Στον Τυρό έγινε η πολιτική κηδεία του Λυμπέρη Λυμπεράκη ...
Την Τετάρτη 27 Δεκέμβρη 2017 πραγματοποιήθηκε η πολιτική κηδεία του συντρόφου Λυμπέρη Λυμπεράκη στον Τυρό Δήμου Νότιας Κυνουρίας, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Πλήθος κόσμου ήρθε να αποχαιρετήσει τον αγαπημένο του σύντροφο, φίλο και συγγενή, απόδειξη για τους δεσμούς που είχε αποκτήσει με τους κατοίκους του τόπου που διέμενε αλλά και με όσους συναναστρεφόταν.
Τον επικήδειο εκφώνησε η Παναγιώτα Πανούση, Γραμματέας της ΤΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ, αναφέροντας τα εξής:
«Σήμερα η Τομεακή Επιτροπή Αρκαδίας του ΚΚΕ και όλοι οι κομμουνιστές και φίλοι του Κόμματος στην Αρκαδία αποχαιρετάμε έναν αγαπητό σύντροφο και σταθερό αγωνιστή.
Σύντροφε Λυμπέρη, ξέρω ότι δεν θες πολλά λόγια και τυμπανοκρουσίες. Εξάλλου αυτές ήταν οι εντολές που μας έδωσες για μια λιτή και σεμνή κηδεία.
Ωστόσο, πρέπει να πούμε λίγα λόγια για τη ζωή σου, σύντροφε, για να σε τιμήσουμε, αλλά και να πάρουμε παράδειγμα από τη στάση ζωής σου που ήταν συνεπής και αταλάντευτη απέναντι στα ιδανικά και τις αξίες του Κόμματός μας έως την τελευταία στιγμή της ζωής σου.
Από μικρός εντάχθηκες στο Κόμμα και δεν τα δίπλωσες ποτέ. Την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών 1989 - 1991, υπερασπίστηκες το χαρακτήρα και τους στόχους του Κόμματος, ενάντια στη διαλυτική προσπάθεια του οπορτουνισμού.
Σε διέκρινε η συνέπεια λόγων και έργων.
Ήσουν καλός τεχνίτης και δούλεψες για μεγάλο διάστημα της ζωής σου στην "Τυποεκδοτική". Οι σύντροφοί σου και οι συνάδελφοί σου μιλάνε για την εργατικότητά σου, τη σεμνότητά σου και την ευσυνειδησία σου. Η έγνοια σου ήταν τα δικά σου γνωρίσματα, όπως η αγάπη σου για την δουλειά, η αγάπη σου για τον εργάτη και την εργατική τάξη συνολικά, η δουλειά με σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, να γίνουν κτήμα και στάση ζωής όσο γίνεται πιο πολλών, όλης της εργατικής τάξης, για να κατακτήσει την εξουσία και να οικοδομήσει την νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Στη ζωή σου συνδύασες υποδειγματικά την κομμουνιστική δράση και την ενασχόληση με την τέχνη, τον πολιτισμό. Ιδιαίτερα ασχολήθηκες με τη φωτογραφία και το τραγούδι. Ήσουν ο φωτογράφος των κινητοποιήσεων και των εκδηλώσεών μας. Αγαπούσες πολύ τη νεολαία και καμάρωνες να παίζεις τραγούδια στους ΚΝίτες. Θα μας μείνει αξέχαστο ένα πρωί στο αγροτικό μπλόκο στη σήραγγα του Αρτεμισίου το 1996, όταν ήταν τεταμένη η κατάσταση, υπήρχε έντονη αντιπαράθεση και οξυμένα τα πνεύματα, από το πουθενά ακούστηκες εσύ σύντροφε Λυμπέρη να παίζεις με τη φλογέρα σου και αμέσως ηρέμησαν τα πνεύματα.
Ήσουν από όλους όσους συναναστρεφόσουν αγαπητός. Είναι χαρακτηριστικό ότι κέρδισες την εκτίμηση και την αγάπη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Παναρκαδικού Νοσοκομείου που τα τελευταία χρόνια πήγαινες για αιμοκάθαρση.
Αγαπημένε μας σύντροφε, Λυμπέρη, έφυγες έχοντας τη συνείδησή σου ήσυχη ότι έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου απέναντι στο Κόμμα, στους συντρόφους σου, στο λαϊκό κίνημα.
Σύντροφε Λυμπέρη, θα σε θυμόμαστε πάντα, θα μας συντροφεύουν τα λόγια σου και η πίστη σου για τη δύναμη της οργανωμένης πάλης του λαού μας στους αγώνες μας στο μέλλον.
Σήμερα τη στιγμή που η εργατική τάξη, όλος ο λαός αγωνίζεται για την επιβίωσή του, ενάντια στην πολιτική ΕΕ - κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις τους, το Κόμμα μας βαδίζει προς τα 100 χρόνια ζωής και δράσης. Διδασκόμαστε από την Ιστορία μας, εμπνεόμαστε από τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του Κόμματός μας, προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι και αποτελεσματικότεροι στην οργάνωση του λαού, στην υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Ξέρουμε ότι ο 21ος αιώνας είναι αιώνας των επαναστάσεων, των σκληρών ταξικών αναμετρήσεων. Κι εκεί θα είναι μπροστάρης η επαναστατική πρωτοπορία, το ΚΚΕ, στην πάλη για αλλαγή τάξης στην εξουσία, για την οργάνωση της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
Και γι’ αυτό να είσαι σίγουρος θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό, σύντροφε!
