"Έφυγε" ο Παναγιώτης Καρδάσης, ο σημαιοφόρος της Αδελφότητας Δημητσανιτών
Μας αποχαιρέτησε στα 99 του χρόνια ο Παναγιώτης Καρδάσης.
Επικήδειος Από τον Βασίλη Σκολαρίκο.
Παναγιώτης Καρδάσης,
ο σημαιοφόρος της Αδελφότητας Δημητσανιτών.
Στις 1 Νοεμβρίου 2021 εκδήμησε προς Κύριο ο συμπατριώτης μας Παναγιώτης Καρδάσης, σε ηλικία 99 ετών. Η Εξόδιος Ακολουθία του στις 4 του ιδίου μηνός, στο Νεκροταφείο της πατρίδας μας.
Ο Παναγιώτης Καρδάσης δεν ήταν απόφοιτος σχολών και κάτοχος πολλών διπλωμάτων, αλλά συσσωρευμένων ανθρώπινων χαρισμάτων και κοινωνικών αρετών. Είχε δηλαδή ψυχική μόρφωση, που την χρειαζόμαστε όλοι μας, ιδιαίτερα σήμερα σε τούτη την πολλή δύσκολη εποχή, που οι άνθρωποι, ιδιαίτερα εκείνοι που διοικούν τον κόσμο, την στερούνται, γι΄ αυτό και μας οδήγησαν εδώ που φτάσαμε, γι΄ αυτό και δεν γίνονται αποδεκτοί από την Κοινωνία.
Ήταν ένας άνθρωπος, που συγκέντρωνε, με το παραπάνω, όλα εκείνα τα ανθρώπινα γνωρίσματα, που συνιστούν τον κοινωνικά καταξιωμένο άνθρωπο. Ένας άνθρωπος που αγάπησε τον τόπο του και τους ανθρώπους του, όσο ολίγοι, που βοήθησε, ακόμα περισσότερο, στο να αναδείξει όλες εκείνες οι έμφυτες καταβολές της καλόκαρδης συμπεριφοράς του και του ασίγαστου ενδιαφέροντός του στο να κρατά ανοιχτούς και ζωντανούς τους διαύλους επικοινωνίας με όλους τους ανθρώπους, συγγενείς, φίλους, ακόμα και εχθρούς.
Λυπόμαστε ειλικρινά γιατί δεν μπορέσαμε, πριν αναχωρήσει για την Αιωνιότητα, να τον ευχαριστήσουμε για όλη την βοήθεια που μας παρείχε στα Γραφεία της Αδελφότητας, την ώρα, που μαζί με άλλους συμπατριώτες μας, διεκπεραιώναμε την αποστολή της εφημερίδας, του Ημερολογίου, της εκτέλεσης κάποιου άλλου έργου που είχε σχέση με την δημιουργική λειτουργία της Αδελφότητας. Για μας ήταν ο σημαιοφόρος της Αδελφότητας αφού σ΄ όλες τις εκδηλώσεις αυτής θεωρούσε τιμή του να μεταφέρει την Σημαία της.
Χαράσσοντας τα λίγα αυτά λόγια δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην συμπαράσταση, πέραν του δέοντος, στη οδυνηρή και επί τέσσερα χρόνια δοκιμασία της συζύγου του, αλλά και γιατί, όλα τα χρόνια που τον γνωρίζαμε, συναντούσαμε τον συμπατριώτη εκείνο που θεωρούσε την επωνυμία του «Δημητσανίτη» τίτλο τιμής, κληρονομιά που δεν αποτιμάται με οτιδήποτε στον κόσμο, έναν υπερήφανο Έλληνα, που δεν απαίτησε από την Πατρίδα του τίποτε, παρ΄ ότι την υπηρέτησε πιστά και με αυταπάρνηση επί πενήντα τρεις μήνες στις πιο δύσκολες στιγμές της Ιστορίας της.
Από καρδιάς δεόμεθα όπως ο Κύριος την αναπαύσει «εν σκηναίς Δικαίων».
Βασίλειος Σκολαρίκος
