Εστίες υπερμετάδοσης οι χώροι δουλειάς, λόγω έλλειψης μέτρων προστασίας

Αναρωτιέται ο καθένας «Πώς και γιατί φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση;» Προκαλεί μεγάλη ανησυχία το γεγονός ότι τόσο για τους ειδικούς  όσο και για την πολιτική ηγεσία  «δεν υπάρχουν οι εργαζόμενοι, οι χώροι δουλειάς», δεν υπάρχει ενδιαφέρον για την εξέλιξη της επιδημίας εκεί που οι άνθρωποι περνούν 8 με 12 ώρες της ζωής τους ημερησίως, δηλαδή στους τόπους δουλειάς, αλλά και στα μέσα που χρησιμοποιούν για τη μετάβασή τους σε αυτήν.

Και  όλα αυτά, τη στιγμή που  τα επιστημονικά δεδομένα και τα εμπειρικά δεδομένα που έρχονται απ' όλο τον κόσμο συνηγορούν ότι η κοινωνικοοικονομική θέση και το επάγγελμα αποτελούν βασικούς προσδιοριστές της επιδημίας, καθορίζουν δηλαδή την επιδημία, το πώς εξελίσσεται και ποιες είναι οι επιπτώσεις της. Θα φέρω ένα παράδειγμα εκεί που έχουμε και τα περισσότερα στοιχεία, το παράδειγμα της Αγγλίας και της Ουαλίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της Αγγλίας, μέχρι τις 25 Απρίλη, δηλαδή κατά τη διάρκεια του πρώτου επιδημικού κύματος, οι επαγγελματικές ομάδες με τον υψηλότερο κίνδυνο έκθεσης και θανάτου από κορονοϊό ήταν κατά σειρά: Πρώτον, ανειδίκευτοι εργάτες στο χώρο των κατασκευών, στη φύλαξη, στην καθαριότητα. Δεύτερον, βιομηχανικοί εργάτες. Και τρίτον, εργαζόμενοι στο λιανικό εμπόριο.

Οι τρεις αυτές ομάδες εργαζομένων, πριν το lockdown στην Αγγλία, είχαν 30% έως 100% υψηλότερη πιθανότητα θανάτου από Covid σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό ηλικίας 20 έως 64 ετών. Πριν ένα μήνα δημοσιεύτηκε και νέα έκθεση της στατιστικής υπηρεσίας Αγγλίας, η οποία καλύπτει την περίοδο Απρίλη έως και Ιούνη 2020, δηλαδή την περίοδο που η Αγγλία μπήκε σε lockdown, κλείνοντας τον τριτογενή τομέα. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, οι επαγγελματικές ομάδες με τον υψηλότερο κίνδυνο έκθεσης και θανάτου από Covid ήταν - κατά σειρά - οι εργαζόμενοι σε υπηρεσίες Υγείας και οι βιομηχανικοί εργάτες, σε ποσοστό 100% έως και 300% υψηλότερο σε σχέση με τον υπόλοιπο γενικό πληθυσμό. Το τίμημα δηλαδή το πληρώνουν οι ανειδίκευτοι εργάτες, οι βιομηχανικοί εργάτες και οι εργαζόμενοι στο λιανεμπόριο, ενώ με κλειστό τον τριτογενή τομέα, το τίμημα το πληρώνουν οι υγειονομικοί και οι βιομηχανικοί εργάτες.

Αντίστοιχα παραδείγματα έχουμε και από άλλες βιομηχανικές περιοχές της Αγγλίας (Λέστερ) αλλά και των ΗΠΑ (Γιούτα, όπου καταγράφονται συρροές κρουσμάτων σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, υπολογίζεται ότι το 20% των συρροών είναι στη βιομηχανία, το 15% στις κατασκευές και το 30% στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο)

Για την Ελλάδα  εικόνα δεν έχουμε. Δεν δημοσιεύει ο ΕΟΔΥ,(δείγμα και αυτό της έλλειψης ενδιαφέροντος που λέμε παραπάνω). Δεν έχουμε καν στοιχεία για συρροές κρουσμάτων σε μεγάλους εργασιακούς χώρους.

Από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι από επίσημες καταγραφές ξέρουμε ότι τον Αύγουστο είχαμε συρροές κρουσμάτων σε βιομηχανία κρεάτων στην Καβάλα, σε βιομηχανία επεξεργασίας ελιάς στη Χαλκιδική. Τον Σεπτέμβριο είχαμε μεγάλες συρροές κρουσμάτων σε βιομηχανία ανακύκλωσης στην Αττική, σε βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων σε Πιερία, Καστοριά, Ημαθία. Ξέρουμε επίσης ότι είχαμε μεγάλη συρροή κρουσμάτων σε εργάτες γης στο δήμο Ευρώτα, στη Σπάρτη. Τον Οκτώβρη μεγάλη συρροή - η οποία είχε και μεγάλη αντανάκλαση στην τοπική κοινωνία - σε κονσερβοποιία στη Σκύδρα, πολλαπλές συρροές κρουσμάτων σε βιομηχανίες στην Κόρινθο, στα Γιάννενα. Εφτασε δε ο γγ Πολιτικής Προστασίας στις 10 Σεπτέμβρη να ομολογήσει ότι ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων στην Ελλάδα είναι κρούσματα τα οποία διασπείρονται σε αυτούς που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Πριν λίγες μέρες η γγ Πολιτικής Προστασίας ομολόγησε ότι οι εξάρσεις της επιδημίας σε Κρήτη, Μεσσηνία, Φωκίδα πιθανά σχετίζονται με τη συγκομιδή της ελιάς, άρα με τους εργάτες γης στους συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας.

Οι συρροές επομένως που καταγράφηκαν στην Ελλάδα αφορούν κυρίως βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων, ενώ έχουν καταγραφεί και συρροές σε εργάτες γης, οι οποίες ανακαλύφθηκαν κατά τύχη, συμπτωματικά. Οι συρροές αυτές δεν είναι ούτε η κορυφή του παγόβουνου, αν σκεφτεί κανείς για παράδειγμα ότι στη.

Η οποιαδήποτε επιδημία δεν έχει ταξικά ή γεωγραφικά σύνορα. Οι επιπτώσεις της όμως είναι ταξικές τόσο οι οικονομικές όσο και πρώτιστα οι υγειονομικές.  Η πολιτική της κυβέρνησης  απέναντι στους εργαζόμενους, δεν είναι αποτέλεσμα λαθεμένης εκτίμησης  είναι ταξική. Είναι συνειδητή και ταξική η επιλογή να λαμβάνουν αποφάσεις από την αρχή της επιδημίας μέχρι σήμερα υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου, ώστε το βάρος αυτής της κρίσης - υγειονομικό, κοινωνικό, οικονομικό - να το πληρώσει ο λαός και όχι η εργοδοσία και το μεγάλο κεφάλαιο.

Δουμάνη Γεωργία

Αγροτική Γιατρός

Στέλεχος του ΚΚΕ