Menu
RSS
Πέμπτη, 28/03/2024
kalimera-arkadia logo
kalimera Arkadia Facebook pageKalimera Arkadia TwitterKalimera Arkadia YouTube channel
ΚΤΕΛ Αρκαδίας

Ο Νίκος Φλώρος για την Τρίπολη: "Οραματίζομαι μια πόλη με μουσεία, πολιτιστικές εκδηλώσεις για όλες τις ηλικίες. Μια πόλη που σφύζει από ζωή"

Ο Νίκος Φλώρος για την Τρίπολη: "Οραματίζομαι μια πόλη με μουσεία, πολιτιστικές εκδηλώσεις για όλες τις ηλικίες. Μια πόλη που σφύζει από ζωή"

«Είμαι ένας μαχητής πρώτης γραμμής. Πολεμώ συνεχώς, με τους εφιάλτες μου, τους φόβους μου, με τα κενά. Στον φόβο του θανάτου αντιπαραθέτω την τέχνη». Μια εξομολόγηση που γίνεται φωναχτά από τον γλύπτη Νίκο Φλώρο. Ψηλός, λεπτός, αλλά όχι λεπτεπίλεπτος, με αστραφτερά γκρίζα μάτια, αλλά όχι ονειροπόλα, με το σώμα του τεντωμένο σαν το τόξο, εξακοντίζει γρήγορα και ακαριαία τις ιδέες του, και τις σκέψεις του. Ο Νίκος Φλώρος δεν χαλάρωσε ούτε μια στιγμή: τιθασευμένοι μυς, πειθαρχημένη σκέψη. Είχα την αίσθηση ότι παρακολουθούσα από μακριά έναν μοναχό που προσεύχεται φωναχτά με το κομποσκοίνι του μέσα στο γυμνό κελί του. Κι όλα αυτά τα ετερόκλητα αντικείμενα τέχνης, οι παραφουσκωμένες από βιβλία βιβλιοθήκες, η δισκοθήκη με τις τζαζ και έθνικ διαδρομές, που βρίσκονταν εκεί, και μας περιτριγύριζαν, στον πολυχώρο τέχνης «Μεγάλη Μαντίνεια-Μεγάλο Καφενείο», στο Λεβίδι Αρκαδίας, υπενθύμιζαν το ταξίδι, του μοναχικού ταξιδιώτη που επιστρέφει στον τόπο του για να ξαναφύγει πάλι μακριά.

Από την Τρίπολη Αρκαδίας πώς έγινες πολίτης του κόσμου;

Από μικρό παιδί έπαιζα πιάνο και ζωγράφιζα παντού, στους τοίχους, στα θρανία, στα τετράδια. Οι καθηγητές μου με αντιμετώπιζαν σαν ένα προβληματικό παιδί, που δεν μπορούσε να ενταχθεί στο σχολικό περιβάλλον και σχεδίαζαν μάλιστα να με αποβάλουν από το σχολείο. Είναι ανεξήγητο. Μια φλόγα έκαιγε μέσα μου. Ηθελα να προχωρήσω, να πάω παραπέρα χωρίς να υπολογίζω τους κινδύνους. Ξεκίνησα ένα μοναχικό ταξίδι, που δεν το επιλέγεις, σε επιλέγει. Δεν επιλέγεις να γίνεις καλλιτέχνης, αν το κάνεις μεταλλάσσεσαι σε καρικατούρα. Ετσι βρέθηκα στα δεκαοκτώ μου να σπουδάζω στο Παρίσι, στην École des Beaux-Arts, σε μια εποχή που τα πάντα ήταν δύσκολα. Ημουν ένας νέος που απορροφούσε σαν σφουγγάρι ό,τι έβλεπε γύρω του. Μουσεία, διαλέξεις, ατελιέ ζωγραφικής, γλυπτικής, βιβλία… Από το Παρίσι άντλησα έμπνευση, ενέργεια, ιδέες.

