Η σημασία της Ρούμελης στην Άλωση της Τριπολιτσάς
Μετά τις νίκες σε Βαλτέτσι, Βέρβενα και Δολιανά, καθώς και τη δημιουργία ασφυκτικού κλοιού γύρω από την Τριπολιτσά, ο Κολοκοτρώνης δέχεται μήνυμα από τον αδελφικό του φίλο Οδυσσέα Ανδρούτσο ότι αδυνατεί να συγκρατήσει στη Λειβαδιά τον Κιοσέ Μεχμέτ και τον Ομέρ Βρυώνη που κινούνταν προς το Μοριά για να καταπνίξουν την επανάσταση.
Ο Γέρος αντιλαμβάνεται αμέσως το μεγάλο κίνδυνο. Διατάσσει τον τρομερό Νικηταρά και το γενναιότατο Ηλία Μαυρομιχάλη (πρωτότοκο γιο του Πετρόμπεη) να μεταβούν στην Κόρινθο και να σπεύσουν προς ενίσχυση του Ανδρούτσου, ο οποίος με μια παράτολμη ενέργεια, σκοπεύει να καταλάβει την οχυρή θέση της Σούρπης (σημερινή Ανάληψη), αντίκρυ από τη Λειβαδιά.
Στις 4 Ιουνίου 1821 ο Νικηταράς και ο Ηλίας Μαυρομιχάλης ενώθηκαν στο Άργος, πέρασαν μαζί στην Κόρινθο όπου στρατολόγησαν Υδραίους, Ποριώτες, Μεγαρίτες και έφτασαν μέσω Δερβενοχωρίων στη Θήβα, με επτακόσιους περίπου άνδρες, για να προωθηθούν στη Γρανίτσα (σημερινό Λαφύστιο) και να υποστηρίξουν τον Ανδρούτσο, το λιοντάρι της Ρούμελης, στη γειτονική Σούρπη.
Ο Κολοκοτρώνης στέλνει ως οπισθοφυλακή αυτής της δύναμης τον Παπαφλέσσα, τον Παναγιώτη Κεφάλα, το Νικόλαο Πετιμεζά και τον πρωτότοκο γιό του τον Πάνο Κολοκοτρώνη, για να οχυρώσουν τον Ισθμό και να ασφαλίσουν κάθε διάβαση προς το Μοριά. Αφού εξασφάλισε αρχικά τη διάβαση του Ισθμού, ο Κολοκοτρώνης έστειλε την ίδια την προσωπική του σωματοφυλακή με επικεφαλής το Δημητσανίτη Ανδρέα Παπαδιαμαντόπουλο, ένα εξαιρετικά επίλεκτο στρατιωτικό τμήμα 800 Καρυτινών, να αντικαταστήσει το σώμα του Παπαφλέσσα και του Πάνου Κολοκοτρώνη που επέστρεψαν στην Τριπολιτσά.
Ο Ανδρέας Παπαδιαμαντόπουλος προωθήθηκε αρχικά στον Ισθμό και στη συνέχεια, αφού έφτασε στο σημερινό Ασπρόπυργο Αττικής, προωθήθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Χασιάς (σημερινή Φυλή Αττικής), προκειμένου να έχει ετοιμότητα είτε να ενισχύσει ως εφεδρεία το Νικηταρά, τον Ηλία Μαυρομιχάλη και τον Ανδρούτσο στη Σούρπη και στη Γρανίτσα, είτε, σε περίπτωση ήττας τους να επιβραδύνει τις δυνάμεις του Κιοσέ Μεχμέτ και του Ομέρ Βρυώνη που θα διέρχονταν σε αυτή την περίπτωση από τα Δερβενοχώρια της Πάρνηθας και θα εισέβαλλαν στο Μοριά.
Ο Κολοκοτρώνης όμως ξέρει ότι χρειάζεται να στείλει κι άλλους εμπειροπόλεμους άνδρες για να ενισχύσει τη δύναμη κρούσης του Νικηταρά και του Ηλία Μαυρομιχάλη. Δεν μπορεί να στείλει τους Ντρέδες της Μεσσηνίας γιατί τους χρειάζεται στα ταμπούρια της Τριπολιτσάς, ενώ έχει ήδη αποδυναμώσει την πολιορκία της πόλης. Απευθύνεται στο λεοντόκαρδο Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και στον υπέροχο Τσαλαφατίνο. Και οι δυο τους καταλαβαίνουν αμέσως ότι ο Γέρος έχει δίκιο. Δέχονται να αναλάβουν τη δύσκολη αποστολή.
Η τύχη της Τριπολιτσάς θα κριθεί στα υψώματα της Ρούμελης…
Κείμενο:Γιώργος Θ. Πραχαλιάς
Φωτογραφία: Ιστορικός χάρτης της περιοχής (Ιωάννης Πετρώφ, έτος 1866)