Μοναδική κριτική για το σπουδαίο αφήγημα του Αρκά Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά!
Μια πολύ αξιόλογη κριτική για το "σπουδαίο" αφήγημά του Αρκά Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά με τίτλο "Πόλεμος Αναμνήσεων και Συνειδήσεων", από τον τ.Διευθυντή του Υπουργείου Εργασίας, κο Δ.Τσέλιο σας παρουσιάζει σήμερα απολκλειστικά το Καλημέρα Αρκαδία! Το βιβλίο θα το βρείτε στα Καθημερινά Νέα στην Πλατεία Αγίου Βασιλείου!
KΡΙΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΣ «ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ»-Του Π.Ι.Καραφωτιά
Παρότι δεν είμαι ο κατεξοχήν ειδήμων να αξιολογήσω το ποιοτικό αφήγημα του λογοτέχνη – συγγραφέα Παναγιώτη Ι. Καραφωτιά, προτίθεμαι να σχολιάσω τα εξής: Από τις ελάχιστες επαφές μαζί του, το απολύτως τεκμηριωμένο βιογραφικό σημείωμα, την πολυσχιδή του δράση σε πεδία άμιλλας του εξωτερικού και σε σημαντικές θέσεις υπηρεσιών του εσωτερικού, αλλά και την ενδελεχή μελέτη του βιβλίου «Πόλεμος αναμνήσεων και συνειδήσεων», έχω την αίσθηση ότι το αφήγημα, αντιπροσωπεύεται από μία ήρεμη πνευματική δύναμη ελεύθερης πολιτικής σκέψης στο χώρο του πολιτισμού, της διανόησης και της πρόβλεψης.
Στο Αφήγημα συνυπάρχουν αρμονικά πολλές αρετές οφειλόμενες, στις αναμφισβήτητες ελληνοχριστιανικές αρχές, αξίες και ιδανικά. Διακρίνεται η ευαισθησία, το ύφος και ο συναισθηματικός του κόσμος, με δυνατή φιλοσοφική και λογοτεχνική σκέψη. Είναι θιασώτης της παιδείας, του ωραίου, του μέτρου, της ηθικής, της εντιμότητας, της σύνεσης, και της αλληλεγγύης, με έκδηλο το ενδιαφέρον του να συμβάλλει ενεργά στην διατήρηση καλών σχέσεων και στην ανάπτυξη περιφερειακών υποδομών κ.ά. σημαντικών έργων στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Η προβολή του έργου γίνεται παραστατικά, ελκύοντας την προσοχή του αναγνώστη με αποκαλυπτικά περιστατικά, ιστορικά γεγονότα, παραδείγματα και πράξεις έμπνευσης, εξαιτίας των κρίσιμων κατοχικών εποχών και πολέμων.- Η ηθική και συναισθηματική υπόσταση του Πανεπιστημιακού δασκάλου επηρεάζεται και από το ειδυλλιακό τοπίο του χωριού του, σε συνάρτηση με το φυσικό κάλλος, το καθαρό περιβάλλον, τον τρόπο ζωής αλλά και από την βιωματική οικογενειακή αγωγή και εκπαίδευση διαχρονικά. Αυτά θεωρεί ως πρωταρχικά πρότυπα και κίνητρα για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου, που προσπαθεί να εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση και αξιοκρατική πρόοδο. Το αντικείμενο αξιολόγησης, διαπνέεται από λογοτεχνική και φιλοσοφική διάθεση. Πηγάζει από τις ανεξίτηλες παιδικές αναμνήσεις και τα συναισθήματα που παλεύουν για την προσέγγιση της αλήθειας που καθορίζεται ίσως στο πλαίσιο της συμφωνίας της σκέψης, με την εκάστοτε αμείλικτη αντικειμενική πραγματικότητα, η οποία οφείλει να είναι απαλλαγμένη από φοβικά σύνδρομα, ιδεοληψίες, κομματικές σκοπιμότητες, από τα κατά συνθήκην ψεύδη για την επιβίωση, τα διαπλεκόμενα συντεχνιακά συμφέροντα, τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις, τα συνδικαλιστικά προνόμια, τις ταξικές αντιλήψεις, τον λαϊκισμό, την αλαζονεία της εξουσίας κ.ά. Τούτα επιδρούν ανασταλτικά και δηλητηριάζουν την πορεία προς την ομαλή πρόοδο των ατόμων. Η κριτική αναδεικνύει και τα αίτια-κίνητρα μετανάστευσης η οποία, υπό ανάλογες συνθήκες, προκαλεί κοινωνικοοικονομικές μεταβολές και καινοτόμες πολιτικές σε επίκαιρα θέματα εργασίας, παλιννόστησης, προσαρμογής κι αφομοίωσης απόδημων ομογενών.