Μετά πήγα στη Νέα Υόρκη – το μεγάλο σχολείο. Πραγματικά εκεί ξεκίνησα από το μηδέν. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό που μετράει είναι αυτό που πραγματικά αξίζεις, αυτό που πραγματικά μπορείς να κάνεις. Υπάρχει ένας τεράστιος ανταγωνισμός. Εμεινα δώδεκα ολόκληρα χρόνια, ίσως και περισσότερο. Διατηρώ ακόμα το σπίτι μου εκεί. Νέα Υόρκη, ένας τόπος όπου συγκεντρώνονται καλλιτέχνες από διαφορετικές κουλτούρες, σαν συνωμότες. Η Νέα Υόρκη δεν είναι μόνο «το μεγάλο μήλο/the big apple», είναι «ο μεγάλος μύλος» που όλα τα αλέθει και τα μεταπλάθει σε τέχνη. Νέα Υόρκη, η λαοθάλασσα πόλη, που μεταβάλλεται συνεχώς. Εκεί ή ανεβαίνεις ψηλά, πετυχαίνεις ή οδηγείσαι στην αποτυχία. Δεν υπάρχουν ημίμετρα.

Παρίσι, Λισαβόνα, Μαδρίτη, Τολέδο, Μόσχα, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Τρίπολη. Ταξιδεύω συνέχεια ως καλλιτέχνης-πολίτης του κόσμου. Συναναστρέφομαι με ανθρώπους που πολλές φορές είναι αρκετά δύσκολοι, γκαλερίστες, επιμελητές εκθέσεων, πράκτορες, διπλωμάτες, αρχηγοί κρατών. Αισθάνομαι πάντα την ανάγκη να επιστρέψω στη μικρή πατρίδα μου, την Τρίπολη.

Φωτ.: Πέτρος Λυμπερόπουλος

Γεννήθηκες καλλιτέχνης.

Ναι, γεννήθηκα διαβητικός, εξαρτημένος από την ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι η ανάγκη για καλλιτεχνική δημιουργία. Αν δεν δημιουργήσω, αισθάνομαι ότι θα πεθάνω. Ακολουθώ το πεπρωμένο μου, πιστεύω ότι κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό. Ο,τι συνέβη στη ζωή μου, είναι πράγματα πέρα από μένα. Ανθρωποι, επιτυχίες, δυσάρεστες ή ευχάριστες καταστάσεις ήρθαν στη ζωή μου με έναν παράξενο τρόπο. Ανθρωποι μου έδωσαν και μου πήραν. Πιστεύω στο πεπρωμένο.

Θεωρείς ότι η τέχνη είναι επάγγελμα;

Ναι, ασφαλώς. Ο καλλιτέχνης οφείλει να είναι παρών και να διαθέτει όλο τον καλλιτεχνικό του δυναμικό, ώστε να μπορεί να δημιουργεί. Ο καλλιτέχνης είναι αλέρτ συνεχώς. Δεν είναι απλό πράγμα η επιτυχία. Ενας καλλιτέχνης πρέπει να συνδυάζει πολλά πράγματα για να διακριθεί εικαστικά.

Ποια θεωρείς, λοιπόν, ότι είναι η τεχνογνωσία της επιβίωσης για έναν καλλιτέχνη;

Απαιτείται ταλέντο, ανεξάντλητη υπομονή και επιμονή και εργατικότητα. Δεν παραιτήθηκα ποτέ. Αντεξα, αντέχω και προχωρώ εμπρός στη μάχη. Είμαι ένας μαχητής πρώτης γραμμής. Πολεμώ συνεχώς. Δεν έχει σημασία αν θα είμαι νικητής. Μ’ ενδιαφέρει να πολεμώ με τους εφιάλτες μου, τους φόβους μου, με τα κενά. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα ανατρέπονται. Το μυαλό μου δουλεύει συνέχεια, ακόμη και στον ύπνο, δεν ξεκουράζεται ποτέ. Ολα αυτά τα κάνω για να βρω τον εαυτό μου. Αναζητώ τον εαυτό μου. Οπως όλοι μας έτσι κι εγώ δεν ξέρω από πού ερχόμαστε. Το μόνο που ξέρουμε είναι η ζωή. Στον φόβο του θανάτου αντιπαρατίθεται η τέχνη. Η καλλιτεχνική δημιουργία δεν προσφέρει ευχαρίστηση, είναι ένας ψυχικός καταναγκασμός, εργάζεσαι συνέχεια, ευχαριστιέσαι στιγμιαία και προχωρείς στο επόμενο έργο. Ενα ανικανοποίητο με τον εαυτό σου που δεν τελειώνει ποτέ. Θα 'λεγα, πολύ κοντά στην τρέλα.

