Για διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου μίλησε ο Παπαηλιού από τις «Βίγλες»
Στην εκδήλωση μνήμης για τους 212 πατριώτες που εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις Βίγλες στις 24.2.1944 απεύθυνο χαιρετισμό ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Παπαηλιού, ως εκπρόσωπος της Βουλής.
Ειδικότερα, είπε …
«Η ιστορία συνιστά άσκηση μνήμης, μέσω της οποίας το παρελθόν μεταφέρεται στο παρόν και επεκτείνεται στο μέλλον.
Η ιστορική μνήμη αποτελεί στοιχείο της εθνικής ταυτότητας ενός λαού. Εν προκειμένω, τα γεγονότα του πολέμου 1940-1941 και της κατοχής, όπως και άλλα προηγούμενων ιστορικών περιόδων, ανέδειξαν, ως διαχρονική στάση ζωής του ελληνικού λαού, τ η ν α ν τ ί σ τ α σ η προς όσους επιβουλεύονται την ανεξαρτησία της πατρίδας, την ελευθερία των πολιτών, τη δημοκρατία. Πρόκειται για χαρακτηριστικό που, λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας και των ιστορικών συγκυριών, έχει ενσωματωθεί στο «κύτταρό» του, αποτελώντας αναπόσπαστο στοιχείο της παράδοσής του. Όλοι όσοι επιχείρησαν να τον υποτάξουν απέτυχαν.
Σήμερα οι μέθοδοι υποταγής των λαών και του ελληνικού, μπορεί να είναι και διαφορετικές, όμως ο σκοπός παραμένει, η επιβολή των ισχυρών για λόγους γεωστρατηγικούς και οικονομικούς.
Η «ιστορική μνήμη», υπό προϋποθέσεις, είναι και ζώσα πραγματικότητα, ιδίως στην ευρύτερη περιοχή στην οποία η Ελλάδα ανήκει, όπου οι αντιθέσεις του παρελθόντος εκτείνονται και στο παρόν, είναι ενεργές και συνιστούν υπαρκτά προβλήματα, π.χ. η ιμπεριαλιστική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στη Μ. Ανατολή, ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Παλαιστινίων και των Κούρδων, η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας κ.α.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, ούτε η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, ούτε οι εκδηλώσεις μνήμης, αποτελούν «ιδεοληψία» ή παρωχημένη εμμονή με το παρελθόν. Συνιστούν κινήσεις αποκατάστασης στοιχειώδους δικαιοσύνης και εκπλήρωσης ηθικού χρέους, ώστε εκείνα τα αποτρόπαια γεγονότα να μην τα καλύψει η παρέλευση του χρόνου και συνακόλουθα η λήθη που κάποιοι επιδιώκουν να επιβληθεί.
Η άσκηση της «ιστορικής μνήμης» αποτελεί ευκαιρία επανασύνδεσης με το νήμα της ιστορίας. Διότι είναι γνωστό, ότι Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι «καταδικασμένοι» να την ξαναζήσουν. Η επανάληψή της δεν είναι «ιστορικό» λάθος, είναι έγκλημα.
Ως εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων, που αποτελεί την κορυφαία έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, αποτίω φόρο τιμής προς τα θύματα της φασιστικής βαρβαρότητας.»