Η ομιλία της απεργιακής συγκέντρωσης στη Μεγαλόπολη: "Δεν θα επιτρέψουμε να περάσει το νομοσχέδιο- τερατούργημα για 13 ώρες εργασία"

Χαιρετίζουμε τη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση. Ιδιαίτερα χαιρετίζουμε τους απεργούς στο εργοτάξιο φωτοβολταικών του ΑΒΑΞ, που συμμετείχαν 100% στην απεργία, δεν μπήκε κανένας μέσα για δουλειά, το εργοτάξιο σήμερα παραμένει κλειστό λόγω απεργίας.

Από τη Μεγαλόπολη ενώνουμε τη φωνή μας με τους χιλιάδες απεργούς σε όλη τη χώρα, δίνοντας  μια  δυνατή απάντηση στην κυβέρνηση: δεν θα επιτρέψουμε να περάσει το νομοσχέδιο- τερατούργημα για 13 ώρες εργασία που έφερε στη βουλή. Θα το πετάξουμε στα σκουπίδια με τον αγώνα μας ! Με το νέο νομοσχέδιο η εργοδοσία αποκτά το «δικαίωμα» να κρατάει τον εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα. Να τον απασχολεί ακόμα και με συμβάσεις 2 ημερών τη βδομάδα για να τον χρησιμοποιεί όποτε βολεύει τον εργοδότη, να τον μετακινεί σε διαφορετικά ωράρια ανάλογα με τις ανάγκες του «businessplan» της εταιρείας. Να κομματιάζει την άδεια του καλοκαιριού σε λίγες μέρες τη φορά, ανάλογα με το πότε βολεύει το αφεντικό και όχι τον εργαζόμενο και την οικογένειά του. Ο εργοδότης θα έχει το δικαίωμα να προσλαμβάνει και να απολύει με ένα SMS δίχως καμία αιτιολογία. Προβλέπεται η κατάργηση των προσαυξήσεων ασφάλισης για υπερωρίες και νυχτερινά. Ακόμα προβλέπεται η ευέλικτη προσέλευση έως και 2 ώρες από την έναρξη της βάρδιας και αφαίρεση «χρόνου προετοιμασίας» από τον εργάσιμο χρόνο.

Ας δούμε στην πράξη τι σημαίνει για τους εργαζόμενους το 13ωρο :
13ωρο σημαίνει ότι ο εργαζόμενος πιάνει δουλειά στις 7 το πρωί και σχολάει στις 8 το βράδυ. Αν συνυπολογίσουμε ότι το διάλειμμα 15’ - 30’ λεπτά δεν θεωρείται πλέον χρόνος εργασίας, όπως και ο χρόνος προετοιμασίας και αποχώρησης (σύνολο 1 ώρα για τη βιομηχανία), τότε μπορεί να σχολάσει «νόμιμα» ακόμα και στις 9:30  χωρίς να υπολογίζεται το πήγαινε-έλα στη δουλειά! Αυτή την αθλιότητα κάνουν νόμο!

Κυβέρνηση και εργοδοσία έχουν το θράσος να μας λένε ότι αυτό το τερατούργημα είναι “προοδευτικό”. Να δουλεύουμε 13ώρες, να κοιμόμαστε 8 ώρες και μέσα σε 3 ώρες να κάνουμε τα πάντα. Εκτός αν θέλουν να μας κόψουν και τον ύπνο !Να μη βλέπουμε τις οικογένειες μας, τα παιδιά μας. Να μην έχουμε δικαίωμα στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τον ελεύθερο χρόνο. Μας κλέβουν τις οικογενειακές στιγμές, θέλουν να μας μετατρέψουν σε γονείς της μιας ημέρας. Τους απαντάμε: είμαστε άνθρωποι κι όχι μηχανές !

Σήμερα στον 21^ο αιώνα, στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και των επιστημονικών επιτευγμάτων που μπορεί να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, η κυβέρνηση μας γυρίζει 100 χρόνια πίσω, παρουσιάζοντας ως “σύγχρονο” τα σακατεμένα κορμιά των εργαζομένων στους χώρους εργασίας. Οι 13 ώρες δουλειάς την ημέρα πολλαπλασιάζουν τα εργατικά ατυχήματα, τις επαγγελματικές ασθένειες, οδηγούν σε κατάρρευση της υγείας και της ψυχικής ισορροπίας. Ήδη μετράμε 1 νεκρό εργαζόμενο κάθε 3 μέρες από εργατικά ατυχήματα. Φανταστείτε την αύξηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων με την περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα αυτά είναι «επιλογές» του εργαζόμενου. Στην πραγματικότητα είναι εκβιασμός: ή θα δεχτείς να δουλεύεις ασταμάτητα ή θα απολυθείς. Ή θα δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ ή δε θα μπορείς να επιβιώσεις. Δεν είναι επιλογή των εργαζομένων, υπάρχει ως οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2003 που σταδιακά νομοθέτησαν και εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις. Τα τελευταία 15 χρόνια, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν τρία μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους, υλοποιώντας τις αποφάσεις και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αποφάσεις των κυβερνήσεων αποφασίζονται οι μισθοί, καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συλλογικές συμβάσεις, επιβάλλονται οι απλήρωτες υπερωρίες, καταργείται η Κυριακή – αργία, έφτασαν να ξηλώσουν το 8ωρο και να επιβάλουν τις 13 ώρες δουλειάς με πλήρη ευελιξία.

Από κοντά, άξιο συμπαραστάτη είχαν και έχουν την ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ που με την άθλια στάση της, βρίσκει λέει θετικά σε αυτό το νομοσχέδιο και ζητά διάλογο με τους σφαγείς των δικαιωμάτων μας, στηρίζοντας έτσι την πολιτική των κυβερνήσεων και των εργοδοτών όπως κάνει εδώ και τόσα χρόνια. Στην ίδια γραμμή κινείται και στο νομό μας το Εργατικό Κέντρο Αρκαδίας, εκφυλίζοντας ακόμα και τις τυπικές διαδικασίες λειτουργίας του ΔΣ του. Ούτε λόγος φυσικά για οργάνωση των εργαζομένων για τη συμμετοχή τους στην απεργία.

Το νομοσχέδιο- έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση στη βουλή δεν το ζήτησαν οι εργαζόμενοι αλλά το απαίτησαν οι εργοδοτικές ενώσεις, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτούς ο χρόνος εργασίας μεταφράζεται σε παραγωγή περισσότερων κερδών. Μόνο από τη δουλειά των εργαζόμενων προκύπτουν τα κέρδη των λίγων ! Για τα κέρδη τους σακατεύονται οι ζωές μας στους χώρους δουλειάς, γι’ αυτό αυξάνουν την εργασία σε 13 ώρες. Γι’ αυτό δεν λαμβάνονται μέτρα ασφάλειας στην εργασία. Αντιμετωπίζουν ως κόστος τις ζωές μας γι’ αυτό δεν  χρηματοδοτούν την Υγεία και βλέπουμε αστελέχωτο το Κέντρο Υγείας Μεγαλόπολης και τα δημόσια νοσοκομεία , την Παιδεία με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία των παιδιών μας, την πυρόσβεση με φωτιές κάθε χρόνο να καίνε τα δάση, τα αντιπλημμυρικά έργα και πλημμυρίζει ο τόπος με μια βροχή. Όλα για το κέρδος, όλα στη ζυγαριά κόστους οφέλους. 

Ακόμα και οι μισθοί μας που είναι χαμηλοί και μας τους λιανίζει ακόμα περισσότερο η ακρίβεια. Όλοι εδώ αγωνιάμε όταν ο μήνας περάσει τις 20 , πως θα πληρώσουμε το σούπερ μάρκετ, τα φροντιστήρια των παιδιών, τρέμουμε όταν ανοίγουμε λογαριασμό ρεύματος, την ίδια ώρα που οι 5 ενεργειακοί όμιλοι μετρούν δισεκατομμύρια κέρδη. Την ίδια ώρα που ακούμε την κυβέρνηση να δίνει το 5% του ΑΕΠ για πολεμικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, χρήματα δικά μας για να σκοτώνονται οι λαοί όπως σφαγιάζεται ο Παλαιστινιακός λαός από το κράτος –δολοφόνο του Ισραήλ.

Την ίδια ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί 800 δις ευρώ για τα σχέδια της για την “πολεμική οικονομία”  στραγγαλίζοντας τις ανάγκες των λαών, χτυπώντας τον εργάσιμο χρόνο, τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τα δικαιώματά μας σε υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση.

Σε αυτά τα πλαίσια κινείται και η απόφαση για μονάδα καύσης απορριμμάτων για παραγωγή ρεύματος και στην περιοχή μας. Και να ένας σπουδαίος λόγος να ξεσηκωθεί όλη η Μεγαλόπολη. Οι τελευταίες εξελίξεις με τη δημοσιοποίηση σε διαβούλευση της μελέτης για την καύση απορριμμάτων επιβεβαιώνουν τις πιο αρνητικές προβλέψεις για το μέλλον της διαχείρισης των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο και στη χώρα συνολικά. Δεν πρόκειται για μεμονωμένη ή τυχαία απόφαση. Εδώ και δεκαετίες, στο έδαφος των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης λειτουργούν, «με τις ευλογίες της», δεκάδες εργοστάσια καύσης. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων, μόλυνση του αέρα, του εδάφους και του νερού, επιβάρυνση του περιβάλλοντος για γενιές. Αυτή η πολιτική, που δοκιμάστηκε αλλού, τώρα σχεδιάζεται να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα.

Όσοι ζούμε και να εργαζόμαστε στη Μεγαλόπολη νιώθουμε τη γενικότερη υποβάθμιση της περιοχής. Δεν φτάνει που με την πολιτική της απελευθέρωσης της ενέργειας και της «πράσινης» μετάβασης (που βέβαια στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις) γέμισε η περιοχή μας ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά και τεράστιες μπαταρίες λιθίου για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, με πολύ αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον, δεν φτάνει που πληρώνουμε πανάκριβο το ρεύμα πάλι για να κερδίζουν οι ίδιοι επιχειρηματικοί όμιλοι, δεν φτάνει που για αυτή τους την κερδοφορία δημιούργησαν τόσα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχή της Μεγαλόπολης με το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων. Τώρα σχεδιάζουν την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων για παραγωγή ενέργειας, όπου θα πληρώνουμε μέσω αυξημένων δημοτικών τελών και εισφορών για να εισπνέουμε τον καρκίνο.

Η καύση δεν είναι τόσο αθώα όσο διαφημίζεται. Οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι ανιχνεύονται διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και «παντοτινά χημικά» (PFAS) σε περιοχές όπου λειτουργούν μονάδες καύσης στο εξωτερικό. Επιπρόσθετα, η καύση παράγει δυσανάλογα πολλές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε σχέση με την παραγόμενη ποσότητα ηλεκτρισμού, σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με τις μονάδες ορυκτού αερίου. Το κύριο όμως ζήτημα με την καύση απορριμμάτων είναι ο καρκίνος. Όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για την υγεία του λαού και το περιβάλλον με καρκινογενέσεις και άλλα προβλήματα υγείας όπως γενετικές, νευρολογικές και ενδοκρινικές διαταραχές, δερματικές βλάβες, αναπνευστικά προβλήματα.

Απαιτείται τέλος η δημιουργία ΧΥΤΕΑ για τα υπολείμματα της καύσης.

Η επιλογή αυτή δεν υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά την κερδοφορία λίγων επιχειρηματικών ομίλων.

Είμαστε ακόμη πιο ανήσυχοι με την ιδιωτική χωροθέτηση της μονάδας καύσης. Έχει χίλιους δύο λόγους ο ιδιώτης επιχειρηματίας να επιλέξει τη Μεγαλόπολη που έχει έτοιμες τις υποδομές και τα κίνητρα της μεταλιγνιτικής φάσης.

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου η πλειοψηφία αρνήθηκε να υιοθετήσει την πρόταση των Σωματείων και των φορέων της Μεγαλόπολης και της Αρκαδίας. Ορίστε το ψήφισμα που αρνήθηκαν :

• Να ακυρωθεί κάθε σχέδιο και διαδικασία για την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων στην Μεγαλόπολη, την Αρκαδία και σε όλη την Πελοπόννησο. Ρητή απαγόρευση της μεθόδου της καύσης.
• Προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή.
• Να προστατευτεί η υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον με σύγχρονη, φιλική προς τη φύση με επιλογή κατάλληλου μείγματος σύγχρονων μεθόδων διαχείρισης και επεξεργασίας (σταθμοί μεταφόρτωσης, μηχανική ανακύκλωση, κομποστοποίηση).
• Χωροθέτηση και επιλογή μεθόδων για τις μονάδες επεξεργασίας και τελικής διάθεσής τους με κριτήριο την προστασία της υγείας, του περιβάλλοντος και του λαϊκού εισοδήματος και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.
• Ασφαλής υγειονομική ταφή των υπολειμμάτων και πρωτογενών απορριμμάτων που δεν ανακυκλώνονται.
• Διαχείριση των επικίνδυνων βιομηχανικών και των ιατρικών αποβλήτων ξεχωριστά από τα αστικά απορρίμματα.
• Εκπόνηση και άμεση υλοποίηση ολοκληρωμένου εθνικού κεντρικού σχεδιασμού για τα επικίνδυνα απόβλητα.
• Να μπει τέλος στις πολιτικές που φορτώνουν το κόστος στις πλάτες του λαού και τα κέρδη στις τσέπες των επιχειρηματιών.

Γνωρίζουμε άλλωστε ότι οι επενδύσεις που σχεδιάζουν ούτε θα αντικαταστήσουν τις χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας σε λιγνιτικές μονάδες και ορυχεία, ούτε θα σεβαστούν το περιβάλλον.

