Τι είπε ο Κωνσταντινόπουλος για την πιθανότητα μελλοντικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ
Σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό “ΑΘΗΝΑ 984” και στην εκπομπή «Η Τρόικα του 984», ο Υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
Σχετικά με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων με την τρόικα:
«Όσον αφορά το δημοσιονομικό κενό, η τρόικα έχει πέσει τρεις φορές έξω. Άλλωστε το πρωτογενές πλεόνασμα είναι μια απάντηση. Η αξιολόγηση θα πρέπει να συζητηθεί μαζί με τη ρύθμιση του χρέους. Δεν μπορούμε να μην ξέρουμε πώς θα προχωρήσουμε στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός απέναντι στους πολίτες και στις θυσίες τους, οι οποίοι έκαναν πολλά, απέναντι σε μια χώρα ολόκληρη που πέρασε πέντε πολύ δύσκολα χρόνια κι έχει φέρει αυτό το αποτέλεσμα. Οι ίδιοι οι εταίροι μας λένε ότι "έχουμε κάνει πρόοδο" και αυτό αποδεικνύεται σε πολλά επίπεδα. Αν δεν μιλήσουμε για το σύνολο της εικόνας, δεν μπορεί να υπάρχει αισιοδοξία στους επενδυτές, εντός και εκτός της χώρας, ώστε να μπορέσει να αλλάξει η εικόνα της χώρας.».
Σχετικά με την πιθανότητα μελλοντικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ:
«Εμείς συνεργαστήκαμε και με τη Νέα Δημοκρατία με βάση την πολιτική μας, και εκείνοι ακολούθησαν την πολιτική μας. Από εκεί και πέρα, μη ρωτάτε εμάς για την πολιτική, ρωτήστε τους άλλους: ρωτήστε τον κ. Σταθάκη, τον κ. Λαφαζάνη που λέει άλλα, ή οποιονδήποτε άλλο. Ρωτήστε αυτούς αν κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τους “γερμανοτσολιάδες”, μη ρωτάτε εμάς. Εμείς έχουμε μία συνεπή πορεία από το 2009. Ούτε “σκίζαμε το μνημόνιο”, ούτε το “διαγράφαμε σε ένα βράδυ”, ούτε διώχναμε τις επενδύσεις, ούτε τις καταθέσεις. Η παράταξή μου νομίζω είναι πολύ ξεκάθαρη, αλλά κι εγώ προσωπικά: Πιστεύω απόλυτα στην εθνική συνεννόηση. Θεωρώ ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της, όπως τις ανέλαβε και η Νέα Δημοκρατία το 2012. Και εν πάση περιπτώσει, ο κόσμος την έχει ψηφίσει όχι για να πετροβολάει απλά, αλλά για να συνεισφέρει στην προσπάθεια. Γι΄ αυτό πρέπει να γνωρίζει την προσπάθεια και να κριθεί, όχι πια γενικώς από αόριστες και ωραίες κουβέντες, αλλά επί του πρακτέου».