Συνθήκη Λωζάνης: Υπέρ ή κατά του στάτους κβο;
Σχετικά με τη συνθήκη της Λωζάνης, που έθεσε θέμα επικαιροποιήσεως ή και αναθεωρήσεως, (εμμέσως πλην σαφώς), ο Τούρκος Ερντογάν, είμαστε σίγουροι ότι μας συμφέρει να μείνει ως έχει ;
Αν ναι, τότε μπαίνει ένα λογικό ερώτημα:
Το 1919 με την εκστρατεία στην Μικρά Ασία, ως τι πήγαμε εκεί;
Ως απελευθερωτές προαιώνιων Ελληνικών εδαφών, η ως κατακτητές;
Και κάτι ακόμη: Έχουμε το δικαίωμα εμείς σήμερα να δεσμεύουμε τις επερχόμενες γενεές Ελλήνων και να τους
λεμε: "δεν διεκδικούμε τίποτα", ( και τι απαντάμε), την ώρα που ο βάρβαρος Τούρκος, ενώ είναι καθισμένος πάνω στα ιερότερα χώματα του πλανήτη, έχει και το θράσος από εκεί, να διεκδικεί, ακόμη περισσότερα;
Έχουμε τη γνώμη ότι το : "δεν διεκδικούμε τίποτα", αποτελεί την πλέον ηττοπαθή και προδοτική θέση, στην μακραίωνη Ιστορία της Χώρας.
Αυτοί δε που το εκστομίζουν, είναι υπόλογοι απέναντι στις γενιές που θ'άρθουν και ένοχοι εσχάτης προδοσίας, αφού κανένας δεν τους έχει εξουσιοδοτήσει να το διακηρύσσουν !
" Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί "
Νικόλαος Η. Σκαντζός
1 σχόλιο
-
Σωστά γράφει ο Κ. Σκαντζός. Θα συμπληρώσω ότι δεν θα ησυχάσουμε ποτέ από τους Τούρκους εάν δεν κατέχουμε την Μ. Ασία. Στην ελληνική ιστορία αυτό έχει επισημάνει ο Ισοκράτης στις περίφημες επιστολές του στον Φίλιππο. Ο Ισοκράτης μετουσίωσε τα συμπεράσματα των Περσικών πολέμων, του Κίμωνα, του Αγησίλαου του Γ' και ουσιαστικά παρακίνησε την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου για να ελευθερωθούμε από τον περσικό κίνδυνο. Στο Βυζάντιο ο Ηράκλειος χρειάστηκε να τους αντιμετωπίσει τελειωτικά για να ησυχάσουμε. Σήμερα αντί των Περσών έχουμε τους Τούρκους οι οποίοι υποτιμήθηκαν αρχικά ως κίνδυνος από τους Βυζαντινούς πράγμα που το πληρώνουμε πολύ ακριβά έως σήμερα. Χρειαζόμαστε ως έθνος μία νέα μεγάλη ιδέα ώστε η Ελλάδα να εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη και να παραγκωνίσει την Τουρκία στα ενδότερα της Μ.Ασίας. Όνειρα θερινής νυκτός θα πείτε αλλά τα όνειρα δεν κάνουν ποτέ κακό ίσα ίσα δημιουργούν ελπίδα.