Οι νέοι, οι εκλογές και το μπερδεμένο παραμύθι - Γράφει ο Κώστας Σκιντζής

Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 15:07

του Κώστα Σκιντζή

Πριν από περίπου δέκα μέρες, έτυχε να πέσω ξανά στο διαδίκτυο σε μία εικόνα που είχα να δω από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010. Στην εν λόγω φωτογραφία απεικονιζόταν μια μεσόκοπη κυρία ξαπλωμένη στο κρεβάτι, με το ένα πόδι της στο γύψο (χαμογελαστή ωστόσο!) και από κάτω έγραφε:

«Κουτσή Μαρία – Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος». Έκτοτε είδα πολλές ακόμη φωτογραφίες κυριών με σπασμένο το ένα τους πόδι και όλες τις συνόδευε η ίδια λεζάντα. Κάπως έτσι μου δόθηκε η αφορμή για να καταγράψω ορισμένες σκέψεις μου περί των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών και να τις μοιραστώ με όσους κάνουν τον κόπο να διαβάσουν το παρόν κείμενο.

Εκτός της έκφρασης «και η Κουτσή Μαρία», μια ακόμη φράση που θα μπορούσε άριστα να αποτυπώσει την κατάσταση που επικρατεί με τους υποψηφίους σε αυτές τις εκλογές είναι και το «ο κάθε πικραμένος». Και η πραγματικότητα είναι ακριβώς έτσι. Όπου κι αν κοιτάξει κανείς μπορεί να βρει έναν υποψήφιο. Κρύβονται σχεδόν παντού και ξεπετάγονται από εκεί που δεν το περιμένεις! Ειδικά στην Τρίπολη, λόγω του μεγάλου αριθμού συνδυασμών αναλογικά με το μέγεθος της πόλης, το φαινόμενο είναι ακόμη πιο έντονο.

Ο λόγος βέβαια που συμβαίνει αυτό, δεν είναι ότι ξαφνικά οι πολίτες της Τρίπολης ενδιαφέρθηκαν μαζικά για τα κοινά και αποφάσισαν να προσφέρουν, αλλά το ίδιο το σύστημα των εκλογών το οποίο, με βάση τη Καλλικρατική διαίρεση των Δήμων, απαιτεί για κάθε συνδυασμό μεγάλο αριθμό υποψηφίων προκειμένου αυτός να μπορεί να λάβει μέρος στις εκλογές με σοβαρές πιθανότητες εκλογής. Προσωπικά, ήμουν από το 2010 και παραμένω υπέρ του Καλλικράτη όσον αφορά στη διοικητική διαίρεση που έχει εφαρμοστεί στη χώρα, ωστόσο είναι εμφανές πως υπάρχει ένα ζήτημα με την εκλογική διαδικασία και με το σύστημα που εφαρμόζεται. Μπορεί να δίνεται μεν η δυνατότητα σε περισσότερους πολίτες να ασκήσουν το δικαίωμα του «εκλέγεσθαι», ωστόσο όταν σε ένα Δήμο το 10-12% των κατοίκων του είναι υποψήφιοι (ποσοστό που αυξάνεται αν το υπολογίσουμε όχι ως προς τον αριθμό των κατοίκων, αλλά ως προς τον αριθμό των ψηφοφόρων) τότε η ίδια η εκλογική διαδικασία μάλλον ευτελίζεται παρά ενισχύεται. Ας ελπίσουμε μέχρι τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές να έχει ψηφιστεί από τη Βουλή και να εφαρμοστεί το εκλογικό σύστημα των δύο ψηφοδελτίων (υποψήφιοι δήμαρχοι & υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι) το οποίο απορρίφθηκε για αυτή τη φορά.

Το θέμα όμως στο οποίο θέλω να σταθώ με το παρόν άρθρο δεν είναι ούτε το ισχύον εκλογικό σύστημα (χωράει πολλή κουβέντα για αυτό το θέμα), ούτε ο μεγάλος αριθμός των υποψηφίων (έχουν γραφτεί πολλά και για αυτό). Ο δικός μου προβληματισμός εστιάζει στο φαινόμενο «Ψήφισέ μας γιατί είμαστε Νέοι». Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε έντονα και στις εκλογές του 2010 και το οποίο παρατηρείται ακόμη εντονότερα σε αυτές του 2014. Η ανάγκη συμπλήρωσης των ψηφοδελτίων έχει οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού των νέων ανθρώπων (ηλικίας 20-35 χρονών) οι οποίοι διεκδικούν την ψήφο μας και αυτό είναι ένα ζήτημα προς διερεύνηση.

Σε μια πρώτη ανάγνωση, το φαινόμενο αυτό είναι κάτι το ευχάριστο και το ελπιδοφόρο. Αν το δούμε μάλιστα καθαρά αριθμητικά, το ποσοστό των υποψηφίων που ανήκουν στην παραπάνω ηλικιακή ομάδα είναι τόσο υψηλό που δεν μπορεί παρά να πιστέψει κανείς πως η πολυαναμενόμενη αλλαγή της πολιτικής πραγματικότητας είναι προ των πυλών. «Κοίτα πόσοι νέοι κατεβαίνουν υποψήφιοι! Τελικά υπάρχει ελπίδα!» διάβασα πρόσφατα σε σχόλιο σε κάποιο site. Είναι όμως πραγματικά έτσι;

Το παραμύθι αρχίζει να χάνει τη μαγεία και τη λάμψη του όταν αρχίζεις να εμβαθύνεις σε αυτό. Όταν αρχίζεις να κοιτάς πίσω από το νεανικό ντύσιμο και το μοντέρνο χτένισμα. Όταν αναζητάς και περιμένεις να ακούσεις συγκροτημένες και τεκμηριωμένες θέσεις και απόψεις με ξεκάθαρο στόχο και όραμα. Και τότε είναι που στραβώνει κάπως το πράγμα. Οι απαντήσεις πάντα οι ίδιες: «Είμαστε νέοι», «Φέρνουμε το καινούργιο», «Έχουμε φρέσκιες ιδέες», «Είμαστε το μέλλον», «Στηρίξτε τους νέους ανθρώπους», «Ψηφίστε τους νέους ανθρώπους», αλλά επί της ουσίας τίποτα. Γυρνάς να δεις και να ψάξεις ποιοι είναι αυτοί οι νέοι που διεκδικούν την ψήφο σου και η απογοήτευση μεγαλώνει. Βλέπεις ανθρώπους που ουδέποτε είχαν ασχοληθεί με κάτι άλλο πέρα από την πάρτη τους να διεκδικούν την ψήφο σου για «να φέρουν την αλλαγή», ανθρώπους που περιφρονούσαν τους «πολιτικάντηδες» να γίνονται ίδιοι και χειρότεροι, ανθρώπους που έβριζαν και υποτιμούσαν την Τρίπολη να διεκδικούν θέση δημοτικού ή τοπικού συμβούλου. Θα μου πείτε «Δε δικαιούται ο άνθρωπος να κάνει λάθη; Αποκλείεται δηλαδή να άλλαξαν τρόπο σκέψης και να είδαν αλλιώς τα πράγματα τώρα;» Ειλικρινά, μακάρι να είναι έτσι, αλλά ας μου επιτραπεί να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το «είμαι νέος» αποτελεί από μόνο του επιχείρημα για να ψηφιστεί κάποιος. Όπως ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το «νέοι άνθρωποι» σημαίνει αυτομάτως και «νέες ιδέες» ή «νέα μυαλά». Νέοι άνθρωποι δεν ήταν και το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής; Νέοι άνθρωποι δε στελεχώνουν και όλες τις κομματικές νεολαίες; Εκτός και αν η Χ.Α. και οι κομματικές νεολαίες εντάσσονται στην κατηγορία «νέες ιδέες» (προς Θεού δεν ταυτίζω τα δύο παραπάνω μεταξύ τους!). Τότε όμως δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε το μέλλον καθώς είμαστε χειρότεροι κι από το παρελθόν.

Αναρωτιέμαι, θα πρέπει να νιώθω παλιομοδίτης που κοιτάζω τα βιογραφικά των υποψηφίων; Που δε θέλω να ψηφίσω «από υποχρέωση»; Που δε θεωρώ παράσημο και δείγμα πολιτικής ικανότητας τη θητεία ενός νέου υποψηφίου σε κομματική νεολαία; Που με ενδιαφέρει, το μορφωτικό τους επίπεδο, η επαγγελματική τους κατάσταση, η γενικότερη πορεία τους στη ζωή, η αντίληψή τους για την πόλη, το ήθος και η εντιμότητά τους; Που με ενδιαφέρει, στην τελική, να μπορούν να συγκροτήσουν σκέψη και να αρθρώσουν λόγο; Είναι παράλογο, αναχρονιστικό και συντηρητικό όλο αυτό;

Επειδή οι γενικεύσεις είναι άσχημο πράγμα, θα πρέπει να πω και το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν είναι όλοι ίδιοι. Όπως οι παλιοί, που ασχολήθηκαν ή ασχολούνται ακόμα με τα κοινά, δεν είναι όλοι «λαμόγια», έτσι και οι νέοι δεν είναι όλοι ανίκανοι και ακατάλληλοι. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι που πραγματικά μπορούν και θέλουν να προσφέρουν αλλά δυστυχώς αποτελούν τη μειοψηφία. Γιατί η πλειοψηφία τονίζει με συνεχείς επαναλήψεις το νεαρό της ηλικίας και την αγάπη για τον τόπο και ο πολιτικός της λόγος σταματά εκεί. Το «αγαπώ την Τρίπολη» όμως, δε σημαίνει αυτομάτως και «μπορώ να διοικήσω την Τρίπολη». Όπως και τα «είμαι νέος» και «μεγάλωσα εδώ» δεν μπορεί να αρκούν για να ψηφιστεί κάποιος υποψήφιος.

Για την εμφάνιση αυτού του φαινομένου, οι αιτίες είναι πολλές και σύνθετες και δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε απλό να προσδιοριστούν. Η κυριότερη αιτία είναι η γενικότερη απαξίωση και υποτίμηση που υφίστανται πολιτικοί και πολιτική τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης. Η υποτίμηση αυτή (δημιούργημα των ίδιων των πολιτικών), είχε σαν συνέπεια να ευτελιστεί η σημασία της πολιτικής και να θεωρείται πλέον απλό και εύκολο το να μπορεί ο οποιοσδήποτε να ασχοληθεί με τα κοινά και να προσφέρει. Και η υποτίμηση αυτή συνεχίζεται. Οι παλιάς κοπής υποψήφιοι (ανεξαρτήτως ηλικίας), σκεπτόμενοι κυρίως με ψηφοθηρικά κριτήρια, προσπαθούν να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια με νέους ανθρώπους, εστιάζοντας σχεδόν αποκλειστικά στα επίπεδα δημοτικότητας αυτών και όχι στην ουσία της προσωπικότητάς τους. Από την άλλοι οι νέοι υποψήφιοι (και πάλι δε μιλώ για όλους), αδαείς καθώς είναι περί των πολιτικών θεμάτων λόγω της διαχρονικής αδιαφορίας τους για αυτά, και απογοητευμένοι από τους «κακούς» παλιάς κοπής υποψηφίους, αποδέχονται την πρόταση των «καλών» παλιάς κοπής υποψηφίων και κατεβαίνουν στις εκλογές. Και ιδού τώρα το ερώτημα που γεννάται: όλη αυτή η μπερδεμένη κατάσταση μας πηγαίνει προς μία νέα πραγματικότητα, ή απλώς φρεσκάρει με νέα πρόσωπα την υφιστάμενη κατάσταση; Τροφή για σκέψη.

Η τοπική αυτοδιοίκηση και οι αντίστοιχες εκλογές, στα δικά μου μάτια αποτελούν την πιο σπουδαία, αγνή και πολύτιμη έκφραση της δημοκρατίας μας. Γι’ αυτό και η αντιμετώπιση θα έπρεπε να είναι διαφορετική σε σχέση με τις εθνικές εκλογές και κυρίως προσωποκεντρική. Δεν μπορεί εν έτει 2014 να εξακολουθούμε να ψηφίζουμε στις τοπικές εκλογές με βάση την κομματική γραμμή ή την οικογενειακή πολιτική παράδοση. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη και δυσκολότερη αλλαγή που πρέπει να γίνει από όλους μας και κυρίως τους νέους. Η ψήφος κατά συνείδηση.

Προσωπικά, παρά το ότι είμαι 26 χρονών, δεν πίστεψα και δεν πιστεύω στους νέους ηλικιακά ανθρώπους, αλλά στις νέες ιδέες και στα νέα μυαλά. Και δυστυχώς θεωρείται αυτονόητο ότι αυτά τα δύο ταυτίζονται, ενώ δεν είναι έτσι. Οι νέες ιδέες μπορεί να προέρχονται από κάθε ηλικία. Ναι, το πιθανότερο είναι να προέρχονται από τις πιο μικρές ηλικίες, αλλά αυτό δεν είναι ούτε απόλυτο ούτε ισχύει καθολικά. Το μόνο προβάδισμα που έχουν οι νέοι υποψήφιοι σε σχέση με τους παλιότερους είναι ότι δικαιούνται να ακουστούν πρώτοι. Από ‘κει και πέρα όμως, η αξιολόγηση και για τις δύο κατηγορίες θα πρέπει να γίνεται με τα ίδια κριτήρια και να είναι το ίδιο αμείλικτη.

Μία από τις πιο κλισέ και συνηθισμένες φράσεις που χρησιμοποιούν οι υποψήφιοι κατά τις προεκλογικές περιόδους, είναι και η φράση «Για να έχουμε την πόλη/ χώρα/ Ευρώπη που μας αξίζει», που χρησιμοποιείται βέβαια περισσότερο σε εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης. Στη δική μας πραγματικότητα, η φράση αυτή παίρνει τη μορφή «Για να έχουμε την Τρίπολη που μας αξίζει». Σε μια πιο φιλοσοφική προσέγγιση μπορεί να αναρωτηθούμε «Ποια είναι η Τρίπολη που μας αξίζει;» ή «Πώς είναι η Τρίπολη που μας αξίζει;» Κοιτώντας όμως στην πλειοψηφία τους τους εκατοντάδες υποψηφίους που διεκδικούν να διαχειριστούν το μέλλον της πόλης που αγαπάμε, ένας είναι ο προβληματισμός (και ίσως και η αγωνία) που προκύπτει: Μήπως τελικά ήδη έχουμε την Τρίπολη που μας αξίζει. Μήπως αυτοί είμαστε και κατά συνέπεια αυτή είναι η Τρίπολη που μας αξίζει.

Γιατί, όπως έλεγε και ο Ισοκράτης, «Τὸ τῆςπόλεως ὅλης ἦθοςὁμοιοῦταιτοῖς ἄρχουσιν».

Καλή ψήφο!

Ο Κώστας Σκιντζής είναι Διπλωματούχος Αγρονόμος και Τοπογράφος Μηχανικός του Ε.Μ.Π. και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Δ.Π.Μ.Σ. «Περιβάλλον & Ανάπτυξη» του Ε.Μ.Π.

19 σχόλια

Κώστας Σ. Δευτέρα, 19 Μαϊος 2014 04:55 Σύνδεσμος σχολίου

Το να εκφράζεις δημόσια μια άποψη την οποία (όπως αποδείχθηκε) πολλοί ασπάζονται, γιατί να θεωρείται ικανοποίηση του "εγώ" και όχι τροφή για σκέψη και αφορμή για παραπέρα διάλογο και συζήτηση επ' αυτής; Είναι το τέταρτο άρθρο που δημοσιεύω εδώ και έχω δημοσιεύσει και χωρίς φωτογραφία. Αυτό είναι το ζητούμενο; Γιατί δεν κοιτάτε την ουσία; Γιατί σκέφτεστε με τόση μικροπρέπεια; Είναι κρίμα πραγματικά...
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας πάντως. Από όλους είχα κάτι να πάρω. Μια ένσταση μόνο για εκείνον που υπέγραψε ως Θεατρική Ομάδα Τρίπολης. Ήταν λάθος.
Ο ΨΗΛΟΥΣ ΑΓΡΟΥΤΗΣ Δευτέρα, 19 Μαϊος 2014 02:16 Σύνδεσμος σχολίου

Κάτι τέτοια χαζά σχόλια διαβάζω και έχω τάσεις αυτοκτονίας...Κώστα το άρθρο σου ήταν εύστοχο και πολύ κοντά στην πραγματικότητα....ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ...ΝΕΑ ΜΥΑΛΑ...ΩΡΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...στη ΣΚΕΨΗ και στις ΑΠΟΨΕΙΣ...
ΥΓ: εσύ τρολμαν της ΘΟΤ είσαι για πολλά γέλια...
Γ. Ηλιόπουλος Κυριακή, 18 Μαϊος 2014 20:47 Σύνδεσμος σχολίου

Η ανωνυμία είναι το καταφύγιο των δειλών, ούτως ή άλλως.......Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί ένα σύλλογο, έναν οργανισμό ή κάτι άλλο, γνωστό και καθιερωμένο, προκειμένου να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο σχόλιό του... Είναι, επιεικώς απαράδεκτο και "παιδικό"........
Ζητώ, λοιπόν, ως μέλος της Θεατρικής Ομάδας Τρίπολης να μην επαναληφθεί το φαινόμενο........
Διότι, με αυτό τον τρόπο δεν ασχολείται και κανείς με την ουσία αλλά μόνο με τα προσχήματα.......
katoikos tripolis Κυριακή, 18 Μαϊος 2014 18:22 Σύνδεσμος σχολίου

και άλλοι σκέφτονται παρόμοια πράγματα αλλά δεν μπαίνουν στα τοπικά site για να τα γράψουν και να ικανοποιήσουν το "εγώ" τους βλέποντας το όνομα και τη φωτογραφία τους σε πρώτο πλάνο .
Tasos Pan kai AN Κυριακή, 18 Μαϊος 2014 15:53 Σύνδεσμος σχολίου

Για οσους προσπαθουν να κραξουν το κειμενο......
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΒΑΡΕΤΟ ΟΣΟ ΝΑ ΜΕΤΡΑΣ ΤΟΥΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝΕ ΓΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΖΑΜΠΑ ΛΟΤΤΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΤΟ ΘΕΜΑ. ΦΙΛΙΑ!
Tasos Pan kai AN Κυριακή, 18 Μαϊος 2014 15:53 Σύνδεσμος σχολίου

Για οσους προσπαθουν να κραξουν το κειμενο......
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΒΑΡΕΤΟ ΟΣΟ ΝΑ ΜΕΤΡΑΣ ΤΟΥΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝΕ ΓΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΖΑΜΠΑ ΛΟΤΤΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΤΟ ΘΕΜΑ. ΦΙΛΙΑ!
Κώστας Σ. Κυριακή, 18 Μαϊος 2014 01:51 Σύνδεσμος σχολίου

Όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα (τα όσα υπήρξαν, αν υπήρξαν) περνάμε στο γνωστό "παίζω με τις λέξεις". Και φυσικά επί του θέματος απάντηση μηδέν, για "να μην αντιδικήσω μαζί σας".
Το ήξερα από την αρχή πως δεν έπρεπε να ασχοληθώ να απαντήσω.
thalis Σάββατο, 17 Μαϊος 2014 22:35 Σύνδεσμος σχολίου

Δεν θα αντιδικήσω μαζί σας γιατί αφ'ενός μεν αδυνατώ να σας καταλάβω! αφετέρου δε αυτοαναιρείστε
Κλείνεται το κείμενο με την δήλωση «Ε τι να απαντήσει κανείς σοβαρά για όλα αυτά!» αλλά μου απαντήσατε τελικά!!! Και αφού μου απαντήσατε θα δεχτώ το γεγονός ότι αυτά που γράψατε δεν είναι σοβαρά!
Κώστας Σ. Σάββατο, 17 Μαϊος 2014 20:12 Σύνδεσμος σχολίου

Θαλή το σχόλιό σου είναι καθρέφτης του ανθρώπου που το γράφει. Απογοητεύομαι, παρά το ότι δεν περίμενα κάτι καλύτερο. Είναι σαφές ότι κουτσή Μαρία θέλεις και κουτσή Μαρία θα έχεις. Το άρθρο (που όπως είπες δεν έκανες τον κόπο να διαβάσεις ολόκληρο, εκφράζοντας παρόλα αυτά άποψη) νομίζω πως δεν έχει απολυτότητα. Αλλά είναι συνήθης πρακτική σε πολλά πράγματα να γίνεται η κρίση του όλου από ένα μικρό του μέρος. Δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Εγώ εξέφρασα την άποψή μου και τίποτα παραπάνω. Και ωστόσο εισέπραξα από εσένα προσωπικούς χαρακτηρισμούς όπως "ματαιόδοξος", ανίκανος, εγκάθετος, "μη συμπαθής", ακόμη και "επικίνδυνος"! Να μην ξεχάσω βέβαια και τα μαθήματα αυτοκριτικής! Και όσο για το περί εμπάθειας, αφενός το επιβεβαιώνεις περίτρανα με δεύτερο σχόλιο, αφετέρου εγώ αναφέρθηκα γενικά και όχι προσωπικά. Αλλά όποιος έχει τη μύγα...
Ε τι να απαντήσει κανείς σοβαρά για όλα αυτά! Συνέχισε να εκτίθεσαι!
thalis Σάββατο, 17 Μαϊος 2014 17:25 Σύνδεσμος σχολίου

Κύριε Σ. Όταν αφορμή για το άρθρο σας παίρνετε από εκφράσεις και φωτογραφίες σατυρικού περιεχομένου που κυκλοφορούν στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως εσείς ο ίδιος γράφετε τότε λυπάμαι αλλά γίνεστε εσείς εμπαθής απέναντι σε «νέους» ανθρώπους τους οποίους χαρακτηρίζετε εμμέσως πλην σαφώς «κουτσή Μαρία», «ο κάθε πικραμένος» , «κάθε καρυδιάς καρύδι» (αυτό δεν το γράψατε μάλλον σας ξέφυγε, ζητώ συγγνώμη για την εμπάθεια μου) ! Γράφετε λοιπόν μετά τους προσβλητικούς «φεισμπουκιανούς» χαρακτηρισμούς…. «Και η πραγματικότητα είναι ακριβώς έτσι.» με εντυπωσιάζει αυτή η φράση στο κείμενο, δεν αφήνεται κανένα περιθώριο αμφισβήτησης, … «είναι ακριβώς έτσι» ,αν είναι ακριβώς έτσι τότε όλα τα υπόλοιπα που γράφετε δεν έχουν κανένα νόημα! Και συνεχίζεται….. « Κρύβονται σχεδόν παντού και ξεπετάγονται από εκεί που δεν το περιμένεις!» καμία εμπάθεια, καμία κακία προς τους νέους ανθρώπους της Πόλης μας, προφανώς μνημονεύεται τα αδέσποτα συμπαθή τετράποδα που έχουν πλημυρίσει την πλατεία Πέτρινου!
Πριν χαρακτηρίσετε κάποιον εμπαθή κάντε λίγο την αυτοκριτική σας για τους πραγματικούς λόγους που αποφασίζετε να γράψετε ένα άρθρο! Διαφορετικά επιτρέψτε μου να έχω την άποψη ότι μου είστε λιγότερο συμπαθής και περισσότερο «επικίνδυνος» από την «κουτσή Μαρία» στο κάτω κάτω αυτή είχε μια ατυχία, αξίζει να σταθούμε δίπλα της, την άλλη φορά και μετά δυο πόδια θα τα καταφέρει καλυτέρα!
Ελπίζω να μην έγινα τόσο εμπαθής αυτήν την φορά σε σχέση με το σχόλιο 16:14
Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος Σάββατο, 17 Μαϊος 2014 17:16 Σύνδεσμος σχολίου

Για άλλη μια φορά ο Τριπολίτης δείχνει το πρόσωπο του!!! Κάτω απο ένα καθόλου ανούσιο και απαρατήρητο άρθρο η χολή και η βλακεία δίνει ρεσιτάλ. Η προσωπική μου άποψη είναι πως όσο κουραστικό κι αν είναι, και μπορεί όντως να είναι για κάποιους επιδερμικούς τύπους που θέλουν παντα να βλέπουν μετρημένα κουκιά ή όσο και να μη συμφέρει κάποιους, διότι εν μέρει μπορεί σε αυτούς να αναφέρεται, μιλάει για μια αλήθεια. Αυτή την αλήθεια αντι να επικρίνουμε για το πως γράφτηκε, πρέπει να δούμε γιατί συμβαίνει και πως θα την αντιμετωπίσουμε. Απο αυτή ή την επόμενη δευτέρα άχρηστοι ως επι το πλείστον άνθρωποι θα μας κουμαντάρουν, και ο μόνος λόγος που θα βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις, ειναι γιατί απλά ο επικεφαλης τους πρεπει να βγει δήμαρχος διότι... εχει να κάνει "έργα" (όλοι καταλαβαίνουμε τι έργα). Οπότε κακόμοιρε φίλε που κάθεσαι στη καρεκλα σου και διορθώνεις κάτι που πότε δεν φρόντισες να δοκιμάσει πως γίνεται (και δν αναφέρομαι μόνο στο άρθρο του Κώστα αλλα σε όλα όσα κρίνεις σαν εναν χψ ανόνυμος κατα καιρούς) κοίτα να βγάλεις και αύριο την ίδια εξυπνάδα στη κάλπη και γενικά στη ζωή σου...
Υ.Γ: Θα περίμενα μεγαλύτερη ένδιξη ωριμότητας απο μια τοσο σπουδαια ομάδα όπως η θεατρική ή τουλάχιστον αυτος που έγραψε το σχόλιο να υπέγραφε με το δικό του όνομα και όχι ως ομάδα γενικά.

Ευχαριστώ!
Κώστας Σ. Σάββατο, 17 Μαϊος 2014 15:22 Σύνδεσμος σχολίου

Ο πεσιμισμός δεν προκύπτει από εμένα αλλά από όσα βλέπω γύρω μου. Ούτε χολή στάζω, ούτε έχω επιδίωξη να γίνω κακός. Αλλά δεν μπορώ να μην αντιδρώ σε κάποια πράγματα που βλέπω τα οποία -τουλάχιστον στα δικά μου μάτια- φαντάζουν προκλητικά. Είμαι υπέρμαχος της δημοκρατίας ακριβώς λόγω της ισότητας και της προσβασιμότητας που προσφέρει, αλλά δε σταματώ εκεί. Ναι, θέλω να βλέπω νέους, αλλά θέλω και νέες ιδέες, νέα αντίληψη για την πολιτική με σεβασμό στην έννοια αυτή. Η νεαρή ηλικία δε μου αρκεί, αυτή είναι η δική μου θέση. Το σχόλιο "Γιατί δε βάζεις εσύ" είναι κλασσικό και το περίμενα να γίνει. Η απάντηση είναι απλή: δεν πληρώ ακόμη τα κριτήρια που εγώ ο ίδιος έχω θέσει στον εαυτό μου για να κάνω ένα τέτοιο βήμα. Γι' αυτό και αρνήθηκα όλες τις προτάσεις που μου έγιναν. Αυτό είναι όλο! Το ότι οι νέοι ασχολούνται με τα κοινά, ναι, θεωρητικά είναι αισιόδοξο, αλλά δε φτάνει η συμμετοχή σε κάποιο ψηφοδέλτιο αν δε συνοδεύεται και από 5 βασικά πράγματα ακόμη. Δεν προσπαθώ να πουλήσω εξυπνάδες. Απλά αυτή είναι η δική μου άποψη.
Ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να διαβάσεις το άρθρο και να σχολιάσεις και ειλικρινά ευχαριστώ και για τις παρατηρήσεις. Έτσι βελτιωνόμαστε! Και επειδή υπογράφεις και ως "ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ", το πιθανότερο είναι και να σε ξέρω, οπότε αν θες και όποτε θες μπορούμε να το συζητήσουμε εκτενέστερα και τηλεφωνικά ή από κοντά.
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ Σάββατο, 17 Μαϊος 2014 14:18 Σύνδεσμος σχολίου

Τι πεσιμισμος ειναι αυτος ;;; Στάζεις τοσο χολή για κανενα λόγο ... Δεν ξερω που το πας και αναφέρεσαι σε συγκεκριμένους αλλα νομιζω πως βγάζεις κακια χωρις λόγο ... Φυσικά και ειναι θετικό που οι νέοι επιτέλους άρχισαν να ασχολούνται με τα κοινά έστω και με υποτιπωδη τροπο ορισμένοι ... Στη δημοκρατία υπαρχει ισότητα και προσβασιμότητα .. Αυτο ειναι και το νόημα της ... Θα μ πεις όμως γνώμη σου !! Δεκτό !! Αλλα να σε δω τι θα έλεγες αν έβαζες εσυ ; Και αφου εισαι τοσο επικριτικός βαλε εσυ να σώσεις τα πραγματα απο τους αδαείς υποψήφιους !!! Έλεος δηλαδή και η εξυπνάδες εχουν τα όρια τους .. Παρεπιπτοντως το άρθρο είχε μια ουσία την οποία θεωρώ λαθος ωστόσο σε κανει να βαρεθείς καπου στη μέση .. Μπορεις να το διορθώσεις ...
Κώστας Σ. Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 23:33 Σύνδεσμος σχολίου

Σεβαστή κάθε εκφρασμένη κόσμια και δίχως εμπάθεια ένσταση.
Διαφωνώ μεν, αλλά έχει ενδιαφέρον να βλέπω άλλες απόψεις. (Μιλάω μόνο για το σχόλιο των 19:54)
Ανόνυμους Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 19:54 Σύνδεσμος σχολίου

Συμφωνώ με το σχόλιο των 16:14. Σωστή η κεντρική ιδέα, αλλά εξαιρετικά ανούσια εκφρασμένη. Δεν βοηθά κάπου αυτό το άρθρο παρά μόνο στην τόνωση του ηθικού του συγγραφέα. Μην μας παρεξηγείς.. Αν ήσουν ο αναγνώστης και όχι αυτός που συνέταξε το κείμενο, θα απορούσες κι εσύ με το ΠΟΙΟΙ είμαστε εμείς, που αποσκοπούμε, ως τι γράφουμε και τέλος πάντων, ποιον βοηθάει ένα τέτοιο άρθρο. Στο δικό σου αναφέρομαι. Να είσαι καλά φίλε μου.
thalis Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 16:14 Σύνδεσμος σχολίου

Το πιο βαρετό ανούσιο άρθρο! Το διάβασα μέχρι την μέση! Κουραστικά πολλά λόγια καμία ουσία εκτός και αν έγραψες όλα αυτά για να μας πεις ότι δεν είναι όλοι ίδιοι! Απίστευτο τι κάνει η ματαιοδοξία ενός ανθρώπου! Τουλάχιστον εσύ δεν κατεβαίνεις μπράβο σου! είναι το καλύτερο που διάβασα στο άρθρο! Έτσι ναι προσφέρεις στον τόπο σου!
Κώστας Σ. Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 16:04 Σύνδεσμος σχολίου

Ίσως να είναι κι έτσι, ωστόσο αυτό καθιστά την πραγματικότητα ακόμη πιο θλιβερή...
Σκεπτόμενος ψηφοφόρος1 Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 15:53 Σύνδεσμος σχολίου

Πολύ ωραίο άρθρο! Μια προσωπική παρατήρηση….Η πλειοψηφια αυτών που διεκδικούν την εκλογή τους και βρισκονται στην ηλιακιακή ομάδα 20-35, το κάνουν κυρίως (δυστυχώς) για την ευρεση 5μηνης εργασιας αν εκλεγεί ο συνδυασμός τους. Και μην σχολιάσω περαιτέρω για τους υποψηφίους που δεν κατοικούν μόνιμα στην πόλη αυτή.
Κων/νος Χρονοπουλος Παρασκευή, 16 Μαϊος 2014 15:50 Σύνδεσμος σχολίου

Θα εστιασω στο οτι εχεις αποψη κι αμεσως σε διαφοροποιει απο το 50% τουλαχιστον των υποψηφιων .Ταυτοχρονα γινεσαι κακος σε πολλους που θα σε διαβασουν γιατι προκαλεις εστω και προσωρινα την αυτοκριτικη ή την κριτικη γενικοτερα. Καλο ομως ειναι να εστιασουμε στο εκλογικο σωμα γιατι εν τελει αυτο αποφασιζει......................Κων/νος Χρονοπουλος

Προσθήκη σχολίου

Επιστροφή στην κορυφή

19 σχόλια

Προσθήκη σχολίου

Διαβάστε επίσης...