Όταν νιώθουμε άλλο συναίσθημα, εκτός από αγάπη και χαρά, δηλαδή νιώθουμε συναισθήματα που έχουν βάση τον φόβο, όπως θλίψη, θυμό, μίσος, ενοχή, μνησικακία, ο ερπετοειδής μας εγκέφαλος τίθεται σε συναγερμό. Το «ζώο» που υπάρχει μέσα μας αισθάνεται ότι διώκεται από ένα λιοντάρι και πρέπει να τραπεί σε φυγή. Το αίμα πρέπει να φύγει από το στομάχι και να πάει στα πόδια, για να τρέξει. Με τον συναγερμό, δίδεται εντολή στα επινεφρίδια για να παράγουν κορτιζόλη και αδρεναλίνη. Με τη διαδικασία του συναγερμού απενεργοποιείται το πεπτικό μας σύστημα. Για να αποτελειώσει την πέψη, ο οργανισμός αυξάνει την παραγωγή γαστρικών υγρών, με αποτέλεσμα όσοι διακατέχονται από αρνητικά συναισθήματα να έχουν συνεχή έκκριση γαστρικών υγρών, τα οποία φθείρουν τη βλεννογόνο του στομάχου και δημιουργούν γαστρίτιδα, φλεγμονές και έλκη.