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον αδελφό σου, τα ανίψια σου και τους λοιπούς συγγενείς σου.
Αντίο, σύντροφε Λυμπέρη».
Πλήθος κόσμου ήρθε να αποχαιρετήσει τον αγαπημένο του σύντροφο, φίλο και συγγενή, απόδειξη για τους δεσμούς που είχε αποκτήσει με τους κατοίκους του τόπου που διέμενε αλλά και με όσους συναναστρεφόταν.
Τον επικήδειο εκφώνησε η Παναγιώτα Πανούση, Γραμματέας της ΤΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ, αναφέροντας τα εξής:
«Σήμερα η Τομεακή Επιτροπή Αρκαδίας του ΚΚΕ και όλοι οι κομμουνιστές και φίλοι του Κόμματος στην Αρκαδία αποχαιρετάμε έναν αγαπητό σύντροφο και σταθερό αγωνιστή.
Σύντροφε Λυμπέρη, ξέρω ότι δεν θες πολλά λόγια και τυμπανοκρουσίες. Εξάλλου αυτές ήταν οι εντολές που μας έδωσες για μια λιτή και σεμνή κηδεία.
Ωστόσο, πρέπει να πούμε λίγα λόγια για τη ζωή σου, σύντροφε, για να σε τιμήσουμε, αλλά και να πάρουμε παράδειγμα από τη στάση ζωής σου που ήταν συνεπής και αταλάντευτη απέναντι στα ιδανικά και τις αξίες του Κόμματός μας έως την τελευταία στιγμή της ζωής σου.
Από μικρός εντάχθηκες στο Κόμμα και δεν τα δίπλωσες ποτέ. Την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών 1989 - 1991, υπερασπίστηκες το χαρακτήρα και τους στόχους του Κόμματος, ενάντια στη διαλυτική προσπάθεια του οπορτουνισμού.
Σε διέκρινε η συνέπεια λόγων και έργων.
Ήσουν καλός τεχνίτης και δούλεψες για μεγάλο διάστημα της ζωής σου στην "Τυποεκδοτική". Οι σύντροφοί σου και οι συνάδελφοί σου μιλάνε για την εργατικότητά σου, τη σεμνότητά σου και την ευσυνειδησία σου. Η έγνοια σου ήταν τα δικά σου γνωρίσματα, όπως η αγάπη σου για την δουλειά, η αγάπη σου για τον εργάτη και την εργατική τάξη συνολικά, η δουλειά με σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, να γίνουν κτήμα και στάση ζωής όσο γίνεται πιο πολλών, όλης της εργατικής τάξης, για να κατακτήσει την εξουσία και να οικοδομήσει την νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Στη ζωή σου συνδύασες υποδειγματικά την κομμουνιστική δράση και την ενασχόληση με την τέχνη, τον πολιτισμό. Ιδιαίτερα ασχολήθηκες με τη φωτογραφία και το τραγούδι. Ήσουν ο φωτογράφος των κινητοποιήσεων και των εκδηλώσεών μας. Αγαπούσες πολύ τη νεολαία και καμάρωνες να παίζεις τραγούδια στους ΚΝίτες. Θα μας μείνει αξέχαστο ένα πρωί στο αγροτικό μπλόκο στη σήραγγα του Αρτεμισίου το 1996, όταν ήταν τεταμένη η κατάσταση, υπήρχε έντονη αντιπαράθεση και οξυμένα τα πνεύματα, από το πουθενά ακούστηκες εσύ σύντροφε Λυμπέρη να παίζεις με τη φλογέρα σου και αμέσως ηρέμησαν τα πνεύματα.
Ήσουν από όλους όσους συναναστρεφόσουν αγαπητός. Είναι χαρακτηριστικό ότι κέρδισες την εκτίμηση και την αγάπη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Παναρκαδικού Νοσοκομείου που τα τελευταία χρόνια πήγαινες για αιμοκάθαρση.
Αγαπημένε μας σύντροφε, Λυμπέρη, έφυγες έχοντας τη συνείδησή σου ήσυχη ότι έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου απέναντι στο Κόμμα, στους συντρόφους σου, στο λαϊκό κίνημα.
Σύντροφε Λυμπέρη, θα σε θυμόμαστε πάντα, θα μας συντροφεύουν τα λόγια σου και η πίστη σου για τη δύναμη της οργανωμένης πάλης του λαού μας στους αγώνες μας στο μέλλον.
Σήμερα τη στιγμή που η εργατική τάξη, όλος ο λαός αγωνίζεται για την επιβίωσή του, ενάντια στην πολιτική ΕΕ - κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις τους, το Κόμμα μας βαδίζει προς τα 100 χρόνια ζωής και δράσης. Διδασκόμαστε από την Ιστορία μας, εμπνεόμαστε από τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του Κόμματός μας, προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι και αποτελεσματικότεροι στην οργάνωση του λαού, στην υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Ξέρουμε ότι ο 21ος αιώνας είναι αιώνας των επαναστάσεων, των σκληρών ταξικών αναμετρήσεων. Κι εκεί θα είναι μπροστάρης η επαναστατική πρωτοπορία, το ΚΚΕ, στην πάλη για αλλαγή τάξης στην εξουσία, για την οργάνωση της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
Και γι’ αυτό να είσαι σίγουρος θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό, σύντροφε!
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον αδελφό σου, τα ανίψια σου και τους λοιπούς συγγενείς σου.
Αντίο, σύντροφε Λυμπέρη».
902.gr