Την 99η επέτειο από την ίδρυσή του γιορτάζει ο «Εθνικός Κήρυκας»
Με χέρι που πάλλεται από συγκίνηση, τιμή και ευθύνη, χαράζω αυτές τις γραμμές, λαμπάδα στιβαρή και ολόφωτη στην 99ή γενέθλιο επέτειο από την ίδρυση του «Εθνικού Κήρυκα».
Θα ήταν ευλογημένη η 2α Απριλίου του 1915, όταν από τους 26 Δυτικούς Δρόμους του Μανχάταν, στην περιοχή που κάποτε είχε στήσει τη φωλιά του ο Ελληνισμός της Νέας Υόρκης, ορμούσε από το ταχυπιεστήριο της εποχής μια νέα, διαφορετική από τις άλλες, εφημερίδα: μια εφημερίδα καλά προετοιμασμένη, μελετημένη, με θαυμάσια εμφάνιση, αποφασισμένη να εκπληρώσει τον φιλόδοξο στόχο της «πλήρους επικράτησης και της νίκης», όπως τιτλοφόρησε το κύριο άρθρο της, την πρώτη εκείνη ημέρα.
Η πολιτική της τοποθέτηση, σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής, ήταν σαφέστατη: Υποστήριζε τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Τάχθηκε λοιπόν με τον ρου της Ιστορίας, τόσο με την ποιότητά της όσο και με την πολιτική της γραμμή.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, η νέα εφημερίδα απέκτησε μια σπάνια σχέση εμπιστοσύνης με τον αναγνώστη της.
Ο ομογενής την έκανε μέρος της ζωής του.
Την τοποθέτησε σε τιμητική θέση μέσα στο σπίτι του.
Και η μια γενιά των αναγνωστών την παρέδιδε με ευλάβεια στην άλλη.
Για να φτάσουμε, ως εκ θαύματος, στη σημερινή ιστορική επέτειο, για την εφημερίδα, την Ομογένεια, για τον Ελληνισμό.
Αγαπητοί αναγνώστες,
Η συνέχιση της έκδοσης της εφημερίδας δεν ήταν ποτέ -και δεν είναι- δεδομένη.
Πόλεμοι, οικονομικές κρίσεις, μεταναστευτικές νομοθετικές αλλαγές, που επέφεραν το σταμάτημα της μετανάστευσης από Ελλάδα και Κύπρο στις ΗΠΑ για μεγάλα χρονικά διαστήματα, έθεσαν αρκετές φορές σε θανάσιμο κίνδυνο τη δυνατότητα συνέχισης της έκδοσης της εφημερίδας.
Κι όμως άντεξε. Και όχι μόνο άντεξε αλλά και μεγαλούργησε. Χάρη στην αυτοθυσία των εκδοτών της και των συνεργατών τους.
Το αντίθετο, το τέλος της έκδοσής της, θα ήταν αδιανόητο.
Γιατί η εφημερίδα αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη επιχείρηση. Ο απολογισμός της δεν μετριέται με τους συνηθισμένους κανόνες των συν και των πλην των λογιστών.
Η εφημερίδα τούτη είναι ένα εθνικό ίδρυμα, ένας εθνικός προμαχώνας, μια δυνατή, ψηλή, ευθυτενής σαν το κυπαρίσσι κολόνα που στηρίζει, μέσα στις κατά καιρούς τρικυμίες, τα συμφέροντα του Ελληνισμού.
Για αυτό η παρουσία του είναι απαραίτητη.
Αγαπητοί αναγνώστες,
Ελάχιστοι άνθρωποι είχαν την ευλογία και την τιμή αλλά μαζί και τη μεγάλη ευθύνη στη ζωή τους, όπως εγώ, να γιορτάσουν επί των ημερών τους μια ιστορική επέτειο όπως η σημερινή 99ή επέτειος από την έκδοση του «Εθνικού Κήρυκα».
Κάτι για το οποίο είμαι πραγματικά ευγνώμων.
Πρώτα όμως θέλω να αποδώσω φόρο τιμής, ευγνωμοσύνης και θαυμασμού στον ιδρυτή του «Εθνικού Κήρυκα» Πέτρο Τατάνη, τον Αρχισυντάκτη πρωθιερέα Δημήτριο Καλλίμαχο, καθώς και στους άλλους έξι εκδότες και τις χιλιάδες των συνεργατών της εφημερίδας δια μέσου των δεκαετιών.
Ιδιαίτερα, όμως, επιθυμώ να σταθώ στις εκατοντάδες των δικών μου συνεργατών, πολλοί εκ των οποίων αγωνίζονται στο πλευρό μου για δεκαετίες -από την ημέρα που ο Θεός και η καλή τύχη με κατέστησαν υπεύθυνο για την εφημερίδα αυτή πριν 35 χρόνια- και να εκφράσω τον θαυμασμό μου για το ταλέντο και την αφοσίωσή τους στην εφημερίδα και μέσω αυτής στην υπηρεσία της Ομογένειας και του Εθνους.
