Τοπικιστικός ναρκισσισμός ή «πρώτα η ψυχή κι ύστερα το χούι»;
Μερικές σκέψεις με αφορμή την αξιέπαινη ανοιχτή επιστολή που έστειλε η Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής για τον ταυτόχρονο εορτασμό εθνικών επετείων.
Δυστυχώς, παρά τη γενικότερη κρίση, τα δράματα και τις τραγωδίες, συνεχίζεται ο κοινωνικός «εμφύλιος» με διάφορες μορφές. Προφανώς, κάποιοι έχουν κληρονομήσει στο DNA τους τα αρχαία ελαττώματα, ένα από τα οποία ήταν ο στυγνός ανταγωνισμός «θεών» και ανθρώπων, που συνέβαλε στην υποδούλωση και παρακμή της δοξασμένης χώρας. Ετσι και σήμερα, μολονότι μιλάμε για δημοκρατία, πρόοδο και ευημερία, κάποιοι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες συνεργούν στο «έγκλημα» του τοπικιστικού ναρκισσισμού και οι Ελληνες εσωτερικού και εξωτερικού, ιδιαίτερα οι Ομογενείς, που επισκέπτονται την Πατρίδα με πάθος να συμμετέχουν σε εθνικές και θρησκευτικές γιορτές, απορούν με την περίεργη και αρνητική τακτική κάποιων να γιορτάζουν εθνικές επετείους την ίδια ημέρα στην ίδια επαρχία! Και οι άνθρωποι προβληματίζονται, βρίσκονται διχασμένοι στο δίλημμα ποιά γιορτή και που να προτιμήσουν π.χ. στο Βαλτέτσι ή στο Χρυσοβίτσι, που γιορτάζουν την ίδια ημέρα; Και αυτή η τακτική ισχύει και σε άλλες περιοχές σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, ιδιαίτερα το Αύγουστο, που διάφορα χωριά οργανώνουν γιορτές, π.χ. της ελιάς, της πατάτας, του σκόρδου κ.ά., και οι επισκέπτες από άλλα μέρη και το εξωτερικό αναγκαστικά επιλέγουν μόνο ένα μέρος και χάνουν την ευκαιρία να επισκεφθούν και άλλα την ίδια ημέρα και να απολαύσουν το εορταστικό κλίμα. Είναι δύσκολο, χρειάζεται επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, οι αρμόδιοι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες να υιοθετήσουν ένα εορταστικό πρόγραμμα που να ικανοποιεί τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων και των επισκεπτών και όχι τον τοπικιστικό εγωισμό και τη ναρκισσιστική νοοτροπία κάποιων ; Μήπως θα πρέπει να κηρύξουμε μια ημέρα γιορτής της λογικής, του μέτρου, της ομόνοιας, της συναίνεσης για να-επιτέλους- απολυτρωθούμε από παλιές «αμαρτίες»; Και δεν χρειάζεται σοφία, αλλά απλή λογική να σκεφθούν οι αρμόδιοι ότι αν π.χ. συγκεντρωθούν 500 άτομα στο Χρυσοβίτσι την ημέρα της γιορτής γιατί τα υπόλοιπα θα πάνε στο Βαλτέτσι, θα μπορούσαν τα διπλά άτομα να πάνε και στα δυο χωριά αν η γιορτή ήταν στο ένα το Σάββατο και στο άλλο την Κυριακή. Και θα είχαν πολλαπλό συμφέρον, ηθικό, πολιτικό και οικονομικό. Δεν θα ήταν προτιμότερο να θυσιασθεί το τυπικό μέρος για την ουσία; Δεν αντιλαμβάνονται ότι με την τυπολατρία και τον τοπικιστικό ναρκισσισμό χάνουμε την ουσία, το γενικότερο όφελος;
Παρατηρητής