Αναφορά στον Κολοκοτρώνη
Ομιλία Π.Ι.Καραφωτιά στην κατάθεση Στεφάνου στο άγαλμα του Θ.Κολοκοτρώνη στην Πλατεία Ελευθερίας Βριλήσσια από το Σύνδεσμο Αρκάδων Βριλησσίων στις 24 Μαρτίου 2017 με την ευκαιρία του εορτασμού της 196ης Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.
Με ανάμικτα αισθήματα ευλάβειας, δέους, ψυχικής ανάτασης, αλλά και θλίψης και έντονου προβληματισμού, θα προσπαθήσω να μοιρασθώ μαζί σας μερικές σκέψεις ελπίζοντας να συμβάλλω εποικοδομητικά στη σπουδαιότητα της σημερινής εκδήλωσης.
Εθνικοί Επέτειοι γιορτάζονται αφενός για την απότιση φόρου τιμής στους ήρωες και μάρτυρες της Πατρίδας, και αφετέρου για την πνευματική αναβάπτισή μας στις ιστορικές παρακαταθήκες τους και στο εθνικό ιστορικό καθήκον και για να στοχαστούμε παιδευτικά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ώστε στην αναφορά μας στην ιερή μνήμη τους να αξιολογήσουμε και τη δική μας συμπεριφορά, επιτεύγματα αλλά ιδιαίτερα λάθη και να διδαχθούμε από αυτά γιατί όπως είπε ο φιλόσοφος: «Τα έθνη που δεν διδάχτηκαν από την ιστορία τους είναι καταδικασμένα να την ξαναζήσουν». Και αυτό, δυστυχώς, τείνει να συμβεί και στη δική μας Πατρίδα εξαιτίας τραγικών λαθών και εγκλημάτων διαφόρων ηγετών χωρίς να είναι άμοιρο ευθυνών και μεγάλο μέρος του «πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου ελληνικού λαού».
Στα πλαίσια του πρώτου σκέλους, δεν θα αναφερθώ σε ιστορικά γεγονότα που είναι πολύ γνωστά «κομίζοντας γλαύκας εις Αθήνας». Θα εστιάσω την προσοχή μου σε ορισμένα σημεία που ίσως είναι λιγότερο γνωστά και έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα.
Πρώτον, ότι όταν στην Ευρώπη κ.α. η περιρρέουσα εντύπωση ήταν ότι η Ελληνική Επανάσταση είχε σβήσει, ο Κολοκοτρώνης με τον ανταρτοπόλεμο διατήρησε τη φυσιογνωμία της μάχης και ανέτρεψε την παραπάνω εσφαλμένη εντύπωση και έτσι συνεχίστηκε και η βοήθεια φιλελληνικών χωρών για την αίσια έκβαση της Επανάστασης. Και αυτό, κατά τη γνώμη του αείμνηστου Ακαδημαϊκού Σόλωνα Κυδωνιάτη, αποτελεί τη σπουδαιότερη συμβολή του στην τελική νίκη!
Δεύτερον, για τον ιερό σκοπό της Επανάστασης, η οικογένεια του Κολοκοτρώνη θυσίασε περίπου 70 ανθρώπους πρώτου βαθμού συγγενείας. Δεν γνωρίζω άλλη τέτοια περίπτωση ανθρωποθυσίας !
Τρίτον, παρόλες τις προσωπικές δραματικές και τραγικές ταλαιπωρίες και δοκιμασίες- δολοφονία του γιού Πάνου, καταδίκη, φυλάκιση και διασυρμό του ίδιου κ.λπ., κ.λπ.- δεν κάμφθηκε ψυχικά και συνέχισε τον ιερό αγώνα έως το τέλος. Και απέδειξε για ακόμη μια φορά το ελληνικό πατριωτικό ψυχικό του μεγαλείο! Την υπέρβαση! Ευτυχώς δε που οι σπουδαίοι, ηρωικοί Δικαστές Πολυζωίδης και Τερτσέτης τον δικαίωσαν παρά τις απειλές εναντίον τους από τη γνωστή ανθελληνική καμαρίλα.
Τέταρτον, με τη σπάνια ιδιοφυία και μεγαλοφυία του ένωσε αντίπαλες δυνάμεις - και Αρβανίτες- κερδίζοντας πολλές και κρίσιμες μάχες υπό δυσμενέστατες συνθήκες. Ακόμη, προσπάθησε να αποτρέψει την εκδικητική σφαγή αμάχων κατά την Αλωση της Τριπολιτσάς αποδεικνύοντας τη μεγαλοψυχία του! Για όλα τα παραπάνω, ίσως να υπήρχαν στο DNA του στοιχεία του Μεγαλέξανδρου!
Πέμπτον, υπήρξε ο πρώτος που αντελήφθη και συνειδητοποίησε τη μεγάλη πολιτική και διπλωματική αξία του σπουδαιότατου Καποδίστρια και τον στήριξε σθεναρά. Ομως, οι ανθέλληνες ξένοι συνωμότες με τα θλιβερά και ελεεινά όργανά τους τον δολοφόνησαν και η Ελλάδα έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να γίνει η σύγχρονη Ελβετία, έργο και αυτό του Καποδίστρια!
Εκτον, παρόλες τις Κίρκιες κ.λπ. μεθόδους, διάφορους πειρασμούς και ποικίλες προκλήσεις, παρέμεινε έως το τέλος ακέραιος, τίμιος, ασυμβίβαστος, ενωτικός με μοναδικό όραμα και σκοπό την εθνική απελευθέρωση! Και οι ομιλίες του υπήρξαν μνημειώδεις εθνικής, ιστορικής ενωτικής σημασίας, αξίας και έμπνευσης!
