Το Πολυτεχνείο ζει
Ο εορτασμός της επετείου του Πολυτεχνείου συνιστά υπόμνηση του κορυφαίου γεγονότος της πάλης της ελληνικής νεολαίας κατά της δικτατορίας της 21 ης Απριλίου. Το σύνθημα-μήνυμα της εξέγερσης «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» συμπύκνωνε το αίτημα για πολιτική και κοινωνική αλλαγή, για απαλλαγή από την ξενοκρατία, για δημοκρατία, ελεύθερη παιδεία και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους πολίτες.
Έκτοτε, και μετά την κατάρρευση του χουντικού καθεστώτος, έχει διανυθεί πολύς και πυκνός χρόνος, μέχρι την υπαγωγή της χώρας υπό την επιτροπεία των ξένων δανειστών και στη συνέχεια, μέχρι την ανάληψη της διακυβέρνησης του τόπου από τον ΣΥΡΙΖΑ, που μπόρεσε να εκφράσει την ελπίδα της συμπαράταξης των λαϊκών, μεσαίων και κατώτερων, κοινωνικών στρωμάτων, του κόσμου της εργασίας, της μικρομεσαίας δημιουργίας, του πολιτισμού και της νεολαίας για ανατροπή του συστήματος διαπλοκής του χρηματοπιστωτικού συμπλέγματος, των κυρίαρχων μέσα μαζικής ενημέρωσης και των πολιτικών εκπροσώπων τους.
Λόγω του εξαιρετικά δυσμενούς συσχετισμού δυνάμεων και της ανάγκης αποτροπής της επιδίωξης των ακραίων συντηρητικών κύκλων να εξοβελίσουν την Ελλάδα από την Ευρώπη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με τους ξένους δανειστές, αναγκάστηκε να συναινέσει στη σύναψη μιάς νέας συμφωνίας πολύ κατώτερης των προσδοκιών του και αυτών του ελληνικού λαού.
Υπό τις σημερινές συνθήκες, το μήνυμα που η 17 Νοέμβρη 1973 εκπέμπει, παραμένει επίκαιρο. Σηματοδοτεί τον αγώνα για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας των πολιτών, την κατοχύρωση και επέκταση της δημοκρατίας, την παροχή δημόσιας δημοκρατικής εκπαίδευσης και τη διασφάλιση κοινωνικής ευημερίας.
Βέβαια η υλοποίηση του μηνύματος παραμένει και σήμερα ζητούμενο. Οι διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες έχουν αλλάξει άρδην. Διανύουμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Η Ευρώπη της συντήρησης και της κυρίαρχης εκδοχής της σοσιαλδημοκρατίας έχει επιβάλλει ένα νεοφιλελεύθερο σύστημα που οδηγεί σε φτωχοποίηση και βίαιο κοινωνικό μετασχηματισμό προς όφελος της οικονομικής ολιγαρχίας. Η Ελλάδα αγωνίζεται στο πλαίσιο ενός δυσμενούς συσχετισμού δυνάμεων και νέων προκλήσεων (προσφυγική κρίση και όχι μόνον) να αλλάξει τα πράγματα, προκειμένου να απεγκλωβιστεί από την επιτροπεία των ξένων δανειστών, με τη διευθέτηση του μη βιώσιμου δημόσιου χρέους και την εφαρμογή ενός σχεδίου για την εκ βάθρων ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος και την κοινωνικά δίκαιη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Η ανιδιοτέλεια, η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη που επέδειξε η γενιά της εξέγερσης είναι στοιχεία που πρέπει να ανακτηθούν, ώστε το μήνυμα της 17 Νοέμβρη 1973 να παραμείνει ζωντανό.
Γιώργου Η. Παπαηλιού
Δικηγόρου-Διδάκτορα Νομικής
Βουλευτή Αρκαδίας