Menu
RSS
Πέμπτη, 28/03/2024
kalimera-arkadia logo
kalimera Arkadia Facebook pageKalimera Arkadia TwitterKalimera Arkadia YouTube channel
ΚΤΕΛ Αρκαδίας

...Κύριε, δώρησαί μοι του οράν το ...«γνώθι σεαυτόν», ... !

...Κύριε, δώρησαί μοι του οράν το ...«γνώθι σεαυτόν», ... !
Μία από τις προσευχές, που ακούγονται εις τους Ιερούς Ναούς μας κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι μία σύντομη προσευχή, διά στόματος του Iερέως, πλήν και ημείς οι ίδιοι συναισθανόμεθα την ανάγκη να την διαλαλούμεν: "Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δώς. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισέ μοι τω σω δούλω. Ναί, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου, ότι ευλογητός εί εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν."
Αυτή η ολιγόλογος αίτησις αυτοκριτικής, που ηχεί μέσα μας ως κώδων αυτοελέγχου, αποδίδεται εις τον Όσιον Εφραίμ τον Σύρον (4ος αι. μ.Χ.), ο οποίος κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον απετέλεσε "σκεύος αρετών" διά την Εκκλησίαν μας. Και όσον περισσότερον εμβαθύνομεν, τόσον συναισθανόμεθα την σημασία της. Εις σημείον φιλοσοφικής, πνευματικής, έτι δε και ψυχοσωματικής ασκήσεως. Είναι δε τόσον αυτογνωστικά τα λόγια αυτά, τόσον αυτοελεγκτικά, που, μόνο και μόνον, η προφορά τους, από τα χείλη μας, μας συγκλονίζει και μας ..."βάζει στη θέση μας"!
Αποκρούομεν την "υιοθέτησιν" (: μη μοι δώς), από εμάς, διαθέσεως δειλίας και λιποψυχίας, του σχολιασμού της συμπεριφοράς του αδελφού μας, της καταλήψεως, με άνομα και κακόβουλα μέσα, οιασδήποτε εξουσιαστικής θέσεως, της κατασυκοφαντήσεως του πλησίον μας. Αντιθέτως, αιτούμεθα, παρά του Κυρίου μας, να μας "χαρίση", υγιώς, σκεπτόμενον νούν, καρτερίαν κατανοήσεως του προβλήματος του αδελφού μας, και ταυτοχρόνως, μείζονα τούτων, να μας "χαρίση" αγάπην. Μα, τελευταίως και πλέον σημαντικώς, προσευχόμεθα, προς τον Κύριον και Βασιλέα μας, να μας "δωρίση του οράν τα ημέτερα πταίσματα" !!!
Ό, τι δηλαδή, αναφέραμε παραπάνω, περί της αυτογνωσίας και του αυτοελέγχου, τα οποία αποτελούν "θεία δώρα" του πολυελέου και πολυευσπλάχνου Κυρίου προς εμάς. Αλλά, και το μεγαλείο του δώρου της Θείας Χάριτος Αυτού, να μην κατακρίνωμεν τον αδελφό μας διά οποιοδήποτε, κατ'εμάς, «παράπτωμά» του, παραβλέποντες την ιδική μας "ασθενικήν φύσιν" και τα ιδικά μας "στραβοπατήματα" ! Αλήθεια, πόσο κοντά είναι όλα αυτά εις την σκέψιν μας, αλλά, και συγχρόνως πόσο μακριά μας, όταν το μόνο, το οποίο "αναγνωρίζομεν" εις τον εαυτόν μας είναι το "διακεκηρυγμένον αλάθητον" του "εγώ" μας !
Αλήθεια, πόσες φορές έχομεν "αυτοφιλοσοφήσει" : "Γνώθι σεαυτόν και μηδέν άγαν" (!), χωρίς, όμως, να αυτογιγνωσκώμεθα και να αυτοελεγχώμεθα ;
Δημήτριος Μανιατάς
Δικηγόρος Τριπόλεως

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Επιστροφή στην κορυφή

Διαβάστε επίσης...