Επετειακές εκδηλώσεις για τη συγκρότηση του πρώτου Στρατοπέδου από τον Θ. Κολοκοτρώνη στην Αρκαδία (ph)

" alt="papari ekdilwseis 2012 (4)" title="papari ekdilwseis 2012 (4)">

+   Ιερέως Ιωάννου Σουρλίγγα

Η Κυριακή των Βαΐων είναι η Κυριακή προ του Πάσχα, και ονομάζεται έτσι επειδή συνδέεται με την ανάμνηση της Θριαμβευτικής Εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, κατά την οποία ο λαός τον υποδέχθηκε με επευφημίες και με "βαΐα  φοινίκων"

Την Κυριακή των Βαΐων, 8ην Απριλίου 2012, στο χωρίο Πάπαρι Αρκαδίας,  πραγματοποιήθηκε  με επιτυχία η εκδήλωση εις ανάμνηση του γεγονότος της συγκροτήσεως του πρώτου Ελληνικού Στρατοπέδου στο σημείο της Βρύσης, στο χωριό Πάπαρι, από τον Πολέμαρχο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τους συμπολεμιστές αυτού και πάντας τους Αρχιερείς και Προκρίτους, την 6ην Απριλίου 1821 με σκοπό την ανασυγκρότηση και την εμψύχωση των αγωνιστών για την συνέχιση της μάχης στο Βαλτέτσι τα Τρίκορφα την Τροπολιτσά και του γένους μας.

Η εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους Ήρωες της Πατρίδος μας, άνοιξε με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας  κ. κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πάπαρι. Ο Πρωτοσύγκελος  μας, οι  Ιερείς και ο Διάκονος, πλαισίωσαν τον Σεβ. Μητροπολίτην μας στην Θ. Λειτουργία, συμμετέχοντας  και στις υπόλοιπες εκδηλώσεις που ακολούθησαν.

Μετά το πέρας της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο στη θέση Βρύση, εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας και  κατατέθηκαν στεφάνια εκ των εκπροσώπων των φορέων του Νομού μας.

Πλήθος κόσμου,  πολιτικών και πολιτειακών αρχόντων, εκπροσώπων  των  στρατιωτικών   μονάδων του Νομού μας, των σωμάτων ασφαλείας  και η Φιλαρμονικής του Δήμου Τριπόλεως,   παρέστησαν στις ως άνω εκδηλώσεις   τιμώντας έτσι την μνήμη των Ηρώων αλλά και  το χωριό Πάπαρι.

Το χορευτικό συγκρότημα του Συλλόγου των Απανταχού Παπαραίων  έδωσε μια ξεχωριστή αίγλη στη εκδήλωσή αυτή, τέλος προσφέρθηκαν γλυκίσματα και αναψυκτικά σε όλους τους συμμετέχοντες σε αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση.

Τό στρατόπεδο τῶν Ἀγωνιστῶν στό χωριό Πάπαρι τό 1821

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καὶ Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Νά πῶς περιγράφει ὁ ἱστορικός Σπῦρος Μελλᾶς στό βιβλίο του «Ὁ γέρος τοῦ Μωριᾶ» τό γεγονός αὐτό.

