Η μαρτυρία του Γιώργου Παπασταματάκη για τη σπείρα που εξαπατούσε ταξιτζήδες στην Αρκαδία
Με αφορμή την εξάρθρωση -από την Αστυνομία- της σπείρας απατεώνων που εξαπατούσε οδηγούς ταξί και στην περιοχή μας (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ) ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αρκαδίας, Γιώργος Παπασταματάκης δημοσίευσε μία πολύ ενδιαφέρουσα μαρτυρία του (από τον περασμένο Αύγουστο) για την υπόθεση αυτή.
Διαβάστε: «Τετάρτη μεσημέρι κατά τις 11.00 το πρωί πίνοντας τον καφέ μου στο γραφείο μου μετά από ένα χειρουργείο με παίρνει η γραμματέας του συλλόγου . «πρόεδρε ο γιατρός κος Κωστόπουλος τηλ. 6980986723,από το υπουργείο Υγείας θέλει επειγόντως να επικοινωνήσετε μαζί του.» Το όνομα δεν μου έλεγε τίποτα, είπα κι εγώ, να πάρω να δω τι θέλει. Μετά από τα τυπικά με ερώτησε εάν έχω κανένα ταξιτζή φίλο μου, να τους συστήσω, γιατί έχουν έρθει γιατροί από τον ΠΟΥ ( Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) και θα ήθελαν να έρθουν στην Αρκαδία και να επισκεφτούν το Νοσοκομείο, Π.Ι. και άλλες Δομές Υγείας. Το μίσθωμα για κάθε ημέρα θα ήταν 450 ευρώ. Χωρίς να το πολυσκεφτώ έδωσα το τηλέφωνο ενός φίλου ταξιτζή και την Δευτέρα 18 Αυγούστου, που θα ερχόντουσαν θα ήταν χαρά μου να τους γνωρίσω και να τους κάνω το τραπέζι λέγοντας τα και από κοντά. Μετά από καμιά ώρα με παίρνει ο ταξιτζής και μου λέει ότι τον πήραν από το Υπουργείο, ο εν λόγω κύριος και του είπε ότι χρειάζονται δύο ταξί για ένα μήνα με μίσθωμα 450 ευρώ την ημέρα στο καθένα, αλλά εντός της ημέρας θα έπρεπε ο καθένας να καταθέσει σαν εγγύηση 1800 ευρώ σε αριθμό τραπέζης που του έδωσαν. Βεβαίως με ερώτησε τι να κάνουν. Η πρακτική είναι πράγματι να κάνουν μια εγγυητική κατάθεση σε αυτές τις περιπτώσεις, όχι όμως σε τράπεζα, αλλά στο παρακαταθηκών και δανείων. Αμέσως μου έκανε ,κλικ, τον απέτρεψα να κάνει οποιαδήποτε κατάθεση και τον προέτρεψα να μεταβεί άμεσα στο τμήμα ασφαλείας Τρίπολης και να κάνει καταγγελία, όπως έκανα και εγώ άμεσα, μήπως και τους πιάνανε.
Αυτό που έκανε εντύπωση είναι ότι είναι καλά ενημερωμένοι, πειστικοί μιλάνε σωστά Ελληνικά και αν δεν προσέξεις μπορεί να σου τα πάρουνε και πιθανώς να τους κάνεις και το τραπέζι.
Ελπίζω να μην την έχει πατήσει κανείς συνάδελφος. Τα έγραψα αυτά προς γνώσιν. Φαντάζομαι ότι θα το συνεχίσουν, ψάχνοντας για κορόιδα.»