«Travel girl»: «Καλή χρονιά» στην Τρίπολη από τη Λατινική Αμερική (εικόνες)!
Οι περιπέτειες του «travel girl» από την Τρίπολη στη μακρινή Λατινική Αμερική, συνεχίζονται! Στο σημερινό της κείμενο στο «Καλημέρα Αρκαδία» εξηγεί τη μοναδική εμπειρία να κάνεις Πρωτοχρονιά στην Κολομβία και ετοιμάζει τις βαλίτσες της για το Περού…
«Όταν ξεκίνησα έτρεμα! 2ο δεκάμερο και η κάρδια μου πήγαινε να σπάσει. Πρώτη φορά έξω από την Ευρώπη. Και που; Στην Λατινική Αμερική. Κορίτσι πράμα, όπως λένε στην Αρκαδία.
Για τους γονείς και φίλους τρελή, για τους πιο ταξιδεμένους τολμηρή και για μένα ευλογημένη. Ευλογημένη που πιστεύω στον εαυτό μου και διεκδικώ θέση στην ευτυχία. Ευλογημένη που δεν άκουσα κανέναν παρά μονό την κάρδια μου που μου έλεγε «πήγαινε»!
Πόσο λάθος εικόνα έχουμε για τη Λατινική Αμερική… Πόσο άδικο είναι να πιστεύουμε πως η Κολομβία είναι ένα απέραντο καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών και εγκληματιών! Πόσες φόρες άραγε κάτι που ακούσαμε κάπου, κάπως, κάποτε, μας στέρησε την ευκαιρία για μια αξέχαστη εμπειρία;
Από τις πρώτες κιόλας μέρες συνειδητοποίησα πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι επικίνδυνοι, αλλά διαφορετικοί! Μου πήρε μονό λίγες μέρες να προσαρμοστώ και να τους καταλάβω. Οι Κολομβιανοί είναι σαν κι εμάς. Εδώ νιώθω σπίτι μου.
Ανοιχτοί, γενναιόδωροι, έτοιμοι να σε βοηθήσουν, νευρικοί στην οδήγηση, ανυπόμονοι να φτάσουν, φωνακλάδες, κεφάτοι και φιλόξενοι!
Η αλλαγή του χρόνου ήταν μαγική!!! Μαζεμένοι στο σαλόνι του hostel, από νωρίς αρχίσαμε να πίνουμε κρασί, 20 περίπου παιδιά! Αργεντινοί, Άγγλοι, Αυστραλοί, Ολλανδοί και η Ελληνίδα.
Κάνοντας πλακά και πειράζοντας ο ένας τον άλλον για τα γνωστά στερεότυπα για τα οποία είμαστε φημισμένοι αρχίσαμε να χορεύουμε με τους Αργεντινούς να δίνουν ρεσιτάλ!
Σαν γνήσιοι αναβλητικοί ταξιδιώτες περιμέναμε να πάει 11.30, για να τρέξουμε μέχρι το κέντρο να αλλάξουμε χρόνια! Μετρώντας αντίστροφα στα ισπανικά, το καινούριο έτος έφτασε!
Η χρόνια με βρήκε αγκαλιά με μια Ιταλίδα και όλους μαζί να χορεύουμε σε λάτιν ρυθμούς μέχρι πρωίας!
Η Πρωτοχρονιά ήταν υπέροχη. Μου χάρισε έναν λαμπερό ήλιο να με συνοδεύει και ένα μεγάλο τραπέζι από μια οικογένεια Κολομβιανών να μου θυμίζει πως στη ζωή δεν πρέπει να φοβάσαι αλλά να εμπιστεύεσαι! Μονό οι άνθρωποι μπορούν να σου χαρίσουν αξέχαστες αναμνήσεις και να γεμίσουν με αγάπη την κάρδια σου!
Δεν θέλω να μπω στο αεροπλάνο αύριο αλλά έτσι είναι η ζωή του ταξιδιώτη. Πάει μπροστά δεν σταματήσει. Και εμένα με πάει στο Περού!!
Καλή χρόνια Ελλάδα μου με πολύ αγάπη και πολλούς περισσότερους θαυμάσιους ανθρώπους!!!»