Ο συγγραφέας επανειλημμένα βραβεύτηκε με άριστες επιδόσεις και διακρίσεις. Επιφυλάσσομαι μόνο ως προς την αρχιτεκτονική διάταξη του συγκεκριμένου έργου, επειδή το αντικείμενο μελέτης είναι εκτεταμένο και ο ίδιος θέλει να του ασκηθεί γνήσια κριτική διότι «και ο κρίνων κρίνεται». Συμμερίζομαι απόλυτα τις ορθολογικές απόψεις του όπως «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» και «Σεβαστές είναι οι ιδιαιτερότητες αρκεί όμως, τα άτομα που τις έχουν να μην προσπαθούν να τις επιβάλλουν με αντικοινωνικές συμπεριφορές ή πράξεις που να προκαλούν» σελ. 103. «Σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως είναι η μιζέρια και ο πολιτικο-κοινωνικός διχασμός, η ψυχοσύνθεση των ανθρώπων επηρεάζεται έντονα, καταλυτικά και ορισμένες φορές προκαλείται έξαρση παθών» σελ. 151. Και σε άλλα σημεία, επισημαίνει τον οικονομικό διχασμό υποψιαζόμενος δεινά από νέες άδικες, υφεσιακές πολιτικές επιλογές, που ενίοτε οδηγούν σε αυτοκτονίες και ειδεχθή εγκλήματα. - Διαπιστώνεται ότι πράγματι, ο κ. Παναγιώτης Ι. Καραφωτιάς είναι εξαίρετος ερευνητής και αναλυτής της σημασίας των φιλοσοφικών εννοιών, τολμηρός αρθρογράφος, διερμηνέας και αποσαφηνιστικός σχολιαστής καθώς εκφράζει τη γνώμη του σε κρίσιμες αποφάσεις, προτρέποντας τον μελετητή να διευρύνει τον ορίζοντα ελεύθερης σκέψης του.
Το υπό κρίση έργο του, απηχεί την πραγματικότητα της καθημερινότητας και μπορεί να διαδοθεί ευρύτερα, αν το αποδεχθεί η κοινωνία καθώς ανακύπτουν ζωτικά προβλήματα που απαιτούν άμεσες λύσεις όπως οι νέοι αγώνες εθνικής αντίδρασης, ως προς τις απρόκλητες επεμβάσεις για τον επανασχεδιασμό του τρόπου ζωής, ο επαναπροσανατολισμός πολιτικών επιλογών για να μην απωλεσθεί εθνική κυριαρχία και η επαναπροσαρμογή της νοοτροπίας μας ως προς την αλόγιστη καταναλωτική συμπεριφορά, πριν αλλάξει και καθιερωθεί νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης για να μη ζούμε με δανεικά!
Ως αφήγημα θεωρείται ιδανική πηγή έμπνευσης, ρεαλισμού και συναισθημάτων με συγκροτημένη κριτική σκέψη κι απαράμιλλο πλούτο γνώσεων του συγγραφέα, που σχολιάζει με πόνο ψυχής τις αναμνήσεις του, ιδίως την περίοδο των εφιαλτικών εμφύλιων διχασμών έως τη Μικρασιατική τραγωδία της ήδη καθημαγμένης Χώρας. Αρχομανείς και ανάξιοι ηγέτες, κατώτεροι των περιστάσεων, δημιούργησαν μια άναρχη – αναξιοκρατική κοινωνική δομή, με το κομματικό κατεστημένο θεμελιωμένο στο ρουσφέτι και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Χωρίς υγιείς δημοκρατικούς θεσμούς, δικαιώματα, κι ανεξαρτησία, προκλήθηκαν συνειδησιακές συγκρούσεις, ιδεολογικές διαστάσεις, μετανάστευση, νοσηρή νοοτροπία, σύνδρομα φόβου, ζηλοφθονίας, φανατισμού κ.λ.π. Με πράξεις εκδίκησης και αντεκδίκησης, διαρρήχτηκαν οι οικογενειακές σχέσεις, ο κοινωνικός ιστός και δεν υπήρχε υποδομή αγάπης εξαιτίας της κοινωνικής αδικίας και της υπονόμευσης των θεσμών από συμφέροντα ανθελληνικής συνωμοσίας, που κατέστησαν ευάλωτο το φρόνημα και οδήγησαν το Έθνος στην υποτέλεια.
