Ρουπάκι – Τόπος καταγωγής Κολοκοτρωναίων

Παρασκευή, 10 Ιουλίου 2020 15:33

Σε συνέχεια της προηγούμενης αναφορά της, για τον τόπο καταγωγής των Κολοκοτρωναίων και τον τόπο γεννήσεως του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η Αδελφότητα Τουρκολεκαίων "Ο Νικηταράς" αναφέρεται στην διοικητική διαίρεση της Ελλάδος, την εποχή που ο Θ. Κολοκοτρώνης διηγήθηκε τα Απομνημονεύματα του και καταγράφηκαν από τον Γ. Τερτσέτη, το καλοκαίρι του 1836.

-Η τρίτη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, η πρώτη σαν ανεξάρτητο κράτος, έγινε το 1828 από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια με το Ι' ψήφισμα της 13ης Απριλίου 1828.

-Ορίστηκαν δεκατρία θέματα ή τμήματα ή επιτροπίες με επιμέρους επαρχίες και έκτακτους επιτρόπους για κάθε ένα.

-Η διοικητική αυτή διαίρεση διατηρήθηκε μέχρι το 1833, όταν η Αντιβασιλεία άλλαξε τη διοικητική διαίρεση και εφάρμοσε την Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1833 με τη δημιουργία δέκα νομαρχιών και 42 επαρχιών και επιμέρους δήμων.

-Παρακάτω φαίνεται η διοικητική διαίρεση του 1828 και οι έκτακτοι επίτροποι.

Τμήμα Άνω Μεσσηνίας

Έκτακτος επίτροπος Άνω Μεσσηνίας: Αντώνιος Τσούνης

Τμήμα Κάτω Μεσσηνίας

Έκτακτος επίτροπος Κάτω Μεσσηνίας: Γεώργιος Ψύλλας

Επαρχία Νησίου
Επαρχία Καλαμάτας
Επαρχία Εμπλάκια ή Επαρχία Εμπλακίων
Επαρχία Ανδρούτσας
Επαρχία Λεοντάριον
Επαρχία Μικρομάνης
Επαρχία Δυτικής Σπάρτης

Ο Γεώργιος Ψύλλας (1794-1878) Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1794 και ήταν λόγιος, πολιτικός, εκδότης στα χρόνια του Αγώνα της Εφημερίδος των Αθηνών και απομνημονευματογράφος. Διακρίθηκε επίσης ως πληρεξούσιος στις Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου και του Άστρους. Το 1824 ο Ψύλλας, ύστερα από πρόταση του Άγγλου συνταγματάρχη Λέστερ Στάνχοουπ(Leicester Stanhope), ανέλαβε την έκδοση της Εφημερίδος των Αθηνών(Αύγουστος 1824 - Απρίλιος 1826). Ο Ψύλλας διορίστηκε από τον Ι. Καποδίστρια μέλος του Πανελληνίου και πρώτος γραμματέας του Τμήματος των Εσωτερικών (Ιανουάριος 1828) και τρεις μήνες αργότερα (Απρίλιος 1828) Έκτακτος Επίτροπος Κάτω Μεσσηνίας.

-Η διοικητική διαίρεση του 1833 καθορίστηκε από την Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της χώρας από την Αντιβασιλεία μετά την άφιξη του Βασιλέα Όθωνα στην Ελλάδα. Με βάση αυτή τη διαίρεση, που τέθηκε σε εφαρμογή με το Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του», η επικράτεια του Ελληνικού Βασιλείου χωρίσθηκε σε δέκα νομούς (νομαρχίες) και 42 επαρχίες. Επικεφαλής της κάθε νομαρχίας ήταν ο νομάρχης, ανώτατο διοικητικό όργανο στη διοικητική διεύθυνση του Νομού, με υπαγόμενες επαρχίες και δήμους, τα καθήκοντα του οποίου ορίσθηκαν με το από 25 Απριλίου του 1833 Βασιλικό Διάταγμα «Περί της αρμοδιότητας των νομαρχών και περί της κατά τας νομαρχίας υπηρεσίας». Τη διαίρεση αυτή ακολούθησε στη συνέχεια και η διοικητική σύσταση αναγνώριση ισάριθμων μητροπόλεων με εξαίρεση εκείνη της Μάνης (Γυθείου).

Διοικητική διαίρεση του 1833

Νομός Μεσσηνίας με πρωτεύουσα την Καλαμάτα και επαρχίες Καλαμών, Μεσσήνης, Πυλίας, Τριφυλίας, Ολυμπίας, Μεθώνης.

Νομός Αρκαδίας με πρωτεύουσα την Τρίπολη και επαρχίες Γορτύνης, Κυνουρίας, Μαντινείας, Μεγαλοπόλεως, Πρασσιών.

Συγκρίνοντας της δύο παραπάνω διοικητικές διαιρέσεις φαίνεται ότι το 1833 η επαρχία Λεονταρίου, που ανήκε με τη διοικητική διαίρεση του 1828 στη Κάτω Μεσσηνία, ενσωματώθηκε στην επαρχία Μεγαλοπόλεως με πρωτεύουσα το Λεοντάρι και ανήκει στο νομό Αρκαδίας. Άρα σωστά ο Θ. Κολοκοτρώνης το 1836 αναφέρει στον Γ. Τερτσέτη ότι γεννήθηκε στην Παλαιά Μεσσηνία.