Μονή Καλαμίου – Στόχος να αποκατασταθεί το μοναστήρι που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Λουσίου!
Τη σύναψη Προγραµµατικής Σύµβασης, µεταξύ του Υπουργείου Πολιτισµού και Αθλητισµού, της Περιφέρειας Πελοποννήσου, της Ιεράς Μονής Καλαµίου και της Πελοπόννησος Α.Ε. Ανώνυµης Αναπτυξιακής Εταιρείας Ο.Τ.Α. για την πράξη «Αποκατάσταση Ιεράς Μονής Καλαµίου» στην Π.Ε. Αρκαδίας ενέκρινε το Περιφερειακό Συμβούλιο.
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου πρόκειται να υποβάλει πρόταση για χρηματοδότηση έργου με τίτλο: «Αποκατάσταση Ιεράς ΜονήςΚαλαμίουστην Π.Ε. Αρκαδίας», στα πλαίσια του Νέου Επιχειρησιακού Προγράμματος ΕΣΠΑ 2014 – 2020.
Η Ιερά Μονή Καλαμίου βρίσκεται στη δυτική πλευρά του φαραγγιού του Λουσίου, μέσα σε μία καταπράσινη και πανοραμική θέση. Πρόκειται για ένα ενιαίο καθίδρυμα, αποτελούμενο από την Παλαιά Μονή και τη Νέα Μονή Καλαμίου. Η Παλαιά Μονή περιλαμβάνει τμήμα τείχους με πολεμίστρες, ερειπωμένα κελιά και το καθολικό, αφιερωμένο στην Παναγία, τη Ζωοδόχο Πηγή. Τα κελιά έχουν οικοδομηθεί στον σπηλαιώδη βράχο, προσεγγίζονται από έναν ελισσόμενο διάδρομο, μήκους 50 μέτρων περίπου, και συνιστούν τον πυρήνα των ασκηταριών της βυζαντινής περιόδου.
Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, το μονόχωρο, λαξευμένο στο βράχο, καθολικό οικοδομήθηκε το 1705 και αγιογραφήθηκε από τον Πέτρο Πεδιώτη από την Κρήτη, πιθανόν πάνω σε μία παλαιότερη αγιογράφηση βυζαντινών χρόνων.
Η Νέα Μονή ιδρύθηκε κατά την μεταβυζαντινή περίοδο, στα τέλη του δέκατου έβδομου αιώνα και περιλαμβάνει πέραν άλλων βοηθητικών χωρών, των τριών πτερύγων της Ιεράς Μονής: της ανατολικής, τη βόρειας και της νοτιοδυτικής, οι οποίες κατά την Τουρκοκρατία φιλοξένησαν, κατά παράδοση, το Νοσοκομείο του Άγωνος. Σήμερα αυτές οι πτέρυγες και το όλο κτηριακό συγκρότημα της Νέας μονής - πλην της Νοτιοδυτικής πτέρυγας - χρήζουν αναστηλώσεως. Στο κέντρο δεσπόζει ο
μεταβυζαντινός Ναός, το Ιερό Καθολικό της Μονής Καλαμίου, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Κυρίας Θεοτόκου. Η τοιχογράφηση του Νέου Ιερού Καθολικού έγινε, όπως σχετική επιγραφή εντός του υποδηλώνει, από τους Πεδιώτες αγιογράφους το έτος 1713. Ο Ιμβραήμπασάς κατέκαψε τη Μονή.
Αναπόσπαστο εξάρτημα της Μονής, σε μικρή απόσταση είναι το μετόχιον του Άγιου Βλασίου, το οποίο χρήζει και αυτό αναστηλώσεως , ως προέχον μεταβυζαντινό μνημείο από το οποίο σώζονται λείψανα του αρχικού Ναού και συγκρότημα βοηθητικού κτίσματος με κελί και δύο ληνούς.
Με βασικές κατευθύνσεις :
• Τη προώθηση του θρησκευτικού/πολιτιστικού τουρισμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου
• Την ενίσχυση της πολιτιστικής παιδείας της Περιφέρειας Πελοποννήσου
• Τη προστασία της παράδοσης της Περιφέρειας Πελοποννήσου
• Τη διάσωση του πολιτιστικού παρελθόντος της Περιφέρειας Πελοποννήσου
• Την αναβάθμιση των χώρων θρησκευτικής προσέλευσης της Περιφέρειας Πελοποννήσου
• Την ενδυνάμωση του θρησκευτικού αισθήματος της Περιφέρειας Πελοποννήσου
• Την διασφάλιση της ακραιφνούς τηρήσεως των προϋποθέσεων της μοναστικής ζωής
και βασικούς πυλώνες τις καινοτόμες και αναπτυξιακές δράσεις για την διαφύλαξη του οικιστικού παραδοσιακού περιβάλλοντος, στοχεύεται η πλήρης αποκατάσταση των κτιρίων της Ιεράς Μονής χωρίς να αλλοιωθεί ο αρχιτεκτονικός και μνημειακοςχαρακτήρας του.
Συνυπολογίζοντας όλα τα ανωτέρω η αποκατάσταση της Μονής έχει πολλαπλούς στόχους. Αφενός, η διάσωση αξιοσημείωτων τόπων λατρείας ώστε να παραμείνει αψεγάδιαστη η κληρονομία από τη μια γενιά στην άλλη διατηρώντας τον αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό χαρακτήρα τους και αφετέρου η
εξασφάλιση της κτιριακής υποδομής σε θέματα ασφαλείας τόσο των μοναχών όσο και των επισκεπτών.
(Φωτογραφία - http://www.atsicholos.gr)