Οι άνθρωποι πεθαίνουν, η τέχνη είναι αθάνατη;

Ας υποθέσουμε ότι καταστρέφονται τα πάντα. Σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί. Δεν μένει τίποτα. Δεν υπάρχουν πίνακες ζωγραφικής, αγάλματα, έργα τέχνης. Ολα διαλύονται. Αυτό που μένει στους ανθρώπους και περνά μέσα από το DNA τους είναι το κάλλος. Η συγκίνηση και το ρίγος που διαπερνά το σώμα μας όταν βλέπουμε τις Καρυάτιδες, τον Ερμή του Πραξιτέλη, τις νωπογραφίες της Καπέλα Σιξτίνα του Μιχαήλ Αγγελου. Το κάλλος κυλά στην κυτταρική μας μνήμη από γενιά σε γενιά. Και αυτός είναι ο στόχος. Το κάλλος μάς συνδέει με το παρελθόν, τους προγόνους μας. Μόνο έτσι προχωρούμε στο μέλλον. Το κάλλος είναι οικείο για όλους μας. Η κυτταρική μνήμη μάς παρέχει τη δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε την ομορφιά της τέχνης. Ο καλλιτέχνης γίνεται το μέσο – ο αγγελιαφόρος που μεταφέρει ένα θεϊκό μήνυμα. Τα έργα τέχνης είναι τα θραύσματα που διατρέχουν τη συλλογική μας μνήμη. Με την τέχνη φορτίζουμε και φωτίζουμε το συλλογικό ασυνείδητο. Ο καλλιτέχνης απελευθερώνει, αποδεσμεύει τον άνθρωπο. Γι' αυτό πολλοί καλλιτέχνες βρέθηκαν στην πυρά. Τους φοβήθηκαν για να μην ξεσηκώσουν τα πλήθη.

Μυριάδες κομματάκια χρωματιστού αλουμινίου, σε μοναδικά σχέδια και χρώματα. Αποκάλυψέ μας την τέχνη σου.

Το υλικό που χρησιμοποιώ είναι το αλουμίνιο. Τα κουτιά των αναψυκτικών. Με ενδιαφέρουν οι χρωματικές τους γκάμες και το μεταλλικό. Η εποχή όπου ζούμε είναι η εποχή του μετάλλου, του αλουμινίου. Ενα υλικό σύγχρονο, μοντέρνο. Το αλουμίνιο δεν βρίσκεται στη φύση, παρασκευάζεται και απαιτεί πολύ μεγάλη επεξεργασία-ενέργεια για να παραχθεί. Το υλικό αυτό έχει ιδιαίτερο κραδασμό και ενέργεια. Αποπνέει το εφήμερο όπως και η εποχή μας. Εχει μια ιδιαίτερη λάμψη. Εκφράζει την εποχή μας. Ως καλλιτέχνης δεν μπορώ να ξεφύγω από την εποχή όπου ζω. Η λάμψη είναι η εικόνα που σε προσελκύει από την πρώτη στιγμή. Είναι στιγμιαία σαν αστραπή και συμβολίζει το εφήμερο της ζωής και τον θάνατο. Πιάνω το αλουμίνιο στα χέρια μου και το αποδομώ ως φόρμα για να δημιουργήσω κάτι νέο. Δεν χρησιμοποιώ έτοιμο ανεπεξέργαστο υλικό. Δουλεύω χωρίς μηχανήματα. Τα εργαλεία μου: ένα σφυρί που το έχω κληρονομήσει από τον πατέρα μου και ένα απλό ψαλιδάκι και τα δυο χεράκια μου. Στα μεγάλα έργα, τα ανάγλυφα είναι καρφωτά, είναι σαν ψηφιδωτά. Τα άλλα έργα είναι πλεκτά. Πρόκειται για δύο τεχνικές. Το πρώτο υλικό, αυτό που με καθιέρωσε ως καλλιτέχνη, είναι το μεταλλικό ύφασμα.

