Γιώργος Καπλάνης: "Βυζαντινισμοί στην Ερημωμένη Γορτυνία"

Πέμπτη, 10 Ιουλίου 2025 17:49

Η Δημητσάνα, η ιστορική πρωτεύουσα της Γορτυνίας, αποτέλεσε πρόσφατα το σκηνικό ενός θεαματικού διημέρου εκδηλώσεων. Αφορμή, ο εορτασμός της Αγίας Κυριακής, πολιούχου της πόλης· αφορμή δεύτερη, η ανάδειξη της τοπικής ιστορίας, των ηρώων, των συλλογικοτήτων και των μορφών που σημάδεψαν την πορεία αυτής της γης. Ένα σκηνικό τιμής και υποτίθεται ενότητας. Κι όμως, πίσω από τις σημαιοστολισμένες προσόψεις, τα άμφια των επισήμων και τα χαμόγελα μπροστά στους φακούς, κρύβεται μια βαθιά αντίφαση: τι εξυπηρετούν τέτοιες φιέστες σε μια περιοχή που ρημάζει;

Με πρόσχημα την τιμή στην Αγία Κυριακή και την ιστορική παρακαταθήκη της Δημητσάνας, στήθηκε ένα διήμερο επικοινωνιακής εξωστρέφειας, με πομπές, φώτο φλας και πολιτικούς επαίνους. Ένα θέατρο μεγαλείου, όπου η θρησκευτική πίστη μετατρέπεται σε ντεκόρ δημοσίων σχέσεων και οι Άγιοι εργαλειοποιούνται ως κοσμικοί σύμμαχοι της τοπικής εξουσίας.

Η Αγία Κυριακή, σύμβολο ταπεινότητας, αυταπάρνησης και αντίστασης απέναντι στην αυθαιρεσία της εξουσίας, δύσκολα θα αναγνώριζε τον εαυτό της σε τέτοιου τύπου εορτασμούς αυτοθαυμασμού.

Και προφανώς, δεν θα ενέκρινε τη σπατάλη στο όνομά της, ούτε την προβολή μιας διοίκησης που προσπερνά τα ουσιώδη.

Γιατί κανείς δεν πήγε τους υψηλούς επισκέπτες στα ερημωμένα χωριά της “Βαθιάς” Γορτυνίας· να δουν τους κατεστραμμένους δρόμους, την έλλειψη γιατρού, φαρμακείου, δασκάλου, να ακούσουν τις φωνές των κατοίκων.

Αντί γι’ αυτό, επιλέχθηκε η σκηνοθεσία μιας τεχνητής αίγλης, που θυμίζει περισσότερο παρακμιακή αυτοκρατορία παρά ζωντανή επαρχία.

Ο δήμαρχος, αντί να ασχοληθεί με ένα σχέδιο επιβίωσης και ανάπτυξης, χρησιμοποιεί τα θρησκευτικά και ιστορικά σύμβολα ως κομμάτι ενός προσωπικού αφηγήματος ισχύος. Επιστρατεύει δεσποτάδες, υπουργούς και αυτοδιοικητικούς από κάθε γωνιά της χώρας – όχι για να δουν και να πράξουν, αλλά για να σταθούν μπροστά στον φακό.

Αυτή η μορφή εορταστικού Βυζαντινισμού, όπου ο τύπος καταπίνει την ουσία, δεν έχει θέση σε μια περιοχή που ασφυκτιά από την εγκατάλειψη.

Και το ερώτημα γίνεται πιο επιτακτικό από ποτέ: Τι κέδρισε η Γορτυνία;

Οι δημόσιες τελετές αποκτούν νόημα μόνο όταν συνοδεύονται από ευθύνη και πράξη. Αλλιώς, δεν είναι τίποτε περισσότερο από σχήματα κενού περιεχομένου.

Και η Γορτυνία, όσο κι αν την ντύσουν με κορδέλες και λάβαρα, φωνάζει για έργα.

Γιώργος Καπλάνης

Tags:

Γιώργος Καπλάνης, Δήμος Γορτυνίας,