Εγώ Πάτερ μιλάω με τον ουρανό…
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από όταν συνάντησα σε ένα κοιμητήριο της επαρχίας μας μια γιαγιουλα για να τελέσω τρισάγιο στο μνήμα του υιού της που είχε κοιμηθεί πριν χρόνια. Αξίζει να σημειώσω ότι μου έκανε εντύπωση που είδα έναν άνθρωπο δραστήριο, χαρούμενο, αισιόδοξο και ευλαβέστατο. Μετά το πέρας του τρισάγιου θέλησα να της πω δυο παρηγορητικά λόγια προσπαθώντας να της απαλύνω κάπως τον πόνο. Μάταια όμως αντί να την νουθετήσω εγώ ως ιερεύς έπραξε εκείνη αυτό σε εμένα.
Μιλήσαμε αρκετή ώρα και δεν κρύβω ότι ήταν από τις ωραιότερες συνομιλίες που έχω ποτέ κάνει με πιστό και μάλιστα χωρίς να έχει τελειώσει καν το σχολείο. Εγώ Πάτερ μιλάω με τον ουρανό κάθε βράδυ. Κράτησα σαν φυλακτό αυτή τη φράση της. Πόσο δίκιο είχε. Πολύ η φασαρία γύρω μας για να μιλήσεις πόσο μάλλον για να ακούσεις. Όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από την βαβούρα του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου τόσο καλύτερα για εσένα. Πως γίνεται να σωπάσουν όλα γύρω μας, να σταματήσουν τα όποια προβλήματα και άγχη της καθημερινότητας και να μιλήσουμε στον ουρανό;
Κάθε βράδυ που τα άστρα παίρνουν την θέση τους, φεγγοβολούν και στολίζουν τον απέραντο ουρανό, τότε συνειδητοποιείς για ακόμη μια φορά το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Όταν καταφέρεις να διώξεις την οχλαγωγία τότε θα επικοινωνήσεις με τον ουρανό. Ένας ψαλμός λέει άλλωστε ότι όταν οι ουρανοί διηγούνται την δόξα του Θεού και καλούν τον άνθρωπο να ακροασθεί την διήγηση τους αδυνατεί να ακούσει γιατί τον έχουν ζαλίσει οι αμαρτωλές φωνές αυτού του κόσμου. Συγχώρα με Χριστέ μου για τις φορές που μου δείχνεις το δρόμο κι εγώ σου γυρνώ την πλάτη αδιαφορώντας γιατί με έχει αιχμαλωτίσει ολοκληρωτικά η καθημερινότητα. Η γιαγιούλα εκείνη μου θύμισε την μεγάλη αξία της προσευχής, της συνομιλίας με τον ουρανό, της σκάλας για τον ουρανό.
Καλό κι ευλογημένο τριώδιο
Αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος Μπεναρδης
Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγιάς Κολοκοτρώνη Μεγαλοπόλεως
Μιλήσαμε αρκετή ώρα και δεν κρύβω ότι ήταν από τις ωραιότερες συνομιλίες που έχω ποτέ κάνει με πιστό και μάλιστα χωρίς να έχει τελειώσει καν το σχολείο. Εγώ Πάτερ μιλάω με τον ουρανό κάθε βράδυ. Κράτησα σαν φυλακτό αυτή τη φράση της. Πόσο δίκιο είχε. Πολύ η φασαρία γύρω μας για να μιλήσεις πόσο μάλλον για να ακούσεις. Όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από την βαβούρα του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου τόσο καλύτερα για εσένα. Πως γίνεται να σωπάσουν όλα γύρω μας, να σταματήσουν τα όποια προβλήματα και άγχη της καθημερινότητας και να μιλήσουμε στον ουρανό;
Κάθε βράδυ που τα άστρα παίρνουν την θέση τους, φεγγοβολούν και στολίζουν τον απέραντο ουρανό, τότε συνειδητοποιείς για ακόμη μια φορά το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Όταν καταφέρεις να διώξεις την οχλαγωγία τότε θα επικοινωνήσεις με τον ουρανό. Ένας ψαλμός λέει άλλωστε ότι όταν οι ουρανοί διηγούνται την δόξα του Θεού και καλούν τον άνθρωπο να ακροασθεί την διήγηση τους αδυνατεί να ακούσει γιατί τον έχουν ζαλίσει οι αμαρτωλές φωνές αυτού του κόσμου. Συγχώρα με Χριστέ μου για τις φορές που μου δείχνεις το δρόμο κι εγώ σου γυρνώ την πλάτη αδιαφορώντας γιατί με έχει αιχμαλωτίσει ολοκληρωτικά η καθημερινότητα. Η γιαγιούλα εκείνη μου θύμισε την μεγάλη αξία της προσευχής, της συνομιλίας με τον ουρανό, της σκάλας για τον ουρανό.
Καλό κι ευλογημένο τριώδιο
Αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος Μπεναρδης
Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγιάς Κολοκοτρώνη Μεγαλοπόλεως