Εχεις δουλέψει ποτέ ως ενδυματολόγος για το θέατρο;

Το μέταλλο είναι δύσκαμπτο. Δυστυχώς δεν διαθέτει την ελαστικότητα και την ευλυγισία που έχει το ύφασμα. Στα έργα μου συνδέεται κομματάκι με κομματάκι. Είναι ένα είδος μαζοχισμού. Τόσος κόπος... Μόνο έτσι βρίσκω τις ρωγμές στο έργο και τοποθετώ εκεί μέσα τα ψήγματα της ψυχής μου. Τα έργα μου συνθέτουν το μωσαϊκό της μνήμης των άλλων. Αυτών που παρήγαγαν, που κατανάλωσαν, που πέταξαν στο καλάθι, στον δρόμο αυτά τα αναψυκτικά. Δεν έχω κανέναν βοηθό. Δουλεύω μόνος μου σαν να βρίσκομαι σ’ ένα κελί φυλακής. Παλεύω συνεχώς για να τιθασεύσω το υλικό. Το υλικό έχει αντιστάσεις. Πρέπει να βρεις τα μυστικά του υλικού σου. Συνεχώς προβληματίζομαι για το υλικό.

Θέλω να μας μιλήσεις για την έκθεση που στάθηκε ορόσημο στη ζωή σου.

Ηταν το 2015, στο Κρατικό Μουσείο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου-Ελ Γκρέκο, στο Τολέδο της Ισπανίας. Με πρόσκληση του υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας εξέθεσα εκεί πέντε γλυπτές δημιουργίες μεγάλων διαστάσεων, εμπνευσμένες από το έργο του Θεοτοκόπουλου. Ηταν η πρώτη φορά στην ιστορία του που το μουσείο αυτό φιλοξενούσε έργα σύγχρονης τέχνης δίπλα στα έργα του μεγάλου Κρητικού ζωγράφου.

Ο πρίγκιπας Mohammed bin Zayed Al Nayan και ο Νίκος Φλώρος

Μίλησέ μας για μια ξεχωριστή εμπειρία που βίωσες.

Ηταν στο διεθνές εκθεσιακό κέντρο του Αμπού Ντάμπι, όπου παρουσίασα το έργο μου. Ηταν το πορτρέτο του πρίγκιπα Mohammed bin Zayed Al Nayan. Ενα τεράστιο ψηφιδωτό από κουτάκια αναψυκτικών. Ημουν ο επίσημος προσκεκλημένος της κυβέρνησης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας και της πρέσβειρας Αικατερίνης Μπούρα. Η δημιουργία του πορτρέτου του πρίγκιπα ήταν τεράστια πρόκληση. Το έργο θα έπρεπε να είναι στο επίπεδο της ευαρέσκειας του πρίγκιπα για να παρουσιαστεί και να εκτεθεί. Σήμερα ανήκει στην προσωπική του συλλογή και βρίσκεται στο παλάτι. Ηταν μεγάλη μου τιμή.

Τα έργα σου απαιτούν χρόνο. Ποια είναι η σχέση σου με τον χρόνο;

Το πρόβλημά μου είναι ο χρόνος. Σκέφτομαι πόσο χρόνο ζωής έχω μπροστά μου και πόσα έργα μπορώ να φτιάξω. Η ολοκλήρωση ενός έργου μου απαιτεί τουλάχιστον τρεις μήνες. Υπάρχουν έργα που χρειάστηκαν χρόνια δουλειάς. Τα τελευταία 20 χρόνια έχω δημιουργήσει 40 έργα περίπου. Πόσα άλλα έργα μπορώ να κάνω στη ζωή μου;

Η καρδιά της Εύας, έργο του Νίκου Φλώρου

Με τα γλυπτά σου ανακυκλώνεις το αλουμίνιο. Γίνεσαι ένας πρεσβευτής της οικολογίας.

