SOS: Ο «εχθρός» «σφαγιάζει» αλύπητα

Και είναι γνωστά τα αίτια, με χρονολογική σειρά μετά το ΙΙ ΠΠ :

1) Μυστικό Σύμφωνο Μόσχας τον Οκτώβριο 1944, όπου Στάλιν και Τσώρτσιλ μοιράζουν τα Βαλκάνια (λες και ήταν χωράφια ή πρόβατα), παραπλανούν το λαό μας και προκαλούν το δεύτερο και οδυνηρότερο διχασμό-εθνοκτόνο εμφύλιο με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, ξέχωρα την καταστροφή της υποδομής της χώρας, την προσφυγιά-μετανάστευση, την «αναγκαστική» ξένη βοήθεια που πρόσδεσε ασφυκτικά τη χώρα σε ξένες εξαρτήσεις.

2) Πολιτικός και κοινωνικός κατακερματισμός, κομματοκρατία, διαφθορά.

3) Καθοδηγούμενη εκτροπή των «εθνοσωτήρων» και κυπριακή τραγωδία και διχασμός.

4) Καθοδηγούμενη «εισβολή» Σοσιαλιστών (όρα Σοσιαληστών) και νέο-διχασμός.

5) Ξανά κομματικό κράτος, αναξιοκρατία, κατά συρροή σκάνδαλα (Κωσκοταδισμός, χρηματιστήριο, Ζήμενς, μίζες στα εξοπλιστικά, εργολαβίες κ.λπ.

6) Ασθμαίνοντας φθάσαμε στο υποβολιμαίο και παραπλανητικό «λεφτά υπάρχουν», Λίστα Λαγκάρντ κ.λπ.

7) Και μετά από πέντε μήνες ξανά κομματικού κράτους, διοικητικής ασυναρτησίας και υψίστης αλαζονείας και εξουσιαστικής στρατηγικής εσωτερικά και εξωτερικά, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέο διχασμό, κοινωνικό κατακερματισμό και-το κυριότερο- ρήξη με την ΕΕ με τραγικές πολιτικές, στρατηγικές, οικονομικές κ.λπ. συνέπειες για το λαό μας. Ξεχνούν «εξουσιαστές» και λαός το σοφό και άκρως ρεαλιστικό του Θουκυδίδη ότι οι σχέσεις μεταξύ κρατών και ατόμων βασίζονται στο συμφέρον, και συνεπώς, συναισθηματισμοί και αφέλεια στις διεθνείς σχέσεις είναι αυτοκτονικές. Επίσης του Μένανδρου ότι τα δάνεια κάνουν δούλους τους ελεύθερους!

Τέλος, το αξίωμα στις Διεθνείς Σχέσεις ότι η αιχμή του δόρατος της εξωτερικής πολιτικής ισχυρών είναι η διαφθορά άλλων ώστε να τις ελέγχουν και εξουσιάζουν (τρανταχτό παράδειγμα η «ψωροκώσταινα»). Συνεπώς, τι πρέπει να γίνει να προληφθεί και αποτραπεί μια καινούρια εθνική συμφορά;

1) Εθνική, πατριωτική υπέρβαση και συνθετική «ανάδυση» των αρετών της φυλής.

2) Οικουμενική κυβέρνηση και νέα διαπραγμάτευση με τους Εταίρους, που πρέπει να δεχθούν στα πλαίσια της περίφημης αρχής της αλληλεγγύης αλλά και του αμοιβαίου συμφέροντος, τα δίκαια αιτήματα των Ελλήνων. Και επίσης για να μην έχουν, ενδεχομένως, κάποιοι Εταίροι τη δικαιολογία-πρόσχημα κυβέρνησης μη αρέσκειάς τους. Εκτός, βέβαια, αν ισχύει το σενάριο επιστημονικής φαντασίας ότι κάποια σκοτεινά, αδίστακτα κερδοσκοπικά κυκλώματα επιχειρούν να προκαλέσουν νέο χάος στην Ευρώπη και τον κόσμο, αναζητώντας αφορμές και χρηματοδοτώντας νέους «Εφιάλτες» και «φύρερ»!

3) Πατριωτικό παράδειγμα των ηγετών, που, συναισθανόμενοι την τραγωδία του λαού, πρέπει να περικόψουν τους μισθούς τους κ.λπ., αποδεικνύοντας, συνάμα, τις καλές τους προθέσεις, που να μην οδηγούν στην «κόλαση» όπως είπε κάποιος ηγέτης.

4) Κινητοποίηση των Ελλήνων της Διασποράς που μπορούν να πείσουν κυβερνήσεις στο εξωτερικό να βοηθήσουν την Ελλάδα στα δίκαια αιτήματά της.

5) Αξιοκρατία και άμεση πάταξη της διαφθοράς ώστε οι Εταίροι κ.ά. να μη βρίσκουν άλλοθι για τις δήθεν μη ειλικρινείς προθέσεις των κυβερνώντων τη χώρα.

6) Αξιοποίηση των δυνατοτήτων μας στον ΟΗΕ και-ιδιαίτερα- φέτος, που γιορτάζονται τα 70 χρόνια του και της ήττας του Αξονα, ηθική και πολιτική ενίσχυσή του (κι όχι τα τελευταία χρόνια την Ημέρα του ΟΗΕ, να καταθέτει Στέφανο στον Αγνωστο Στρατιώτη στέλεχος του ΥΠΕΞ και όχι Υπουργός, Υφυπουργός, ΓΓ ή Πρέσβης ως είθισται διεθνώς).

