Στη Γορτυνία οι παλιότερες ιαματικές πηγές στην Ελλάδα!
Οι Ιαματικές Πηγές Λουτρών Ηραίας βρίσκονται στην Αρκαδία, στην δυτική Γορτυνία, στην περιοχή της Ηραίας. Είναι στο ομώνυμο χωριό και οι μόνες στην κεντρική Πελοπόννησο. Ανήκουν στον Δήμο Γορτυνίας και θεωρούνται από τις σημαντικότερες ιαματικές πηγές στην Ελλάδα. Το υδροθεραπευτήριο είναι το παλιότερο στην ελληνική επικράτεια και λειτουργεί με υπουργική απόφαση από τις 4/7/1900. Ήταν όμως γνωστές και από την αρχαιότητα.
Η Αρχαία Ηραία ήταν μεταξύ των χωριών Άγιος Ιωάννης και Λουτρά. Οικιστής ήταν ο Ηραιεύς, γιος του Λυκάονα. Οι κάτοικοι λάτρευαν τον θεό Διόνυσο, κατ’ άλλη δε εκδοχή λάτρευαν την θεά Ήρα. Σύμφωνα με τον Παυσανία και τα αρχαία κείμενα, η Αρχαία Ηραία ήταν αξιόλογη πόλη με αγορά, λουτρά και μεγάλους δρόμους, περιστοιχισμένους με δενδροστοιχίες, δάφνες και μυρσίνες. Στην Ηραία κόπηκε το 550 π.Χ. το πρώτο νόμισμα της Αρκαδίας, το αργυρούν τριώβολο, με κεφαλή της θεάς Ήρας στην μια όψη, στη δε άλλη, την επιγραφή ERA.
Ντοκουμέντο
(άρθρο στην εφημερίδα Τριπόλεως «Βελτίωσις», 12 Ιουλίου 1856)
Το «Βρωμονέρι» στα Καλύβια Ηραίας αναδεικνύεται σε Ιαματική Πηγή
«Πληροφορούμεθα ότι ο επαρχιακός ιατρός Γορτυνίας Κύριος Ν. Πετρόπουλος ανεκάλυψε πηγάς μεταλλικού ύδατος, το πριν καλούμενο Βρωμονέρι εν τω Δήμω Ηραίας παρά την θέσιν Καλύβια, όνπερ το επικρατούν συστατικό είνε, κατά τας παρατηρήσεις του, το θείον και ο σίδηρος. Κατά την προτροπήν του Κυρίου Ν. Πετρόπουλου ο Δήμαρχος Ηραίας Κύριος Κ. Πλαπούτας ήνοιξε δύο μεγάλας δεξαμενάς, εξ ών εκ μεν της μιάς πολλούς πάσχοντες λαμβάνουσιν προς πόσιν, και πίνοντας ωφελούνται, εν δε τη ετέρα πιούσιν λουτρά, δι ων μεγάλως ωφελούνται.
Η θεραπευτική ενέργεια των λουτρών τούτων θεωρείται μεγάλη. Επιφυλαττόμεθα δε να διαλάβωμεν εκτενέστερα περί τούτου, αφ’ ου γνωσθή η έκθεσις του ιατρού και γείνη χημική ανάλυσις του ύδατος, και επανειλημένη επί πολύ χρόνον δοκιμασία».
Πηγή: Βιβλίο Βασιλείου Χρ. Σκολαρίκου «Δημοτική, Πολιτική και Οικονομική Πορεία της Δημητσάνας και της Γορτυνίας την περίοδο 1800-1945 μέσα από ανέκδοτες επιστολές και έγγραφα» έκδοση 2014.- Πηγή: