Η πρόταση για φράγμα στο Νεοχώρι Μαντινείας

Πρωτοβρόχια χθες, λοιπόν. Πρωτοβρόχια χωρίς να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει ο φετινός χειμώνας.
Μην έχοντας κάνει τίποτα για το αντιπλημμυρικό έργο που παλεύουν εδώ και μια δεκαετία οι αρμόδιοι, οι κάτοικοι Νεοχωρίου και Ζευγολατιού θα κάθονται για ακόμα μια φορά σε αναμμένα κάρβουνα...

Αλλά όχι, αυτή τη φορά δεν θα σας μιλήσω για τα γνωστά...
ΣτΕ, ενστάσεις, στηθαία, δικαστήρια, μελέτες, ακυρώσεις, νέες χαράξεις, αναχώματα κτλ.
Όχι, δεν θα πω τίποτα για αυτά...
Χιλιοειπωμένα και δεν αξίζει να αναφερθούμε πάλι.

Εγώ θα αναφερθώ στο θέμα από μια άλλη οπτική.
Μια οπτική την οποία είχα από το 2016, στις πρώτες πλημμύρες, ζώντας αυτές εκ των έσω, σαν πρόεδρος τότε της Τ.Κ. Νεοχωρίου.

Την ώρα που όλοι έψαχναν να βρουν ποιος φταίει και πλημμυρίζουν τα χωριά μας, φέραμε μια ιδέα στο τραπέζι των μηχανικών της Περιφέρειας Πελοποννήσου αλλά και του τότε Αντιπεριφερειάρχη, κ. Γιαννακούρα.
Αυτή η ιδέα, όμως, έμεινε εκεί, γιατί είπαν πως χρειάζονται αρκετά κονδύλια...

Βλέποντας πλέον την κλιματική αλλαγή τα τελευταία χρόνια και το πόσο έχει επηρεαστεί και ο τόπος μας, μήπως τελικά (και αφού δεν έχει γίνει κάποιο έργο ακόμα) να μην προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να κατευθύνουμε τα νερά στις καταβόθρες όπως γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά να κοιτάξουμε να εκμεταλλευτούμε αυτό το νερό που, αν φτάσει εκεί, δεν ξέρουμε πού χάνεται;

Πρόσφατα συγχωριανός μας προσπάθησε να "χτυπήσει" νέα γεώτρηση και έφτασε μέχρι τα 250 μέτρα...
Το αποτέλεσμα; Μηδέν.
Σε μια κατεξοχήν αγροτική περιοχή, βλέπουμε χρόνο με τον χρόνο οι καλλιέργειες και οι παραγωγές να είναι όλο και λιγότερες εξαιτίας της έλλειψης νερού στα πηγάδια και στις γεωτρήσεις.

Μήπως, λοιπόν, η τότε ιδέα του 2016 για δημιουργία φράγματος στο τελείωμα του βουνού που φέρνει τον κύριο όγκο των νερών και η εκμετάλλευση των υδάτων που θα συσσωρεύονται από τους αγρότες της περιοχής, βοηθήσει διπλά;
Αφενός, θα λύσει το πρόβλημα των πλημμυρών στα δύο χωριά, χωρίς να χρειαστεί να γίνει παρέμβαση σε περιουσίες που υπάρχουν στον κάμπο, όπως προέβλεπε η χάραξη του νέου ρέματος που είχε εκπονήσει η Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Αφετέρου, όλο αυτό το νερό δεν θα πηγαίνει χαμένο στις καταβόθρες και στα βάθη της γης, αλλά θα γίνει χρήσιμο στα χέρια των αγροτών που το έχουν άμεση ανάγκη.

Οι τότε μηχανικοί της Περιφέρειας είχαν συμφωνήσει ότι ένα φράγμα σε εκείνο το σημείο, στον δρόμο προς το μοναστήρι των Βαρσών, θα έλυνε μονομιάς το πρόβλημα των δύο χωριών.
Τώρα, όχι μόνο θα το λύσει, αλλά θα βοηθήσει κιόλας.

Καλώ, λοιπόν, όλους τους αρμόδιους φορείς — τον κ. Βλάση, τον κ. Κωνσταντινόπουλο, τον Περιφερειάρχη κ. Πτωχό, καθώς και τους Αντιπεριφερειάρχες κ. Μανδρώνη και Λαμπρόπουλο — να δουν λίγο και αυτή τη λύση, γιατί το πρόβλημα με το νερό θα μας απασχολήσει έντονα τα επόμενα χρόνια και καλό είναι να έχουμε προβλέψει τη στήριξη του αγροτικού τομέα, που κατά κύριο λόγο δραστηριοποιείται στα χωριά μας.

Με εκτίμηση,
Αποστολόπουλος Β. Ιωάννης
Μέλος Πολιτιστικού Συλλόγου &
Τέως Πρόεδρος Τ.Κ. Νεοχωρίου