Η Δημοτική Πινακοθήκη και ο απίθανος παραλογισμός

Η Τρίπολη απέκτησε Δημοτική Πινακοθήκη.

Χρειάστηκε να περάσουν 25 ολόκληρα χρόνια για να ικανοποιηθεί η βούληση του διαθέτη, του αειμνήστου Φίλιππου Τσιχριτζή.

Η σημερινή δημοτική αρχή το κατάφερε — ξεπερνώντας πολλά και μεγάλα εμπόδια και δυσκολίες.

Το παράδοξο, όμως, είναι το εξής: οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν —μέσα από διάφορα προγράμματα— τη δημιουργία μουσείων ή χώρων πολιτισμού, αλλά δεν νοιάζονται για το πώς αυτά θα λειτουργήσουν στην πράξη.

Ο δήμος διαθέτει ένα ψηφιακό μουσείο, μια πινακοθήκη, ένα μουσείο δασικής ιστορίας.
Με τι προσωπικό, όμως, θα τα λειτουργήσει;

Μπορεί ένας δήμαρχος να κάνει από μόνος του προσλήψεις;
Όχι. Δεν του το επιτρέπουν.
Όχι μόνο στην Τρίπολη — σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Αν ζητήσει προσλήψεις, θα του εγκρίνουν τα αιτήματα;
Και πάλι όχι.

Η ίδια κυβέρνηση που σου λέει: «πάρε χρήματα να φτιάξεις το μουσείο», είναι η ίδια που έρχεται μετά και σου δίνει συγχαρητήρια που το κατάφερες — και τελικά δεν σου επιτρέπει να προσλάβεις το απαραίτητο προσωπικό για να το λειτουργήσεις.

Απίθανος παραλογισμός.

Σου λέει: «Κόψε τον λαιμό σου και βρες προσωπικό» — λες και στους δήμους περισσεύουν εργαζόμενοι.

Και αυτοί οι ίδιοι δήμοι περιμένουν να βγει κανένα οχτάμηνο από τη ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) για να πάρουν κόσμο στα συνεργεία καθαριότητας — και όχι μόνο.

Απάντηση σε αυτό το ζήτημα δεν δόθηκε ούτε από τον Υφυπουργό Πολιτισμού, ούτε από τον Υφυπουργό Εσωτερικών.

Αυτό το «κόσμημα» — όπως το χαρακτήρισαν — πρέπει και να μπορεί να λειτουργεί.
Και για να λειτουργήσει, χρειάζεται προσωπικό.

Υ.Γ.

Υπάρχει και η λύση των προγραμματικών συμβάσεων με άλλους φορείς, για την εξεύρεση του απαραίτητου προσωπικού. Είναι κάτι που εξετάζεται.

Υ.Γ. 2

Το παράδειγμα του Σπηλαίου Κάψια, με τη μεγάλη δυναμική του και την ολοένα αυξανόμενη επισκεψιμότητα, μπορεί να αποτελέσει οδηγό για την αξιοποίηση όλων των μουσείων και των χώρων πολιτισμού, ώστε να γίνουν τοπόσημα και να φέρουν κόσμο στην περιοχή μας.

Μηνάς Αρτόπουλος
Δημοσιογράφος
Αρκαδία, 30.9.2025