«Μετά τό σκόρπισμα τῆς Πιάνας καί τό ντουφεκίδι τῆς Ἁλωνίσταινας ὁ Κολοκοτρώνης μέ τό Δεληγιάννη, τόν Τουρκοβασίλη και τούς λίγους ἄνδρες πού τούς εἶχαν ἀπομείνει περπατώντας ὅλη τή νύχτα ξημερώθηκαν στό Πάπαρι. Τί γύρευαν ἐκεῖ; Νά φτιάξουν Στρατόπεδο. Γιατί αὐτό εἶναι τό μεγάλο γέλασμα πού ἔχει πάθει ὁ Τοῦρκος. Χτυπάει ἐδῶ, χτυπάει ἐκεῖ νά διαλύσει τά ἐπαναστατικά Στρατόπεδα τῶν Ἑλλήνων καί δέν ξέρει πώς ὑπάρχει ἕνα Στρατόπεδο πού δεν χτυπιέται καί δέν σκορπίζεται κι’ αὐτό εἶναι ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά τοῦ Κολοκοτρώνη. Ἔρχεται στό Πάπαρι στίς 6 Ἀπριλίου, εἶναι Μεγάλη Ἑβδομάδα καί μάλιστα Μεγάλη Τετάρτη ὁ κόσμος νηστεύει, μά και οἱ ἀγωνιστές εἶναι τόσο πεινασμένοι πού δέν μποροῦν νά σταθοῦν στά πόδια τους. Ὁ Κολοκοτρώνης μπαίνοντας στό χωριό πρωΐ πρωΐ καλεῖ τόν Ἱερέα τοῦ χωριοῦ, Κωνσταντῖνον Παπαδόπουλον καί δίδει ἐντολήν νά σφάξουν τά ἀρνιά πού ἔχουν γιά τό Πάσχα νά τά ψήσουν γιά νά χορτάσουν τήν πείνα τους οἱ Κλέφτες. Ἔτσι καί γίνεται καί ὁ παπᾶς πού ξέρει τή σημασία τοῦ ἀγῶνα καί τήν ἀνάγκη τῶν ἀγωνιστῶν δίδει τήν συγχώρησι γιά τήν κατάλυσι τῆς Νηστείας στήν καρδιά τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ξέρει νά παραμερίζει τούς τύπους μπροστά στήν ἀνάγκη και καταλήγει ὁ Κολοκοτρώνης μέ ἀνακούφισι «καί ἔφαγαν τά παλληκάρια καί στηλωθήκαμε». Κοντά στις φωτιές στήν αὐλή τοῦ σπιτιοῦ τοῦ κουμπάρου του Παυλοπανάγου φωνάζει τό γραμματικό του, το Ζαφειρόπουλο καί τοῦ ὑπαγορεύει γράμματα στόν Ἀναγνωσταρᾶ, τό Μούρτζινο, τον Παπαφλέσσα, τόν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό, τό Μαυρομιχάλη καί τούς γράφει· «Ζυγῶστε στήν Τριπολιτσᾶ, ἐλᾶτε νά μέ βρῆτε στό Πάπαρι». Στό κάλεσμα τοῦ Κολοκοτρώνη ἔρχονται ὁ Κονδάκης μέ τούς Ἁγιοπετρίτες καί τούς Δολιανίτες, ὁ Ἐπίσκοπος Βρεσθένης καί ὁ Μπαρμπιτσιώτης μέ τούς Μπαρμπιτσιῶτες καί τους Ἀραχωβίτες, ὁ Κυριακούλης Μαυρομιχάλης μέ τούς Μανιάτες του,ὁ Νικολόπουλος μέ τριακόσιους Μυστριῶτες, ὁ Πλαπούτας, ὁ Νικηταρᾶς, ὁ Ἀρβάλης καί ὁ Μπιλίδας καπεταναῖοι τῆς Τριπολιτσᾶς, οἱ Πετιμεζαῖοι καί ἄλλοι πολλοί και αὐτό τό μάζωμα στό Πάπαρι ἀποτελεῖ τήν ἀπαρχή τοῦ σχεδίου του νά συσταθῆ βασικό Στρατόπεδο τρεῖς τέσσερες ὧρες ἀπόστασι ἀπό τήν Τριπολιτσᾶ. Μέσα σ’ αὐτό τόν ἀναβρασμό τοῦ συγκεντρωμένου μεγάλου πλήθους τῶν Κλεφτῶν ὁ Κολοκοτρώνης νιώθει χαρά γιατί πέτυχε να συστήσει αὐτό τό Στρατόπεδο στο Πάπαρι ἀλλά αἰσθάνεται καί ἀνησυχία γιατί θέλει ἑνότητα στή διοίκησι καί στήν ἐνέργεια. Τήν ὥρα αὐτή τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγωνίας τοῦ Κολοκοτρώνη στό Πάπαρι, να πού φθάνουν ἐκεῖ ἀπό τή Ζάκυνθο τά δύο παιδιά τοῦ Κολοκοτρώνη ὁ Πᾶνος καί ὁ Γιάννης αὐτός πού θάπαιρνε σέ λίγο μέσα στίς φλόγες τοῦ πολέμου τό δοξασμένο παρατσούκλι τοῦ Γενναίου. Τρομάζει να τά γνωρίσει τά λιονταράκια του. Καβάλλα φτάνουν τά παιδιά· εἶναι μαυρισμένα, μπαρουτοκαπνισμένα θά λέγαμε γιατί μόλις βγῆκαν στην Ἠλεία πιάσανε τό ντουφέκι καί τό μάτωσαν στόν ἀγῶνα. Ὁ ἕνας μόλις μπορεῖ νά πεῖ κανείς εἶναι παλληκαράκι ἐνῶ ὁ ἄλλος εἶναι ὁλότελα παιδόπουλο. Ὁ Γέρος τ’ ἀγκαλιάζει τά φιλεῖ μέ δάκρυα καί τά καμαρώνει. Γιά τρᾶβα τό γιαταγάνι βρέ Γιάννη, λέει τοῦ μικροῦ νά ἰδῶ ἄν σώνει τό χέρι σου νά το ξεθηκαρώσεις; καί ὁ μικρός ἀπαντάει· θά το ἰδῆς πατέρα σάν πιάσουμε τόν πόλεμο, καί κοκκινίζει, ὡς τ’ αὐτιά. Δέκα μέρες μονάχα φτάσανε στόν Κολοκοτρώνη νά φτιάξει τέλειο Στρατόπεδο, νά τό ὀργανώσει, νά τό ἐφοδιάσει, νά τό πειθαρχήσει, νά τό γυμνάσει, νά τοῦ φυσήξει το ὑψηλότερο φρόνημα καί να ἑτοιμάσει τήν πρώτη μεγάλη νίκη τῶν Ἑλλήνων στό Βαλτέτσι, πού ἀπεφάσισε τή λευτεριά μας. Ἡ ἀρχιστρατηγία πού τού ἔδωσαν στή Σύναξη αὐτή τούχει λύσει τά χέρια, τώρα μπορεῖ νά δουλέψει καί νά δείξει τι εἶναι ἄξιος νά κάνει».

Τίς πληροφορίες γιά τή συγκρότησι τοῦ Στρατοπέδου στοῦ Πάπαρι μᾶς τίς ἀναφέρουν οἱ ἀγωνιστές τοῦ