Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Τετάρτη, 29 Φεβρουαρίου 2012 - Kalimera Arkadia

Οι άνθρωποι μετανιώνουν και είναι για τα απλά πράγματα στη ζωή που άφησαν να τους ξεγλιστρήσουν. Μία πρώην νοσοκόμα που για αρκετά χρόνια φρόντιζε ετοιμοθάνατους ασθενείς, μας μεταφέρει τα 5 πιο συνηθισμένα πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω τον χρόνο. Και μας τα λέει για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.
 Η Bronnie Ware, μία νοσοκόμα ανακουφιστικής φροντίδας που αναλάμβανε ασθενείς τις τελευταίες 3-12 εβδομάδες της ζωής τους, κατέγραψε σε ένα βιβλίο τις εμπειρίες της. Να τι έμαθε:

Πολλά παιδάκια κατά τη διάρκεια των μαθητικών τους χρόνων εμφανίζουν κάποια μορφή σχολικής φοβίας η οποία ποικίλει ανάλογα και με την ηλικία.
 Στα πρώτα χρόνια ,ακόμη από τον βρεφονηπιακό σταθμό, έχουν το λεγόμενο “άγχος του αποχωρισμού”. Το άγχος αυτό πηγάζει από τον φόβο ότι μπορεί κάτι κακό να πάθουν οι γονείς τους ή να τα εγκαταλείψουν, με αποτέλεσμα να είναι συνέχεια προσκολλημένα πάνω τους.
 Συνήθως αρνούνται να πάνε σχολείο, αποφεύγουν το παιχνίδι εκτός σπιτιού, δε συμμετέχουν σε εκδηλώσεις με τα άλλα παιδάκια και θέλουν να βρίσκονται συνέχεια με τους γονείς τους.

Ο μητρικός θηλασμός αποδεδειγμένα επιφυλάσσει πολλά «δώρα», τόσο στο ίδιο το παιδί (ιδανική σύνθεση για τη σωματική ανάπτυξη, προστασία από λοιμώξεις ,αύξηση δείκτη νοημοσύνης , προστασία από τον κίνδυνο νεανικού διαβήτη, πρόληψη για τη παχυσαρκία και τη στεφανιαία νόσο, συμβολή στο κτίσιμο υγιούς  προσωπικότητας και σχέσης με τη μητέρα )όσο και στη μητέρα( προστασία από τον καρκίνο του μαστού ,μείωση της συχνότητας του καρκίνου του ενδομητρίου, σε σημαντικό ποσοστό προφύλαξη από νέα εγκυμοσύνη ,ευκολία στη σίτιση, οικονομία κτλ). Δεν θα πρέπει βέβαια να υποτιμούμε τα οφέλη του θηλασμού και για την κοινωνία (μείωση νοσηρότητας, μείωση εξόδων νοσηλείας, μείωση κόστους βρεφικής διατροφής).

Γιατί υπερέχει το μητρικό γάλα;

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ημέρες ένα κείμενο το οποίο φέρει τον τίτλο «Είμαι περήφανος που δεν είμαι Γερμανός: 27 λόγοι και ένα παράπονο».
 Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο: