Πέθανε ο Γιόχαν Κρόιφ! (vd)

Ο σπουδαίος Ολλανδός έδινε μάχη με τον καρκίνο τους τελευταίους μήνες. Πριν από μερικές εβδομάδες είχε αστειευτεί ότι κατάφερνε στο ημίχρονο αυτού του πιο σπουδαίου αγώνα της ζωής του να προηγείται με 2-0. Τελικά, η επάρατη νόσος έκανε την ανατροπή. Έκανε αυτό που ουδείς ποδοσφαιρόφιλος, ουδείς από τους ανθρώπους που είχαν δει τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» να σαγηνεύει μέσα στο γήπεδο δεν ήθελε να φανταστεί...  O μεγαλύτερος καλλιτέχνης του ποδοσφαίρου δεν είναι πια στη ζωή. Ο αγώνας αυτός χάθηκε. O ήρωας των παιδικών χρόνων εκατομμυρίων ανθρώπων έφυγε... 





Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1947 στο Άμστερνταμ. Δίπλα στο γήπεδο του Άγιαξ ήταν το σπίτι του. Αυτή ήταν η μοίρα του. Η οικογένειά του ήταν φτωχή, η μητέρα του άρχισε να δουλεύει ως καθαρίστρια στον σύλλογο. Σε αυτήν οφείλει τη ζωή και την καριέρα του. Αυτή η γυναίκα μουρμούριζε τους ανθρώπους του Άγιαξ να δοκιμάσουν τον γιο της. Τα κατάφερε. Το 1959 αυτό το ξανθό και αδύνατο αγόρι εντάσσεται στις ακαδημίες του Αίαντα και το 1964 προβιβάζεται στη μεγάλη ομάδα και γίνεται ο φυσικός ηγέτης της καθώς σε 229 εμφανίσεις πετυχαίνει 190 γκολ. 

Ο νεαρός Γιόχαν οδηγεί τον Άγιαξ από νίκη σε νίκη. Ο Κράουφ, όπως προφέρεται σωστά το επώνυμό του, αρχίζει να ξεζωρίζει.Το 1966 αναδεικνύεται για πρώτη φορά πρωταθλητής Ολλανδίας, ενώ παράλληλα αγωνίζεται για πρώτη φορά στην εθνική Ολλανδίας εναντίον της Ουγγαρίας, σκοράροντας μάλιστα στο τελευταίο λεπτό της συνάντησης, γράφοντας το τελικό 2-2.

Την ίδια χρονιά ο Άγιαξ βρίσκει στο δρόμο του για τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη Λίβερπουλ του Μπιλ Σάνκλι, με τους Ολλανδούς να συντρίβουν τους «κόκκινους» με το επιβλητικό 5-1, ενώ ταυτόχρονα κατακτούν και το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα Ολλανδίας. Το 1969 φτάνει για πρώτη φορά στο ανώτατο σημείο, σε συλλογικό επίπεδο. Στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών, στη Μαδρίτη απέναντι στην μεγάλη ομάδα της Μίλαν. Δυστυχώς το παιχνίδι, εξελίσσεται άσχημα για τον Κρόιφ και την παρέα του. Οι Ιταλοί θριαμβεύουν με το εντυπωσιακό 4-1.



Αυτό όμως δεν εμποδίζει το νεαρό, Γιόχαν να συνεχίσει την προσπάθειά μαζί με την ομάδα του φυσικά.  Έτσι το 1971 φτάνει ξανά σε τελικό. Στο «Γουέμπλει» αυτή τη φορά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Εκατό χιλιάδες φίλαθλοι στο «Ναό του ποδοσφαίρου» και ο Κρόιφ με το ξεκίνημα κιόλας κάνει μερικά εκπληκτικά πράγματα. Ο Αγιαξ επικρατεί με 2-0 και σηκώνει ψηλά το μεγαλύτερο τρόπαιο σε συλλογικό επίπεδο. 

Η κυριαρχία του Άγιαξ θα συνεχισθεί άλλα δύο χρόνια. Το 1972 νικά 2-0 την Ιντερ με δύο δικά του γκολ, ενώ ένα χρόνο αργότερα, στο Βελιγράδι, ο Άγιιαξ επικρατεί με 1-0 της Γιουβέντους  και κατακτά για τρίτη συνεχόμενη σεζόν το κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Άγιαξ έχει πια στο δυναμικό και τους Γιόχαν Νεεσκενς και Ρούντι Κρολ, οι οποίοι συμπληρώνουν τον γαλαξία των αστέρων αυτής της υπέρομάδας. Κατακτούν το διηπειρωτικό κόντρα στην Ιντιπεντιέντε με συνολικό σκορ 4-1, καθώς και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, κερδίζοντας  τους  Ρέιντζερς με συνολικό σκορ 6-3. Το 1973 ο Αγιαξ μετά και το τρίτο του κύπελλο Πρωταθλητριών και ο Κρόιφ αποφασίζει να βάλει πλώρη για άλλα... λιμάνια. 



Έτσι μετακομίζει στη Μπαρτσελόνα για ποσό που σήμερα αντιστοιχεί σε 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Αφού κλείνει πέντε χρόνια στην Ισπανία, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα το 1974, κι ένα κύπελλο το 1978, αποφασίζει να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι, για να αγωνιστεί στην Αμερική, πιο συγκεκριμένα στους Los Angeles Aztecs την περίοδο 1979-1980 και στους Washington Diplomats το 1980-1981. Το 1981 επιστρέφει στην Ευρώπη, στην ισπανική Λεβάντε, και φοράει την φανέλα της για 10 συμμετοχές. Μετά από αυτό γυρίζει στην μεγάλη του αγάπη, τον Άγιαξ, από το 1981 έως το 1983 και την περίοδο 1983-1984 κλείνει την καριέρα του στη Φέγενορντ σε ηλικία 37 χρονών. Παρά την ηλικία του βοηθάει σημαντικά τη Φέγενορντ να πάρει το πρωτάθλημα.

Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό. Επίσης κατέκτησε τη δεύτερη θέση με την Εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 1974. Τέλος το 1999 αναδείχθηκε κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα και κορυφαίος Ολλανδός αθλητής του αιώνα.



Συνήθως αγωνιζόταν με το νούμερο 14 στην πλάτη, ενώ όταν τα νούμερα ήταν από το 1 έως το 11 φορούσε το 9. Στην Εθνική Ολλανδίας αγωνίστηκε 48 φορές, από τις οποίες τις 34 ως αρχηγός και πέτυχε 33 γκολ. Επίσης υπήρξε ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής που αφομοίωσε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο (total football) και το εφάρμοσε όσο αγωνίστηκε αλλά κι ως προπονητής αργότερα. Αν και η θέση του Κρόιφ στο γήπεδο ήταν σέντερ φορ, αγωνιζόταν σε όλο τον αγωνιστικό χώρο, οπουδήποτε θα μπορούσε να κάνει ζημιά στην αντίπαλη ομάδα.



Τσιγάρο και ποδόσφαιρο, τα πάθη του

«Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα, το τσιγάρο σχεδόν μου τα πήρε όλα». Ο Γιόχαν Κρόιφ κάπνιζε 20 τσιγάρα την ημέρα και αποφάσισε να κόψει το κάπνισμα για να σώσει τη ζωή του. Δύο  μεγάλα πάθη είχε στη ζωή του: το ποδόσφαιρο και το κάπνισμα. Άναβε τσιγάρο ακόμα και μέσα στα αποδυτήρια στο ημίχρονο των αγώνων όταν έπαιζε μπάλα. Κάπνιζε πάντα Camel άφιλτρο, πριν από τη σέντρα του πρώτου αγώνα που φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα ήταν με το τσιγάρο στο στόμα στη φυσούνα και το έσβησε λίγο πριν μπει στο γήπεδο.

Δεν τον ενδιέφερε που τον έβλεπαν όλοι. Ήταν ο Κρόιφ, κανείς δεν θα μπορούσε να του υποδείξει τι να κάνει και πως να συμπεριφέρεται. Την πρώτη σεζόν του στον Άγιαξ προσπάθησε να το κρύψει. «Μια φορά ήμαστε στο πούλμαν της ομάδας και ο Κρόιφ άναψε τσιγάρο. Ο προπονητής μας, ο Ρίνους Μίχελς, τον είδε, τον πλησίασε και ο Κρόιφ προσπάθησε να κρύψει το τσιγάρο στην τσέπη του. Πέρασαν δύο λεπτά και πήρε φωτιά το χέρι του! Ήταν πολύ αστείο» έχει πει ο Σάακ Σβαρτ, επιθετικός του «Αίαντα» από το 1956 μέχρι το 1973. 



Όταν αργότερα έγινε ο ίδιος προπονητής, κάποιοι προσπαθούσαν να τον... προβοκάρουν ρωτώντας τον αν επιτρέπει στους παίκτες του να καπνίζουν, ο Κρόιφ τους αποστόμωνε με την απάντησή του: «Αν είναι τόσο καλοί, όσο ήμουν εγώ, ας κάνουν αυτό που θέλουν». 

Τέλη Φεβρουαρίου του 1991, ο Ολλανδός είναι προπονητής της Μπαρτσελόνα. Το άγχος είναι μεγάλο, ο Κρόιφ βρίσκει διέξοδο στο κάπνισμα, καπνίζει όλο και περισσότερα τσιγάρα την ημέρα. Θα μπει στην κλινική «Σαν Ζορντί» της Βαρκελώνης για να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Όταν, τρεις ώρες μετά, ανακτά τις αισθήσεις του μετά την επέμβαση, το πρώτο πράγμα που ακούει από τον γιατρό του, Μάριο Πετί, είναι ότι αν θέλει να επιστρέψει στους πάγκους θα πρέπει να κόψει το κάπνισμα. «Δεν ήταν μόνο το θέμα της δουλειάς. Μου το είπαν ξεκάθαρα, ότι το τσιγάρο θα με σκότωνε» παραδέχθηκε ο ίδιος. «Μου έβαλε τελεσίγραφο και η γυναίκα του» θα πει, επίσης. Έτσι, τα Camel έγιναν... Chupa-chups, τα διάσημα γλειφιτζούρια, που αποτέλεσαν από τότε το... σήμα κατατεθέν του «ιπτάμενου» Ολλανδού. 

Οι διακρίσεις του
1966: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1967: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1968: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1969: Πρώτος ευρωπαϊκός τελικός και δεύτερη θέση με τον Αγιαξ κόντρα στη Μίλαν (Κύπελλο Πρωταθλητριών, σκορ: 1-4)
1970: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1971: Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ, κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής
1972: Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας, Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ και Ιντερκοντινένταλ με τον Αγιαξ
1973: Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, Πρωτάθλημα Ολλανδίας, Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ με τον Αγιαξ, κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής
1974: Πρωτάθλημα Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα, 2η θέση με την Εθνική Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας, κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη
1978: Κύπελλο Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα
1982: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1983: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1984: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τη Φέγενορντ
1999: Αναδείχθηκε ως κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα και κορυφαίος Ολλανδός αθλητής του αιώνα

Ως προπονητής
1986: Πρωτάθλημα Ολλανδίας με τον Αγιαξ
1987: Πρωτάθλημα Ολλανδίας, Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης με τον Αγιαξ
1989: Κύπελλο Κυπελλούχων με Μπαρτσελόνα
1990: Κύπελλο Ισπανίας με Μπαρτσελόνα
1991: Πρωτάθλημα και Σούπερκαπ Ισπανίας με Μπαρτσελόνα
1992: Πρωτάθλημα και Σούπερκαπ Ισπανίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών με Μπαρτσελόνα
1993: Πρωτάθλημα και Σούπερκαπ Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Σούπερκαπ με Μπαρτσελόνα
1994: Πρωτάθλημα Ισπανίας

sdna.gr