Εβδομον, υπήρξε παράδειγμα, υπόδειγμα και σύμβολο Πατριώτη, Ηρωα και Μάρτυρα της Πατρίδας και της Χριστιανοσύνης. Θα υπήρχε δε ελληνική Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία δίχως τον Κολοκοτρώνη;
Και τώρα, κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναδρομή, και στα πλαίσια του δεύτερου σκέλους της ομιλίας μου, ερωτώ:
Υπήρξαμε, γενικά σαν λαός, ιδιαίτερα οι ηγεσίες, άξιοι της ιερής παρακαταθήκης του Κολοκοτρώνη ή στην πορεία, παρασυρμένοι και διεφθαρμένοι από την αλαζονεία της εξουσίας ή από μικροσυμφέροντα, αδυναμίες και πάθη, παρακμάσαμε και φθάσαμε στο σημερινό κατάντημα νέας άδηλης και ύπουλης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής υποδούλωσης στην οποίαν οι Ελληνες είναι ευάλωτοι; Ας αναλογισθούμε με θλίψη επιγραμματικά το τι ακολούθησε μετά τον Κολοκοτρώνη και την Εθνική Απελευθέρωση από την οθωμανική σκλαβιά, και ας στοχαστούμε το τι έκανε και τι πρέπει να κάνει ο καθένας από μας και όλοι μαζί για την «απελευθέρωση» του έθνους και την χάραξη νέας πορείας ανάπτυξης, ευημερίας και προόδου.
Δυστυχώς, η αναφορά μας πάσχει. Τα ξένα κυκλώματα εξουσίας με τα ντόπια εξαγορασμένα και τυφλά όργανά τους, δεν άφησαν την Πατρίδα να απελευθερωθεί από νέους άδηλους δυνάστες. Και γνωρίζουμε τη συνέχεια: Διαπλοκές, εμφύλιοι, αλόγιστος δανεισμός, καταχρήσεις, διαφθορά. Πρώτος εθνοκτόνος διχασμός και θυσία περίπου 80 χιλιάδων νέων Ελλήνων στην Μικρασιατική Τραγωδία πέραν από τη ρήξη του κοινωνικού ιστού κ.λπ. Δεύτερος και οδυνηρότερος διχασμός, η εμφύλια τραγωδία 1945-1949 με απώλεια περίπου 150 χιλιάδων ψυχών και τις μετέπειτα τραγικές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς. Και οι τραγωδίες συνεχίστηκαν : Απώλεια Βορείου Ηπείρου, κατοχή τμήματος Κύπρου, κράτους ανεξάρτητου, μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ, από τουρκικά στρατεύματα για 43 ολόκληρα χρόνια κατά παράβαση αποφάσεων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου, Ιμια, μετονομασία Σκοπίων σε «Μακεδονία», συνεχείς τουρκικές απειλές σε Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη και ένοχη σιωπή και ανοχή «φίλων» και «συμμάχων» και διεθνών οργανισμών. Και στη συνέχεια η πολιτική, οικονομική και κοινωνική υποδούλωση με μνημόνια κ.λπ. που προαλείφουν και «μνημόσυνα». Αραγε, πως θα νιώθουν στους Ουρανούς οι ψυχές του Κολοκοτρώνη και όλων των άλλων Ηρώων και Μαρτύρων του Εθνους;
Η πεμπτουσία της σημερινής επετείου είναι, όπως προ- ειπώθηκε, η με ευλάβεια και αυτογνωσία τήρηση του ιερού παραδείγματος και της ιερής παρακαταθήκης του Κολοκοτρώνη και όχι ο τυπολατρικός εορτασμός χωρίς ουσία. Και απορώ πως ορισμένοι ηγέτες, «Εφιάλτες», που είναι συνυπεύθυνοι για τη νέα υποδούλωση της Πατρίδας, εμφανίζονται τιμητές και διεκδικούν πάλι εξουσία.
Ας αφυπνισθούμε, συνεπώς, ηγέτες, άτομα, ΜΚΟς κ.λπ. και ας γονατίσουμε με ευλάβεια στις εκκλησίες μας και όπου αλλού υπάρχουν ιερά κόκαλα Ηρώων και λείψανα Αγίων, και ας προσευχηθούμε να μας συγχωρήσουν και να μας φωτίσουν να χαράξουμε, μαζί με τον Ελληνισμό της Διασποράς, νέα πορεία με ενότητα, υπευθυνότητα, γνήσιο πατριωτισμό, αξιοκρατία και άτρωτη βούληση για να βγούμε από το τέλμα και να εργασθούμε με συνέπεια για την ανόρθωση και πρόοδο της Πατρίδας. Θα είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στον Πρωτο-Ηρωα Κολοκοτρώνη και όλους τους άλλους Ηρωες και Μάρτυρες της Πατρίδας. Οι Αρκάδες ας δώσουν το παράδειγμα λόγω σπουδαίων ιστορικών ευσήμων, αλλά και γιατί ιδιαίτερα η Αρκαδία έχει «υποδουλωθεί» σε πολλούς τομείς και χρειάζεται ειρηνική επανάσταση με το πνεύμα των Κολοκοτρωναίων και του Περικλή το περίφημο «ΑΠΙΤΕ»!
Π.Ι.Καραφωτιάς