Αναμφίβολα, είμαστε πεσιμιστές εμείς οι Έλληνες…· όλα μαύρα κι άραχλα τα βλέπουμε, όχι, τόσο από νοοτροπία και χαρακτήρα, όσο από εμπάθεια και πολιτικό φανατισμό αλλά και πνεύμα αντιομονοιακό… -ανέκαθεν, σπαρασσόμαστε από εμφύλιες διενέξεις… γιατί αυτός και όχι εγώ· έτσι, με το να μη θέλουμε να επιτύχει ο πολιτικός αντίπαλός μας, αλλά και ο συγγενής μας και φίλος μας και συμπατριώτης μας… προσπαθούμε να υποβαθμίζουμε την προσπάθειά του και το έργο του…· αν, μάλιστα, έχει και επιτυχίες… αν είναι δυνατό “να του βγάλουμε τι μάτι”…