Η οικολογία είναι προσωπική υπόθεση. Είναι θέμα εκπαίδευσης και παιδείας. Ο καθένας ξεχωριστά θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του σε σχέση με την οικολογία και το περιβάλλον. Μην περιμένουμε μαγικές λύσεις, μην περιμένουμε να γίνουν θαύματα. Υπερκαταναλώνουμε στα σουπερμάρκετ, στην καθημερινότητά μας. Τα σκουπίδια πολλαπλασιάζονται σε ρυθμούς γεωμετρικής προόδου σε σχέση με το παρελθόν μας. Οι ρύποι της ατμόσφαιρας, τα λύματα, τα σκουπίδια δεν γνωρίζουν σύνορα στη σημερινή εποχή. Η Κίνα παράγει καθημερινά ρούχα και πράγματα. Είμαστε συνένοχοι σε όλη αυτή την υπερκατανάλωση. Οι πρόγονοί μας είχαν έμφυτη οικολογική συνείδηση. Η ανακύκλωση ήταν ο τρόπος για να επιβιώνουν. Δεν πετούσαν τίποτα. Πολιτισμός-οικολογία να πώς συνδέονται.

Γεννήθηκες και μεγάλωσες σε μια πόλη με ιστορικό παρελθόν.

Η πόλη καταγωγής μου είναι η Τρίπολη Αρκαδίας, μια πόλη με ισχυρή ιστορική ταυτότητα. Σε κάθε συνέντευξη υπάρχει η πατρίδα μου. Αυτό που με θλίβει είναι ότι δεν αξιοποιεί την πολιτιστική της κληρονομιά. Ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Κώστας Καρυωτάκης, ο Νίκος Γκάτσος, ο Κώστας Γαβράς έχουν αρκαδική ταυτότητα. Δεν έχουμε αξιοποιήσει το πολιτιστικό μας κεφάλαιο. Πολιτισμός δεν είναι μόνο η Ιστορία. Αν θέλουμε η Τρίπολη να συμμετάσχει στο πολιτιστικό γίγνεσθαι, θα πρέπει να γίνουν και να αλλάξουν πολλά πράγματα. Να ξεφύγουμε από τη ρητορεία, τη θεωρητικολογία, από τις μελέτες, να περάσουμε στην πράξη. Να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες υποδομές. Να γίνουμε εξωστρεφείς. Οραματίζομαι μια χαρούμενη πόλη, με μουσεία, πολιτιστικές εκδηλώσεις για όλες τις ηλικίες. Να δημιουργηθούν μουσεία, π.χ. Μουσείο της Ελληνικής Επανάστασης, Μουσείο Πόλεως. Να γίνονται επιμορφωτικές εκδηλώσεις. Μια πόλη που σφύζει από ζωή.

Πιστεύετε ότι η Τρίπολη θα διαδραματίσει ρόλο στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση;

Τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση είναι ένα χαρτί που θα πρέπει η Τρίπολη να το εκμεταλλευτεί. Τα 200 χρόνια πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία για ένα δυναμικό ξεκίνημα. Πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να συστρατευτούμε σε αυτή την υπόθεση, δεν υπάρχει χρόνος. Πρέπει να σεβαστούμε την παράδοση, Να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τον πολιτισμό. Ποια θα είναι η Τρίπολη για τα επόμενα 200 χρόνια από την Επανάσταση; Ιδού η πρόκληση!

Η επικεφαλής, η Γιάννα Αγγελοπούλου θεωρώ ότι είναι το κατάλληλο πρόσωπο. Αυτή η γυναίκα διαθέτει στρατηγικό νου, ικανότητες οργανωτικές και είναι εξαιρετικά αποτελεσματική. Πιστεύω ότι είναι ανοιχτή σε ιδέες, σε προτάσεις σε ανθρώπους. Ας μην είμαστε γκρινιάρηδες και μίζεροι. Είμαστε όλοι μαζί για να πράξουμε το καλύτερο.

https://www.efsyn.gr

(Φωτογραφία | Πέτρος Λυμπερόπουλος)

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Επιστροφή στην κορυφή

Διαβάστε επίσης...