Ο συγγραφέας στο αφήγημα αναπολεί τα περασμένα καθώς επαναφέρει στο νου του ζωντανές αναμνήσεις εντυπωσιακών περιστατικών που επηρεάζουν την άποψη, την συμπεριφορά και τα συναισθήματα. Ό,τι διαδραματίστηκε έως τώρα στη ζωή του, περιγράφεται με λογοτεχνικό τρόπο και ορθολογική σκέψη. Ρόλος του δεν είναι μόνο ο υπολογισμός αλλά το όνειρο, η συμμετοχή και η πρόβλεψη. Σε συνδυασμό με ζωτικές ή μορφωτικές ανάγκες και άλλους θεμελιώδεις παράγοντες, οι βιωματικές αξίες επιδρούν στη συνείδηση της προσωπικότητας που καθορίζει, ανάλογα την κοινωνική της στάση και την περαιτέρω φιλοσοφική της αναζήτηση. - Ανέκαθεν υπήρξε ερευνητής της διαλεκτικής φιλοσοφίας του Σωκράτη, εξαιτίας της οποίας ενστερνίζεται την οικουμενική αντίληψη στα διεθνή δρώμενα όσον αφορά την ενότητα, εναρμόνιση και συνύπαρξη όλων των ιδεολογιών. Το σύγγραμμα εμπνέει έρευνα, διάλογο, επιείκεια και παράδειγμα. Ο ίδιος αναπτύσσει έμπρακτες φιλικές σχέσεις με άτομα αδιακρίτως επιπέδου μόρφωσης, αρκεί να έχουν αίσθημα ευθύνης, ήθος, ειλικρίνεια, εντιμότητα, κοινωνική καλλιέργεια και φιλοσοφική σκέψη. Βλέπει τα επεισόδια μέσα από τα φώτα της κοινωνίας με ιδιαίτερη οξυδέρκεια σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τα εκθέτει αυθεντικά.- Η όλη σύνθεση του κειμένου χαρακτηρίζεται αξιακή, ελκυστική, λογοτεχνική ως προς την έκφραση, ποιητικο-φιλοσοφική με διαλεκτική διάθεση και ενόραση, διδακτική - μορφωτική, διαφωτιστική με κριτική στάση στις ακρότητες και στον περιορισμό των διακρίσεων, πολιτισμική με ορμέμφυτες ικανότητες ως προς τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, βαθύτατα ιστορική – κοινωνική – πολιτική, διαπαιδαγωγική, πρωτίστως βιωματική κι επηρεασμένη από πρότυπα , καταβολές και ιδανικά, που προέκυψαν μέσα από αληθινές ιστορίες, πραγματικά βιώματα και συγκλονιστικές περιπτώσεις, υπό το φως της αδιάκοπης παιδείας. Τέλος είναι περιεκτική, αφυπνιστική, διαχρονική και ως εκ τούτου, επίκαιρη. -
Συνιστά εξαίρετη συνθήκη κοινωνικής εργασίας, όσον αφορά τις ατομικές και κοινωνικές προθέσεις, τις αιτίες αντικοινωνικής συμπεριφοράς και την έκδηλη ανάγκη ψυχολογικής και πληροφορικής υποστήριξης στην Παιδεία, την Απασχόληση και τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό. - Συγκινητική είναι η διατύπωση της συνύπαρξής μας με αναπότρεπτα κακά του πεπρωμένου. «Η μοίρα και η φύση, χωρίς ηθικές αναστολές, προκάλεσαν την εικόνα νεκρών κεραυνόπληκτων φίλων μου και η ανάμνηση δέσποζε εφιαλτικά στο νου μου και πλήγωσε το είναι μου». Στο πλαίσιο της αναπόδραστης εξέλιξης του «Αιωνίως γίγνεσθαι και ουδέποτε είναι» πιστεύει «σε μια συνεχή πολυσύνθετη κι αρμονική οικουμενική συναντίληψη και συνύπαρξη όλου του κόσμου στον οποίο να δεσπόζει η αληθινή αγάπη όχι μόνο προς τον άνθρωπο αλλά και προς το είναι του Σύμπαντος». Επειδή «αρχή άνδρα δείκνυσι» ο εξαίρετος Π. Ι. Καραφωτιάς διατήρησε τον πατριωτικό δεσμό και τις πολιτισμικές αξίες. Δεν συμβιβάστηκε με τον άδικο αποκλεισμό, τη βία, τον διχασμό, την ανηθικότητα, τα εγκλήματα, τα προνόμια, τον ανταγωνισμό μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων, οπότε δεν αφομοιώθηκε στην ξένη νοοτροπία και κουλτούρα. Πάσχισε να εξελίξει τις καταβολές του και αφού διακρίθηκε σε εντυπωσιακά Πανεπιστήμια, αποκτώντας εμπειρίες και γνώσεις, αδιαφόρησε για τις απρόβλεπτες ερωτικές διαθέσεις και τα ανεκπλήρωτα πληγωμένα όνειρα. Οραματίστηκε λογικά την επιστροφή του στην Ιθάκη, με σκοπό να συμβάλλει, από όποιο μετερίζι, σθεναρά στην πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας.
Τον εκτιμώ ως αυτοδημιούργητο επιστήμονα με προσωπικότητα. Θαυμάζω τον πλούτο γνώσεων και εμπειριών, ιδιαίτερα τις φιλοσοφικές και πολιτικές του επισημάνσεις.
Δημήτρης X. Τσέλιος,
Πτυχιούχος Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών
Τ. Διευθυντής ΟΑΕΔ Υπουργείου Εργασίας