ΥΓ Α, και μην ξεχνάμε μια ακόμα "συνεπή" άποψη ορισμένων. Ο Τσίπρας για το προηγούμενο δημοψήφισμα που ήθελαν να κάνουν, έλεγε πως θα οδηγούσε σε κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος πριν καν προλάβει να γίνει, και το όχι θα σήμαινε έξοδο από το ευρώ. Τώρα λέει πως το δημοψήφισμα είναι δημοκρατικό μας δικαίωμα επειδή μας θέλει συνένοχους.......σε πολλά!!!!!