Πρίν 5 μέρες φιλοξένησε αυτό το άρθρο του Παρασκευά Παρασκευόπουλου η εφημερίδα το Ποντίκι !
Παραμένει επίκαιρο !

Ο ίδιος σημειώνει ... 
Ο Στέφανος Κασσελάκης έπεσε σαν κομήτης στη θάλασσα ,ο πρώτος δυνατός κυματισμός σάρωσε τα στερεότυπα και τα αριστερόμετρα στο Συριζα!

Ο δεύτερος ομόκεντρος κυματισμός-θυμός αναζήτησης της κοινωνίας θα φτάσει με μικρή καθυστέρηση σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Κρατάω πάντα την καλοπροαίρετη οπτική γωνία των εξελίξεων .

Δεν υπάρχει λόγος να προτρέξουμε στην πρόβλεψη για το που θα πάνε τα απόνερα!

Καλή δύναμη στον νεο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

------------------------------------

Εικόνα της στιγμής ή Ολική επαναφορά?

Του Παρασκευά Παρασκευόπουλου
Οικονομολόγου, συμβουλου Ανάπτυξης
Πρώην βουλευτή Επικρατείας

ΟΙ εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη του νέου προέδρου, με τη μαζική συμμέτοχη των 150.000 περίπου ψηφοφόρων, τάραξα ν τα νερά της πολιτικής νωθρότητας , όχι μόνο στον ίδιο, αλλά ευρύτερα στην κοινωνία και το πολίτικο σύστημα.
Για την ακρίβεια, ήταν ένας αιφνιδιασμός , για άλλους ευχάριστος και για άλλους όχι , και βέβαια είναι νωρίς να καταλήξει κανείς σε τελεσίδικες εκτιμήσεις .
Σίγουρα πρόκειται για ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός και όσοι διαφωνούν σε μια τέτοια εκτίμηση ή επιχειρούν να το ερμηνεύσουν με όρους παραπολιτικούς, αδικούν, πρωτίστως τον εαυτό τους.
Προτείνω να δούμε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα με … πολιτικό μάτι, ως ένα δημοψήφισμα, ή ως μια πελώρια δημοσκόπηση που απεικονίζει μια εικόνα της στιγμής, αλλά με πολλά όμως ευρήματα, που καταγράφουν τάσεις κοινωνικές και πολιτικές , που υπερβαίνουν κατά πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ , ακουμπούν όλο το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Δεν ξέρω αν ο κ. Κασσελάκης εκλεγεί , πόσο θα δικαιώσει τις υψηλές προσδοκίες των οπαδών του. Ένα όμως είναι σίγουρο … Ένα μεγάλο τμήμα της κομματικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ με πολλαπλάσιους συνοδοιπόρους στην κοινωνία, στο παρά πέντε άδραξε την ευκαιρία , για να «σπάσει» τα μουχλιασμένα στερεότυπα της κομματικής επετηρίδας και αγνόησε τα τα …αριστερόμετρα του κομματικού μικρόκοσμου .
Είναι εμφανές, ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ αναζητά κάτι πιο φρέσκο , ίσως πιο σύγχρονο και πιο δυναμικό , που τελικά φαίνεται να υπερβαίνει και να αδικεί, ίσως, την κ. Αχτσιόγλου, στην οποία σίγουρα κανείς δεν μπορεί να της χρεώσεις με ευκολία το παλιό.
Όμως, όπως και στη φύση, το ίδιο και στην πολιτική τα κενά καλύπτονται.
Η αίσθηση στον κόσμο, ότι ο υπάρχον ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα κάνει την επιστροφή, ως αξιωματική αντιπολίτευση, με σοβαρές αξιώσεις στην διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας, ώθησε τους ψηφοφόρους να υιοθετήσουν …την φυγή προς τα εμπρός… ακόμη και με έναν αχαρτογράφητο ηγέτη.
Μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται φωνές που κινδυνολογούν, και έτσι, με ένα τρόπο, εθελοτυφλούν και αδυνατούν να αναγνώσουν το πολιτικό περιεχόμενο του μηνύματος των εκλογών.
Πράγματι είναι ένα θέμα να διεκδικεί κάποιος την ηγεσία ενός κόμματος χωρίς κομματικά ένσημα … κι από την άλλη ο αντίλογος …. άνθρωποι που δεν έχουν ούτε ένα ένσημο από πραγματική εργασία, πως τους εμπιστευόμαστε, εύκολα, να ασκούν εξουσία στο όνομα των ανθρώπων της εργασίας?
Το μήνυμα των εκλογών καλούνται να το αποκωδικοποιήσουν και τα άλλα κόμματα κυρίως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Η πιθανότητα ολικής επαναφοράς, ενός ΣΥΡΙΖΑ εντελώς αλλαγμένου , ευρωπαϊκού και κεντρομόλου, χωρίς αστερίσκους σε κρίσιμα θέματα, εξωτερικής πολιτικής ,άμυνας και κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ,και χωρίς αριστερούς παλιμπαιδισμούς αλλάζει τα δεδομένα.
Μια τέτοια εξέλιξη, με την προϋπόθεση ότι ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει προγραμματική αντιπολίτευση και δεν θα εγκλωβιστεί σε λαϊκίστικα αντιδεξιά ρεβανσιστικά σύνδρομα του παρελθόντος, άμεσα θα περιορίσει το γήπεδο στη ΝΔ και βήμα το βήμα θα κτίζεται αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική λύση , με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές.
Σε ότι έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ, η προσδοκία να γίνει μεγάλο δεύτερο κόμμα ελπίζοντας σε συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, το υποχρεώνει τώρα σε ριζικό επαναπροσδιορισμό της στρατηγικής του.
Η δυναμική των πραγμάτων ελαχιστοποιεί την πιθανότητα διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ.