"Η Ανθρωπιά των Γιατρών του Κέντρου Υγείας Δημητσάνας"

Κυριακή, 10 Αυγούστου 2025 16:57

Στο Κέντρο Υγείας Δημητσάνας, έχω αναφερθεί πολλές φορές. Θα έλεγε κανείς ότι δεν έχεις τίποτα άλλο να πεις ή ότι έχουν πια κουραστεί να υπερβαίνουν εαυτό, έχουν κουραστεί να αγωνίζονται με σκοπό την καλύτερη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ή στην τελική παραμένουν βρε παιδί μου πιστοί στα καθήκοντά τους, αυτά που ορίζει ο νόμος, αυτό που κάνουν όλοι να πω, οι περισσότεροι τουλάχιστον, για να μη τους τσουβαλιάσω όλους.

Αλλά, όχι, δε παύουν να με εκπλήσσουν ευχάριστα, να με συγκινούν και να με εμπνέουν.

Δεν θα αναφερθώ στην επιστήμη τους και το πόσο σωστά - εξαιρετικά την ασκούν και με πόση αφοσίωση στο καθήκον και τον όρκο τους λειτουργούν.

Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.

Εκείνο όμως, που μου προκαλεί το ενδιαφέρον και τον βαθύ θαυμασμό, είναι ότι δεν παραμένουν στα καθήκοντα, που τους ορίζει το κράτος.

Στην καθομιλουμένη, δεν λειτουργούν «μπάι δε μπουκ», έχουν συμπράξει ως μια γροθιά, γιατροί και υγειονομικοί, διαθέτουν μια δυσεύρετη ανθρωπιστική στάση ζωής και προσφοράς και δίνουν καθημερινή μάχη με προτεραιότητα τους τη φροντίδα των ασθενών κι ας είναι εις βάρος των ίδιων πολλές φορές.

Γιατί, εδώ που τα λέμε, είναι ψυχοφθόρο να διεκδικείς, να είσαι σε μια διαρκή μάχη με την αδιαφορία του κράτους και την αρνητικότητα ορισμένων.

Το αξιοσημείωτο σε όλο αυτό είναι ότι δεν το βάζουν κάτω, δε λυγίζουν, επιμένουν για μια αξιόλογη δημόσια πρωτοβάθμια υγεία, εδώ, στην ορεινή Δημητσάνα Γορτυνίας.

Και παρόλες τις αντίξοες συνθήκες, έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο, να προτιμάς να σε περιθάλψουν οι ίδιοι, εκεί στο Κέντρο Υγείας, παρά να πας σε μεγάλο νοσοκομείο, που στο κάτω κάτω εκεί έχουν όλα τα μέσα.

Κι όμως, νιώθεις περισσότερο ασφαλής με τους γιατρούς του συγκεκριμένου Κέντρου Υγείας.

Πέραν από την επιστήμη τους, που στην πάροδο των χρόνων έχει αποδειχθεί σε άπειρες περιπτώσεις σωτήρια, είναι και η ανθρωπιά τους, το νοιάξιμό τους, η φροντίδα και η προστασία που επιδεικνύουν για τον ασθενή, που κατευνάζει την πίκρα και την ανησυχία, που νιώθεις εκείνη την πολύ δύσκολη στιγμή, που ο κίνδυνος σε περιτριγυρίζει.

Αυτό δεν μπορεί να στο δώσει κανένα νοσοκομείο, όσο μεγάλο κι αν είναι, όσα μηχανήματα κι αν έχει, όσους γιατρούς και προσωπικό κι αν έχει.

Στο τέλος της ημέρας η ανθρωπιά είναι αυτή που κάνει τη διαφορά και αυτή είναι που αξιοποιεί τα πτυχία, τις γνώσεις, την εμπειρία.

Ό,τι και να πω, τα λόγια είναι λίγα, μικρά, δεν μπορούν να περιγράψουν το μεγαλείο αυτών των γιατρών, αυτών των ανθρώπων. Είναι φτωχά και δε φτάνουν να αποδώσουν την ευγνωμοσύνη που νιώθω απέναντι τους.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα και να επιζητάς το καλύτερο για τους συνανθρώπους σου.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να μην επαναπαύεσαι στο βολικό.

Εκείνοι όμως εξακολουθούν να είναι πηγή έμπνευσης και παράδειγμα προς μίμηση.

Νιώθω τυχερή, ασφαλής και ευγνώμων, που τους έχουμε εδώ, στο Κέντρο Υγείας Δημητσάνας.

Παναγιώτα Γιαννακά

Tags:

Κέντρο Υγείας Δημητσάνας, Παναγιώτα Γιαννακά,