Αντίθετα, οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι λιγότερες από όσες υπήρχαν και κακοπληρωμένες, οι συνθήκες εργασίας θα είναι χειρότερες, με ελλιπή μέτρα υγείας και ασφάλειας και η επιβάρυνση στο περιβάλλον, για το οποίο υποτίθεται ότι διέλυσαν τις ζωές μας, πολύ μεγαλύτερη. Μια ακόμα απόδειξη για το που θέλουν να το πάνε είναι αυτό το νομοσχέδιο που έχουν φέρει για το 13ωρο και την ευελιξία στην εργασία.

Αυτή είναι η ανάπτυξη που επικαλούνται: Οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική υποβάθμιση των πολλών, για να κερδίζουν όλο και περισσότερα οι λίγοι.

Δείτε την αντίθεση: ερήμωσαν τη Μεγαλόπολη κλείνοντας την παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη, αφαιρώντας 2500 χιλιάδες θέσεις εργασίας υποτίθεται για να προστατεύσουν το περιβάλλον με τον ρυπογόνο λιγνίτη και βαφτίζουν πράσινη ανάπτυξη την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων για να παράγουν ρεύμα με ελάχιστες θέσεις εργασίας και σπέρνοντας τον καρκίνο. Πόσος εμπαιγμός! Και θέλουν να μας σώσουν αυτοί που για τα τεράστια κέρδη τους καταστρέφουν τις ζωές μας ! Πρέπει σύσσωμη η τοπική κοινωνία να τους δώσει απάντηση. 

Η πείρα μας δείχνει ότι μόνο όταν οι εργαζόμενοι οργανώνονται στα συνδικάτα τους, όταν ο λαός βγαίνει στον δρόμο μαζί με τους φορείς του, μπορούν να βάλουν φρένο στις επιθέσεις που δέχονται από την κυβέρνηση και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Έτσι ακυρώθηκαν στην πράξη νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, έτσι έμειναν στα χαρτιά τα 12ωρα στα μεταλλεία Χαλκιδικής, έτσι υπογράφτηκαν συμβάσεις εργασίας σε δεκάδες χώρους δουλειάς με συγκροτημένα δικαιώματα και καλύτερους μισθούς. Έτσι μπορούν να πεταχτούν στα σκουπίδια και οι 13 ώρες δουλειάς. Έτσι μπορούμε να ακυρώσουμε την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων για παραγωγή ενέργειας. Και αν θέλετε ένα παράδειγμα νικηφόρας συλλογικής δράσης εδώ στη Μεγαλόπολη, έτσι καταφέραμε 45 εργαζόμενοι , όλοι κάτοικοι Μεγαλόπολης να πληρωθούμε τα δεδουλευμένα 2 μηνών που μας χρωστούσαν στα υποτίθεται «εμβληματικά» έργα κατασκευής φωτοβολταικών που θα έφερναν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, μετά το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων. Μέσα από την οργάνωση των εργαζόμενων στο Σωματείο Οικοδόμων, τη στήριξη της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και τη συλλογική δράση το καταφέραμε.

Κάθε εργαζόμενος παίρνει τώρα μία μεγάλη ευθύνη για τον ίδιο, την οικογένειά του, τα παιδιά του! Δε θα αφήσουμε τη ζωή μας να γίνει ατελείωτη βάρδια εργασίας για να βγάζουν αμύθητα πλούτη οι εκμεταλλευτές! Δε θα επιτρέψουμε να γίνει η Μεγαλόπολη χαβούζα της Πελοποννήσου.

Το σύνθημα, που βγήκε από τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για τη δικαίωση των 57 νεκρών του κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη, γίνεται όλο και πιο επίκαιρο όσο περνάει ο καιρός:

Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!

Διεκδικούμε:

• Να αποσυρθεί το νέο αντεργατικό τερατούργημα. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που ξηλώνουν το 8ωρο, επιβάλλουν την ευελιξία και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.
• 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, οι ζωές μας δεν είναι κόστος.
• Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων και άλλων συλλογικών κατακτήσεων όπως των τριετιών (2012-2023) που μας έκλεψαν, της μετενέργειας και της συρροής των συμβάσεων.
• Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
• Να ακυρωθεί κάθε σχέδιο και διαδικασία για την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων στην Μεγαλόπολη, την Αρκαδία και σε όλη την Πελοπόννησο.
• Λεφτά για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία. Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.

Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει αυτό το νομοσχέδιο στη βουλή, θα κλιμακώσουμε με νέα απεργία. Θα είμαστε συνέχεια στους δρόμους.
Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους. Καλούς αγώνες !