"Oι Τριπολίτες έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε περήφανοι για την 23η Σεπτεμβρίου 1821" - Γράφει ο Κ. Σκιντζής

"Η 23η Σεπτεμβρίου 1821 και η Απελευθέρωση της Τριπολιτσάς ήταν (και ες αει ως τέτοιο θα μνημονεύεται) το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για την απελευθέρωση ενός ολόκληρου έθνους. Ήταν το βήμα για τη θεμελίωση και την επισημοποίηση του αγώνα ενός λαού που κόντρα σε κάθε λογική δεν έχασε τις ρίζες του μέσα σε 400 χρόνια κατοχής.

Σε πείσμα των ιστορικά επιλεκτικά υπερευαίσθητων, η πολιορκία της Τριπολιτσάς οδήγησε σε απελευθέρωση και όχι σε άλωση. Και ως τέτοια πρέπει να τιμάται. Όψιμοι ανθρωπιστές ιστορικοί ή ιστοριολάτρεις, αμφισβητίες των πάντων, που επιδιώκουν (?) να ξεχωρίσουν από το "πλήθος" πουλώντας τη "διαφορετική γνώση" ενδεδυμένοι το μανδύα της "ιστορικής αλήθειας", μας καλούν να αναλογιστούμε τι γιορτάζουμε και τι τιμάμε σήμερα. Μας κουνούν το δάχτυλο, λέγοντάς μας "ε εσύ, στην άλωση σφαγιάστηκαν 12000 άμαχοι και γυναικόπεδα κι εσύ γιορτάζεις;".

Δε γιορτάζουμε τις μαζικές, βάρβαρες και ανελέητες σφαγές του τουρκικού πληθυσμού της πόλης. Δε γιορτάζουμε την παραφροσύνη των αγωνιστών που στην πλειοψηφία τους έχασαν κάθε έλεγχο τυφλωμένοι από το μίσος. Δε γιορτάζουμε εκείνους που ήρθαν και πολέμησαν για την αμοιβή.
Δεν μπορούμε να γιορτάσουμε τα παραπάνω.

Είμαστε πολίτες της Ευρώπης και του κόσμου, πολίτες του 21ου αιώνα, πολίτες του σήμερα, της γνώσης και της τεχνολογίας. Δεν μπορούμε να γιορτάσουμε το αίμα.
Όμως παγκοσμίως, όλες οι μεγάλες επαναστάσεις (γαλλική, ρωσική, αμερικάνικη) είχαν αίμα. Γιατί έτσι είναι οι επαναστάσεις. Έχουν μίσος, πάθος, παραφροσύνη, βγάζουν τα άγρια ένστικτα του ανθρώπου στην επιφάνεια και ή θα πνιγούν στο αίμα ή θα νικήσουν με αίμα.
Η γαλλική επανάσταση φώναζε "Ελευθερία - Ισότητα - Αδερφότητα" και ήταν γεμάτη ασύλληπτες βαρβαρότητες. Η ελληνική ήταν πιο ξεκάθαρη: "Ελευθερία ή Θάνατος".

Πράγματι, η Τριπολιτσά γεννήθηκε μέσα στην Τουρκοκρατία, δεν προϋπήρχε. Υπήρχαν όμως η Τεγέα, η Μαντίνεια, η Μεγαλόπολη, το Παλλάντιο. Η γη ήταν ελληνική. Και τη δική σου γη, την απελευθερώνεις, δεν την αλώνεις.
Όταν μιλάμε για άλωση στην περίπτωση της Κωνσταντινούπολης, όπου ελληνική γη κατακτήθηκε βίαια στο πλαίσιο μιας ετσιθελικής επεκτατικής πολιτικής και πολλών οικονομικών συμφερόντων, δεν μπορεί να μιλάμε για άλωση και στην περίπτωση της Τριπολιτσάς.

Τιμάμε και γιορτάζουμε την απελευθέρωση της αρκαδικής γης μετά από 400 χρόνια. Τιμάμε εκείνους τους αγνούς πολεμιστές, τους μεγάλους στρατηγούς και αγωνιστές που πάλεψαν για ιδανικά που πήγαζαν από μέσα τους. Τιμάμε το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον μεγαλύτερο των στρατηγών.

Μελετάμε, κρίνουμε και αξιολογούμε την ιστορία μας σφαιρικά. Και ξέρουμε για ποιους και για τι είμαστε περήφανοι.
Και έχουμε -ειδικά οι Τριπολίτες- πολλούς λόγους να είμαστε περήφανοι για την 23η Σεπτεμβρίου 1821."