Η Μοναχή Αικατερίνη γράφει για τον μαϊντανό

Σάββατο, 31 Μαρτίου 2018 11:01

ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ

PETROSELINUM CRISPUM

Ο μαϊντανός είναι το περισσότερο διαδεδομένο φυτό. Από αιώνες οι Εβραίοι το χρησιμοποιούσαν στο Sedarim, το εθυμοτυπικό πασχαλινό τους γεύμα, σαν σύμβολο μιας καινούργιας αρχής. Κατά τους αρχαίους Έλληνες ο Μαϊντανός φύτρωσε από το αίμα του νεαρού γιού του βασιλιά Λυκούργου της Νεμέας.

Ο Μαϊντανός για τους αρχαίους Έλληνες λοιπόν ήταν σύμβολο θανάτου, γι΄ αυτό και τον φύτευαν πάνω σε τάφους. Γι΄ αυτόν τον λόγο οι Έλληνες, για να τιμήσουν την μνήμη των αρχόντων τους, διοργάνωναν αθλητικούς αγώνες, και έστεφαν τους αθλητές με στεφάνι από μαϊντανό.

Στην Μεσαιωνική Ευρώπη, για τους παραπάνω λόγους, ήταν φυτό του «διαβόλου» εκτός κι΄ αν το είχαν φυτέψει την Μεγάλη Παρασκευή.

Ο Γαληνός το συνιστούσε για την επιληψία, η Hildegard von Bingen για την αρθρίτιδα, και βρασμένο με κρασί για τους πόνους στο στήθος. Ο Ν. Culpeper το χορηγούσε ως διουρητικό, για να διευκολύνει τα έμμηνα και για τις πέτρες των νεφρών.

Οι σύγχρονοι βοτανολόγοι τον συστήνουν ως πηγή Vit.A – Vit.C - ασβεστίου και σιδήρου.

Το φυτό ενδείκνυται στην υπέρταση, στην καρδιακή ανεπάρκεια, για την έμμηνο ρήση, για την αλλεργία και ως αντιπυρετικό.

Ο Μαϊντανός περιέχει ψωραλένια τα οποία δίνουν φωτοευαισθησία. όμως δείχνει πολλά υποσχόμενος σε μια μορφή καρκίνου, το σύνδρομο του Sezary, αν και είναι πρόωρο να το θεωρήσουμε ως ογκολογικό φάρμακο,

ΠΡΟΣΟΧΗ! ως διουρητικό, εξαντλεί τα αποθέματα Καλίου.

Αικατερίνα Κανέλλου Μοναχή

Ιατρός

Φυσικοπαθητικός

MSc. Στην Εφαρμοσμένη Φυτοθεραπεία