Το νερό είναι ζωτικό ανθρώπινο δικαίωμα και όχι εμπόρευμα

Την ώρα που η φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων συνεχίζεται ενώ απαλλάσσονται σκανδαλωδώς μεγάλες επιχειρήσεις, οι Δήμοι και οι ΔΕΥΑ φορολογούνται, όπως οι εμπορικές επιχειρήσεις και επί πλέον η αξία του νερού επιβαρύνεται και με με ΦΠΑ.

Παρά το γεγονός ότι και η χώρα μας γενικά και η περιοχή μας ειδικά, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα έλλειψης νερού και οι διαθέσιμες ποσότητες αρκούν για την πλήρη κάλυψη των αναγκών της, το διαθέσιμο υδάτινο δυναμικό όμως δεν αξιοποιείται ορθολογικά και επιπλέον δεν υπάρχουν τα αναγκαία έργα υποδομής, για τη συγκέντρωση, τη διοχέτευση και την κατανομή των διαθέσιμων νερών.

Με τα παραπάνω δεδομένα επείγει αφενός η ανάγκη εξασφάλισης νέων υδροφορέων και αφετέρου η διαχείριση και εξοικονόμηση του νερού γιατί σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι θα υπάρχει επάρκεια για πάντα.

Στην εποχή μας η λειψυδρία συνυπάρχει με τις πολιτικές που δεν εξασφαλίζουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτων σε κάθε υδρολογική λεκάνη, ούτε τις αναγκαίες μελέτες και έργα με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος.

Γι’ αυτό και δεν μπορεί να εξασφαλιστεί φτηνό, ποιοτικό νερό και σε επαρκείς ποσότητες νερού για ύδρευση και άρδευση, αλλά ένα πανάκριβο και πολλές φορές ακατάλληλο νερό.

Η σημερινή κυβέρνηση από την αρχή της θητείας της έχει μεθοδεύσει την ιδιωτικοποίηση του νερού, παρά την συνταγματική απαγόρευση, τις αποφάσεις του ΣΤΕ αλλά και τις έντονες λαϊκές αντιδράσεις. Με πρόσχημα την λειψυδρία προωθεί την ιδιωτικοποίηση και τις αυξήσεις των τιμολογίων μέσω «βιώσιμων εταιρειών ύδρευσης, άρδευσης, και αποχέτευσης, με στόχο αποδεκτό κόστος για όλες τις χρήσεις».

Επιπλέον απαξιώνονται οι δημοτικές εταιρείες και προωθείται η ιδιωτικοποίηση του νερού μέσω της εκχώρησης των αρμοδιοτήτων για την διαχείριση του αλλά και για την κατασκευή των έργων σε ιδιωτικές εταιρείες.

Η ιδιωτικοποίηση θα οδηγήσει σε νέες δραματικές αυξήσεις των τιμολογίων λαϊκής κατανάλωσης και αξιοποίηση του υδατικού δυναμικού από μεγάλες εταιρείες επιχειρηματικών συμφερόντων.

Τον λογαριασμό βέβαια θα κληθούν να τον πληρώσουν οι πολίτες. Με βάση τον σχεδιασμό και τις προτάσεις της κυβέρνησης  οι αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού είναι δεδομένες.

Μια τέτοια προοπτική προοιωνίζει ένα δυστοπικό μέλλον για το ζωτικό αγαθό του νερού, αντίστοιχο με αυτό του ρεύματος.

Η κυβέρνηση, παρά τις διαδοχικές αποφάσεις του ΣτΕ που κατοχυρώνουν τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού, τον περασμένο Σεπτέμβριο υπέγραψε νέα ΚΥΑ τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος (ΦΕΚ Β’ 5438/27.09.2024), που υιοθετεί μια αμιγώς λογιστικού αλλά και κερδοσκοπικού χαρακτήρα τιμολογιακή πολιτική για το νερό. Με τη νέα ΚΥΑ η κυβέρνηση «στήνει» έναν ανεξέλεγκτο μηχανισμό κοστολόγησης - τιμολόγησης των νερών όλης της χώρας. 