7) Εφαρμογή του Προγράμματος του ΟΗΕ «ΤΟΚΤΕΝ» για την αξιοκρατική αξιοποίηση διακεκριμένων Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού.

8) Συνειδητοποίηση από τους ιδιοκτήτες αλλά και τα στελέχη ΜΜΕ και διαφημιστικών επιχειρήσεων ότι προέχουν τα εθνικά θέματα (οι απειλές εναντίον του έθνους και της κοινωνίας από εξωτερικούς εχθρούς που καιροφυλακτούν καθώς και από εσωτερικά ανθελληνικά κυκλώματα και αδιαφανείς οργανώσεις που απεργάζονται τη δημοκρατία, τη συνοχή και γαλήνη της χώρας) και όχι η υποκουλτούρα και οι παραφυσικές επιλογές.

9) Οργανωμένη αποκέντρωση και ανάπτυξη των τομέων που προσελκύουν επενδύσεις και προάγουν τις εξαγωγές.

10) Αναβάθμιση των λειτουργημάτων (γιατρών, εκπαιδευτικών κ.ά.) που βρίσκονται σε Τριτοκοσμικό επίπεδο στη χώρα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ηγεσία και λαός ότι πολλές φορές οι ανθρωποθυσίες είναι απαραίτητες για τους «εξουσιαστές», που αντί να τις προλαμβάνουν και αποτρέπουν, τις προκαλούν και σαν «εξιλέωση» ανακηρύσσουν «αγίους», «μάρτυρες» και «ήρωες». Τους βολεύει!

Τέλος, ότι οι «ουρές» της «δημοκρατίας» (ουρές στις τράπεζες, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα σουπερ μάρκετ κ.λπ.) σκοπό έχουν τον εθισμό, την υποδούλωση. Το συμπέρασμα, το τραγικό συμπέρασμα είναι ότι οι όποιοι εχθροί βρίσκονται ήδη εντός των τειχών ίσως με προβιά ή μάσκα, και οι «σφαγές» έχουν αρχίσει (αυτοκτονίες, αθρόα αφαίμαξη- προσφυγιά-μετανάστευση νέων επιστημόνων, ανεργία στο κόκκινο, ανασφάλεια, αβεβαιότητα, δημογραφική συρρίκνωση και ότι άλλο έχει το κουτί της Πανδώρας όπου και η ελπίδα έχει μπει στο Χρηματιστήριο της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλει φασιστικά τις πολιτικές της) και «αρμόδιοι» ηγέτες, κατά το Δημοσθένη «παραξίαν ευτυχούντες», κρατούν το λαό-πειραματόζωο σε πλήρη σύγχυση όσον αφορά την παρούσα σοβαρή κρίση και, τυχοδιωκτικά, τον αποπροσανατολίζουν και διχάζουν προκαλώντας κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας στο οποίο επιτήδειοι κερδοσκόποι εκτός και εντός επενδύουν σε βάρος της χώρας, ενώ, συνάμα, στο εσωτερικό συνεχίζει αλαλούμ αδιαφανών αναξιοκρατικών μαιάνδρων, που υπονομεύουν τη δημοκρατία. Αλήθεια, όταν κάποιοι λένε ότι «η Ελλάδα δεν πεθαίνει», εννοούν τη χώρα σαν γεωγραφικό χώρο κ.λπ., αλλά όχι τον λαό που πολλές φορές τον «πεθαίνουν»; Μήπως, συνεπώς, η πιο λογική επιλογή σχετικά με το σουρεαλιστικό και διχαστικό δημοψήφισμα, που θυμίζει το δίλημμα στην καμήλα αν προτιμάει τον κατήφορο ή τον ανήφορο-κι όχι το ίσιωμα- είναι η απόσυρσή του ; Τέλος, όταν υπάρχει έλλειμμα πατριωτισμού, μέτρου και ευθύνης και δεν υπάρχει εθνική συναίνεση και ομοψυχία, τότε, δεν μας φταίνε μόνον οι ξένοι κι ούτε η τρύπα του όζοντος για την επερχόμενη καταστροφή, αλλά η «τρύπα» στη συνείδηση όλων των συνυπεύθυνων, ιδιαίτερα των ηγετών που δεν αντιδρούν έγκαιρα και αποτελεσματικά για να σταματήσουν τις «σφαγές» των όποιων «εχθρών» βρίσκονται ήδη εντός των τειχών, ενώ «οι θεοί έχουν αποχωρήσει».*

*{Νομίζω ότι αξίζει να παραθέσουμε την πριν 60 χρόνια φράση του σπουδαίου Αμερικανού Καθηγητή Hans J.Morgenthau στο βιβλίο του «Politics Among Nations”, που παραμένει επίκαιρη διεθνώς: « Μεταφέροντας τα είδωλά τους, οι εθνικιστικές μάζες των καιρών μας συναντώνται στη διεθνή αρένα, κάθε ομάδα πεπεισμένη ότι εκτελεί την εντολή της ιστορίας, ότι κάνει για την ανθρωπότητα ότι φαίνεται να κάνει για τον εαυτόν της, και ότι εκπληρώνει μια ιερή αποστολή που επιτάσσει η (θεία) Πρόνοια, όπως και να ορίζεται. Αγνοούν, όμως, ότι συναντώνται κάτω από έναν άδειο ουρανό από τον οποίον οι θεοί έχουν αποχωρήσει»}.

Π.Ι.Καραφωτιάς