Οι πρώτοι πρόσφυγες στην Τρίπολη. Ευκαιρία να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας

Η ανακοίνωση του ερχομού περίπου 300 προσφύγων στην Τρίπολη μέχρι τον Μάιο, σε συνδυασμό με το γενικότερο πλαίσιο αντιμετώπισης του προσφυγικού ζητήματος από την Ελληνική Κυβέρνηση και τις ΜΚΟ, συζητήθηκε αρκετά στην πόλη μας και όχι αδίκως.
Σε θέματα διοίκησης μονάδων υγείας και υγειονομικής περίθαλψης αρκετά πρέπει να συμβούν, έτσι ώστε μία μικρή επαρχιακή πόλη, να υποδεχτεί αποτελεσματικά μία πληθυσμιακή ομάδα με διαφορετική καθημερινότητα, Θρησκευτική ταυτότητα και γλώσσα επικοινωνίας.
Η προσαρμογή του πρόσφυγα στις ιδιαιτερότητες του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) μόνο εύκολη δεν μπορεί να Θεωρηθεί. 'Εχουν περάσει μόλις δύο μήνες από την στιγμή που το Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αποφάσισε, πως οι αιτούντες άσυλο πρόσφυγες δικαιούνται έκδοσης ΑΜΚΑ και συνεπώς παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, παρόμοια με αυτή του 'Ελληνα Πολίτη. Μέχρι το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, ΑΜΚΑ μπορούσαν να εκδώσουν μόνο πρόσφυγες που εργάζονται στη χώρα μας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν πως τα τελευταία τρία χρόνια οι προσφυγικές ροές στη νησιωτική και την ηπειρωτική Ελλάδα έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η έκδοση ΑΜΚΑ σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, κάτω από προϋποθέσεις, παρέχει στον πρόσφυγα και στην κάθε ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού μία ασπίδα προστασίας έναντι σε λοιμώδη και χρόνια νοσήματα. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν είναι γνωστές στην πλειονότητα του προσφυγικού πληθυσμού και παρόλο που όλο και περισσότεροι πρόσφυγες εκδίδουν ΑΜΚΑ τον τελευταίο καιρό, αυτό δεν αναιρεί τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα. Οι ανήλικοι πρόσφυγες, για παράδειγμα, προκειμένου να ακολουθήσουν το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών καλούνται να επισκέπτονται σε τακτική βάση παιδίατρο, που Θα τους καθοδηγεί αντιστοίχως, και σε δεύτερο βαθμό να εξυπηρετούνται από κατά τόπους πρωτοβάθμιες μονάδες υγειάς, που δυστυχώς λόγω ελλιπούς στελέχωσης από ιατρούς δεν μπορούν να πραγματοποιούν μαζικές συνταγογραφήσεις. Μέσα σε όλα αυτά, το ζήτημα της διερμηνείας και η ύπαρξη μεταφραστών που Θα συνοδεύουν τον πρόσφυγα σε όλα τα παραπάνω, μόνο αμελητέα δε Θα πρέπει να Θεωρείται. 'Ολο και περισσότερες πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας σε όλη την επικράτεια καλούνται να αντιμετωπίσουν σχετικά ζητήματα και η συνεργασία με τις κατά τόπους ΜΚΟ, τους κοινωνικούς λειτουργούς και τους διερμηνείς είναι αναπόφευκτη.
Και το νοσοκομείο της πόλης μας και οι δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης Θα δοκιμαστούν έως έναν βαθμό. Η επίσκεψη ενός πρόσφυγα στο νοσοκομείο για μία τυπική εξέταση, η παροχή πρώτων βοηθειών σε μία εφημερία και οι πιο σοβαρές ιατρικές πράξεις (π.χ. επεμβατικές διαδικασίες) απαιτούν την εξοικείωση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου ασθενή. Εκτός της διαφορετικής γλώσσας επικοινωνίας, και η Θρησκεία παίζει το δικό της ρόλο, ιδιαίτερα σε περιόδους νηστείας (π.χ. ραμαζάνι). Σε κάθε περίπτωση κατάλληλοι διερμηνείς Θα πρέπει να συνοδεύουν πρόσφυγες στο νοσοκομείο προς διευκόλυνση του έργου των ιατρών και του παραϊατρικού προσωπικό, αλλά και προς σωστή καθοδήγηση του πρόσφυγα σε έναν άγνωστο για αυτόν χώρο.

Αντίστοιχες περιπτώσεις επαρχιακών πόλεων που φιλοξενούν προσφυγικούς πληθυσμούς, είτε σε "camps", είτε σε διαμερίσματα, υπάρχουν πολλές και βρίσκονται ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα. Η εμπειρία έχει δείξει πως και τα Νοσοκομεία και οι Πρωτοβάθμιες Μονάδες Υγείας και οι λοιπές υπηρεσίες (ΚΕΠ, ΔΟΥ) Θα πρέπει να αντιληφθούν τα επικείμενα ζητήματα που θα προκύψουν και να ενεργήσουν αναλόγως με υπευθυνότητα. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν, τόσο πιο γρήγορα Θα εξομαλυνθεί το έργο τους προς εξυπηρέτηση και των Ελλήνων Πολιτών αλλά και των προσφύγων.

Πλάκας Δ. Θωμάς

Βιοχημικός-Βιοτεχνολόγος ΜSc

Συντονιστής Δομών Φιλοξενίας Προσφύγων 4ης Υγειονομικής Περιφέρειας

Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.)