Με αφορμή την αύξηση της τιμής του νερού στην πρόσφατη συνεδρίαση και απόφαση της Δημοτικής Αρχής της Μεγαλόπολης και έχοντας γνώση των προβλημάτων και των δεδομένων που διαμορφώνονται έχουμε να παρατηρήσουμε ότι:

• Για μια ακόμη φορά επιλέχτηκε η εύκολη λύση που κάνουν σχεδόν όλες οι συστημικές Δημοτικές Αρχές στη χώρα, των αυξήσεων στο νερό αντί επιτέλους να προταθούν λύσεις σε διαχρονικά άμεσα προβλήματα που υπάρχουν και διεκδίκηση με συγκεκριμένο σχεδιασμό των αναγκαίων έργων και υποδομών που χρειάζονται.
• Δεν υπήρξε καμία ουσιαστική διαβούλευση με τους τοπικούς κοινωνικούς φορείς.
• Οι αυξήσεις που αποφασίστηκαν είναι υπέρογκες και θα επιβαρύνουν υπέρμετρα τους δημότες στην σημερινή κοινωνική πραγματικότητα και μπορεί να αποδειχτούν «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».

Αυτό που σήμερα πρέπει να διεκδικήσουμε με έναν μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό του Δήμου είναι η υπέρβαση άμεσων προβλημάτων και η δημιουργία των αναγκαίων έργων με:

• Τη αναγκαία χρηματοδότηση για τη κατασκευή έργων που αφορούν την αντικατάσταση των όποιων πεπαλαιωμένων και προβληματικών δικτύων σε όλη την έκταση του Δήμου με ένταξη τους σε διάφορα προγράμματα (ΕΣΠΑ, Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, κλπ).
• Την άμεση αντιμετώπιση της απώλειας νερού (διαρροές, υπερχειλίσεις, κλπ)
• Την αξιοποίηση του πλεονάζοντος πλέον νερού που χρησιμοποιούσαν μέχρι πρόσφατα οι εγκαταστάσεις των Μονάδων της ΔΕΗ.
• Την κατασκευή συστήματος τηλεμετρίας και ελέγχου όλων των εγκαταστάσεων και την εγκατάσταση σύγχρονων υδρόμετρων.
• Την κατάργηση του ΦΠΑ στην τιμή του νερού.
• Την τιμολόγηση από τη ΔΕΗ με βιομηχανικό τιμολόγιο των εγκαταστάσεων ύδρευσης των Δήμων και όχι με οικιακό όπως γίνεται σήμερα.
• Την μείωση της τιμής του νερού σε μικρές και μεσαίες καταναλώσεις.
• Την εφαρμογή τιμολογίων κοινωνικής πολιτικής (μακροχρόνια άνεργοι, ειδικές κατηγορίες πολιτών, κλπ).
• Να ακυρωθεί η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για την τιμολόγηση του νερού μετά και την αίτηση ακύρωσης της στο ΣτΕ στο οποίο έχουν προσφύγει φορείς της Τ.Α., κοινωνικοί φορείς και πολίτες.
• Να απενταχθούν οι υπηρεσίες ύδατος από τη ΡΑΑΕΥ.

Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, απαραίτητο για την ζωή του ανθρώπου και δεν επιτρέπεται να υπόκειται σε οποιαδήποτε λογική κόστους - οφέλους διότι είναι το σημαντικότερο κοινωνικό αγαθό για αυτό θα το υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο.

ΥΓ: Από την προ ολίγων ημερών σύσκεψη του πρωθυπουργού με τους αρμόδιους υπουργούς του και στο επιχείρημα τοπικά ότι η ύδρευση μπορεί να φύγει από τον Δήμο και να τον αναλάβει κάποιος άλλος Φορέας ας δούμε το παρακάτω:

Η κυβέρνηση επιδιώκει τη δημιουργία «βιώσιμων εταιριών με αποδεκτό κόστος για όλες τις χρήσεις». Επιπλέον, τονίσθηκε ότι «υπάρχει κατακερματισμός στη διαχείριση των υδάτων, με έλλειψη συντονισμού και κεντρικού ελέγχου και εποπτείας, καθώς δραστηριοποιούνται 739 πάροχοι»,

Πριν ακόμη συγκληθεί η σύσκεψη, το κυβερνητικό σχέδιο είχε διαρρεύσει στο Bloomberg, που αποκάλυψε ότι πάνω από 700 εταιρείες ύδρευσης, οι περισσότερες εκ των οποίων ελέγχονται από δήμους, θα συγχωνευθούν σε τρεις. Οι υπάρχουσες εταιρείες που καλύπτουν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη - η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ - θα επεκτείνουν την κάλυψή τους, ενώ μια τρίτη εταιρεία θα αναλάβει την ευθύνη για την υπόλοιπη χώρα.

Αυτά στην οπτική του δήμου (Συμπολίτευσης & Αντιπολίτευσης), η επιδίωξη ιδιωτικοποίησης του νερού δεν τους αφορούν ;

Μάντης  Θανάσης

Μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Συνταξιούχων ΔΕΗ Μεγαλόπολης