Το τελευταίο "αντίο" στον Δήμο Δημητράκα ήταν χθες στο Ναό του Προφήτη Ηλία στην Τρίπολη. Τον επικήδειο λόγο στην κηδεία του, εκφώνησε η κόρη του, Κωνσταντίνα Δημητρακά.
Λόγω των έκτακτων μέτρων κατά της πανδημίας του κορωνοϊού, πολλοί συντοπίτες μας δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στην κηδεία και για το λόγο αυτό το "Καλημέρα Αρκαδία" δημοσιεύει τον επικήδειο λόγο της κόρης του Δήμου Δημητρακά ...
"Πατέρα,
Ο ξαφνικός χαμός σου μας έχει συγκλονίσει όλους.
Ήρθαμε σήμερα εδώ για να σου πούμε πόσο σε αγαπάμε και πόσο σημαντικός ήσουν και θα είσαι για μας.
Είσαι ο Ήρωάς μας, ο Βράχος μας, το Πρότυπό μας στη ζωή.
Ο Τάκης, η Κική και εγώ ακολουθούμε το παράδειγμά σου: Αγωνιζόμαστε για όλα στη ζωή, αλλά πάντα μέσα από το κύτταρο της οικογένειας. Μας έδωσες αρχές, μας δίδαξες την αγάπη, την αξία της οικογένειας και τη σημασία της επιστροφής στις ρίζες μας.
Ήσουν πάντα δίπλα μας υποστηρικτικός. Ήταν το χάρισμά σου. Με την αγάπη σου, τη συμβουλή σου, τη διορατικότητά σου. Πάντα μας έδινες ώθηση να τραβάμε μπροστά. Να μην τα παρατάμε. Οι συμβουλές σου είναι το φυλακτό μας.
Ορφάνια και πέτρινα χρόνια της παιδικής σου ηλικίας στη Μυγδαλιά Γορτυνίας, με τη γιαγιά Ντίνα και τις αδερφές σου, Αθανασία και Βάσω, τα μετατρέψατε σε περιβόλι ζωής, με την απαράμιλλη μαχητικότητα και εργατικότητά σου. Βγήκατε νικητές. Δεν σας χαρίστηκε τίποτα. Ήσουν πάντα δίπλα σε όποιον είχε ανάγκη. Βοηθούσες αθόρυβα και ασταμάτητα. Ακόμα και στις δυσκολίες σου, έστρεφες το βλέμμα στα προβλήματα που αντιλαμβανόσουν στους άλλους.Επεδίωκες και ζητούσες από τους συνεργάτες σου το ακατόρθωτο, αλλά αναγνώριζες και επιδοκίμαζες το εφικτό.
Άφηνες δυνατό αποτύπωμα σε όποιον σε γνώριζε. Δημοκράτης από πεποίθηση, είχες βαθειά συναίσθηση του δικαίου και της τιμής.
Τα θρυλικά ΚΑΛΑΜΙΑ της οδού Καλαβρύτων και το ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ της Πλατείας Άρεως ήταν το δεύτερο σπίτι για σένα και για εμάς. Εκεί μεγαλώσαμε μαζί σου. Είναι το σκηνικό των χαρούμενων παιδικών μας χρόνων. Τα τελευταία καλοκαίρια στην πλατεία, στον κήπο του ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ, μας έλεγες ότι έκανες ένα άτυπο προσκλητήριο φίλων- παλιών Τριπολιτών, ομογενών Αρκάδων και μη. Μας έλεγες ότι οι καλοί φίλοι όλο και λιγοστεύουν. Ήταν το καθιερωμένο σας αντάμωμα, όπου με λαχτάρα ήθελαν να μάθουν τα νέα του τόπου τους, μέσα από τις αυθεντικές διηγήσεις σου. Σαν το αντάμωμα των παιδικών σου χρόνων στη Λιάσκοβα, την πηγή όπου ξεδιψούσαν οι συγχωριανοί σου μαθαίνοντας τα νέα. Τώρα είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσεις αυτό το αντάμωμα κάτω από τον ίσκιο των καστανιών της εκεί Πλατείας Άρεως.
Τα εγγόνια σου, η Έλενα, ο Γιώργος, η Φωτεινή, η Δένια, ο Δημήτρης, η Ζέτα, η Μανταλένα, ο Γιώργος και ο Δήμος θα θυμούνται πάντα την αγκαλιά σου, τα παιχνίδια σου αλλά και το σιγοτραγούδισμα της «καραγκούνας» στα γόνατά σου. Τραγούδι που τόσες φορές έχεις χορέψει με τη Γεωργία σου. Θα τους λείψεις πατέρα. Η Πλατεία Άρεως και το Άστρος θα συνεχίσει να είναι γι’ αυτά περιβόλι χαράς.
Καλό Ταξίδι Πατέρα. Πήγαινε να συναντήσεις τη μάνα σου, τον πατέρα που δεν γνώρισες και να μάθεις τις αλήθειες που πάντα αναζητούσες. Θα έρθει ο καιρός που και εμείς θα σε γιορτάσουμε και θα σε τιμήσουμε όπως σου αρμόζει. Με τις μοναδικές σου συνταγές, με κρασί και χορό.
Όσο για τη Γεωργία, τη Μάνα μας, τη λατρεμένη σύζυγο και συνοδοιπόρο σου, μην ανησυχείς Πατέρα. Το ξέρεις: όλοι μας θα την έχουμε δυο φορές πριγκίπισσα. Δεν θα την αφήσουμε από τα μάτια μας.
Όμως δεν λέμε αντίο Πατέρα. Είσαι πάντα μαζί μας. Στην καρδιά μας. Η δύναμη για ζωή είναι μια φλόγα που θα καίει μέσα μας και δεν θα σβήσει ποτέ. Είναι η παρακαταθήκη σου, την οποία θα μεταφέρουμε στα εγγόνια σου.
Ο Πάνος σου, η Κική σου, η Ντίνα σου."