Θέλω επίσης να αποτίσω φόρο τιμής, εκτίμησης και θαυμασμού και σε όλους εσάς, τους αναγνώστες, συνδρομητές και διαφημιζόμενους που μας κάνατε αναπόσπαστο μέρος της ζωής σας, που μας δίνετε τα υλικά μέσα και την ηθική δύναμη να συνεχίζουμε να επιτελούμε την αποστολή μας.
Συγκινούμαι κάθε φορά που ομογενείς, χωρίς άμεσο προσωπικό συμφέρον, στηρίζουν την εφημερίδα δίνοντας ως δώρο μια συνδρομή ή βάζοντας διαφήμιση.
Τους εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου.
Οσο για το ερώτημα ποιοι είναι οι λόγοι που επέτρεψαν στην εφημερίδα να επιβιώσει για 99 χρόνια, η απάντηση είναι απλή: γιατί κυνήγησε με μεράκι την αριστεία, γιατί υπηρέτησε τα συμφέροντα της Ομογένειας.
Ετσι δέθηκε με τον αναγνώστη της, μια σχέση εμπιστοσύνης μοναδική και ασυνήθιστη για Μέσο Μαζικής Ενημερώσεως.
Φίλοι αναγνώστες,
Αν η εφημερίδα συγκρούστηκε και συγκρούεται με άτομα ή με ομάδες, δεν το κάνει γιατί το επιζητεί, γιατί το επιδιώκει. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Το κάνει όμως γιατί έτσι σας υπηρετεί σωστά, γιατί έτσι κάνει σωστά τη δουλειά της.
Συγκρούεται χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν πρόκειται για τη δημοσίευση της αλήθειας, για το δικαίωμα του αναγνώστη να γνωρίζει τι γίνεται, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ομογένειας και του Εθνους, αυτό συμβάλει και στην εξέλιξη της κοινωνίας.
Ενα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί μερικές φορές η Αρχιεπισκοπή μας, καθώς και διάφορες πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αμερικής.
Ο έλεγχος της εξουσίας, της όποιας εξουσίας, είναι στην καρδιά της αποστολής μας. Για αυτό μας στηρίζετε.
Για αυτό απαντάτε ναι στους εκπροσώπους μας που επικοινωνούν μαζί σας ζητώντας τη συμπαράστασή σας.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Ο ελεύθερος Τύπος είναι αναγκαίος. Ακόμη κι όταν είναι δυσάρεστος.
Αυτό λίγοι το κατάλαβαν καλύτερα από τον Τόμας Τζέφερσον. Σε επιστολή του σε έναν φίλο του, το 1787, έγραφε: «Αν ήμουνα σε θέση να αποφασίσω εάν θα έπρεπε να έχουμε μια κυβέρνηση χωρίς τις εφημερίδες ή εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση δεν θα δίσταζα ούτε προς στιγμή να απαντούσα το δεύτερο».
Για αυτό ίσως, και στην πρώτη τροποποίηση του Συντάγματος αναγράφεται:
«Tο Κογκρέσο δεν δικαιούται να ψηφίσει νόμο που ...να περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης ή του Τύπου...».
Είναι λογικό, ασφαλώς, να αιωρείται το ερώτημα:
Για πόσα χρόνια μπορεί ακόμα να συνεχιστεί η ιστορική πορεία του «Εθνικού Κήρυκα»;
Απαντώ: το ταξίδι μόλις τώρα αρχίζει.
Γιατί τώρα, μετά τα νέα επαναστατικά τεχνολογικά μέσα, καταργούνται οι αποστάσεις, τα όρια.
Αρκεί να παραμείνουμε πιστοί στις αρχές μας: Εγκυρότητα, διαφάνεια, αντικειμενικότητα.
Αυτές είναι οι αρχές που μας κράτησαν στις επάλξεις του αγώνα της υπόθεσης του Ελληνισμού για 99 χρόνια.
Αυτές θα μας διατηρήσουν και στο μέλλον.
Και στο βαθμό που η εφημερίδα συνέβαλε, όπως πιστεύω, ουσιαστικά στη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας, της γλώσσας, της θρησκείας, των παραδόσεων, σε τούτη τη μεγάλη και φιλόξενη χώρα, αυτό δικαιώνει και επεξηγεί το εκδοτικό θαύμα που συνετέλεσε ο Ελληνισμός των ΗΠΑ με τον «Εθνικό Κήρυκα».
Σας ευχαριστώ.