Υπέρ της δημιουργίας τουριστικού τρένου που θα διασχίζει και την Αρκαδία ο Γιαννακούρας

«Σε ένα άστοχο έργο ακολούθησε μία άστοχη εξαγγελία»

Παρέμβαση-πρόταση Γιαννακούρα για την σιδηροδρομική γραμμή της Πελοποννήσου

Παίρνοντας αφορμή από τις εξαγγελίες του κ.Νίκα, μετά τη συνάντηση που είχε με τον Υπουργό Μεταφορών κ.Καραμανλή αλλά και με τον αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΣΕ κ. Κοτταρά, για επαναλειτουργία της σιδηροδρομικής γραμμής Αθήνα-Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα, έχω να αναφέρω κάποια δεδομένα, σκέψεις και προτάσεις.

Η σιδηροδρομική γραμμή που εξυπηρέτησε την Κεντρική Πελοπόννησο για πάνω από 100 χρόνια, έργο του αναμορφωτή της Ελλάδος Χαρίλαου Τρικούπη, εδώ και περίπου 10 χρόνια δεν λειτουργεί πλέον και συνέχεια καταστρέφεται και απαξιώνεται.

Το 2002 δαπανήθηκαν κοινοτικοί πόροι 100 εκ. ευρώ για επισκευές στο συγκεκριμένο τμήμα και άλλα 30 εκ. ευρώ για αγορά τροχαίου υλικού, ενώ διατηρήθηκε η μετρική γραμμή (πλάτος 1 μέτρο). Δεν κόπηκε καμία στροφή με αποτέλεσμα ο μέσος όρος ταχύτητας που μπορεί να αναπτύξει ο συρμός, λόγω της συγκεκριμένης παλιάς χάραξης, να είναι 55χλμ., ενώ σε αρκετά σημεία πέφτει στα 40χλμ. Αυτό δείχνει ότι η απόφαση για το έργο ήταν μία άστοχη κίνηση, δε μελετήθηκε σωστά και αυτό έχει ως συνέπεια να μην το προτιμούν οι επιβάτες, γιατί το ταξίδι από Αθήνα μέχρι Καλαμάτα είχε διάρκεια πάνω από 6 ώρες, αν σκεφτούμε ότι η γραμμή είναι μονή και σε κάποια σημεία υπήρχε και αναμονή τρένου από την άλλη κατεύθυνση.

Άρα λοιπόν δεν πρέπει να υπάρχει καμία σκέψη με τις υπάρχουσες δομές της σιδηροδρομικής γραμμής να λειτουργήσει το τρένο ως εμπορικό ή επιβατικό, καθότι δεν είναι ανταγωνιστικό και δεν θα προτιμάτε από τους πολίτες.

Η μόνη σοβαρή πρόταση που υπάρχει είναι η πρόταση του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, η οποία το 2018, επί των ημερών μας, επιδόθηκε στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και η οποία προτείνει τη δημιουργία τουριστικού τρένου, καθότι η διαδρομή από την Αθήνα μέχρι Αρχαία Ολυμπία διασχίζει όμορφα τοπία, ιστορικές τοποθεσίες στις οποίες διαδραματίστηκε περίπου το 70% της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, δηλαδή Αρχαία Αθήνα, Αρχαία Κόρινθος, Τίρυνθα, Άργος, Ναύπλιο, Τεγέα, Μεγαλόπολη, Μεσσήνη, Αρχαία Ολυμπία, διαδραματίστηκε επίσης το 70% της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και ο ταξιδιώτης μπορεί να απολαύσει μνημειώδεις γέφυρες, σήραγγες και δεκάδες σταθμούς που αποτελούν αρχιτεκτονικά μνημεία, καθώς επίσης υπάρχει και το πλεονέκτημα των κρουαζιερόπλοιων από τα 4 λιμάνια (Κατάκολο, Καλαμάτα, Γύθειο, Ναύπλιο).

Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δρομολόγηση τρενοποδηλάτων, αφού αυτό επιτρέπεται από τις κλίσεις και τα υψόμετρα της γραμμής.

Είναι δεδομένο, ότι η δρομολόγηση τουριστικού τρένου και όποια άλλη τουριστική δραστηριότητα γίνει πάνω στην υπάρχουσα καινούρια και εγκαταλελειμμένη γραμμή, που καλώς ή κακώς έγινε (είναι η μοναδική σιδηροδρομική γραμμή που ανακατασκευάστηκε και δεν λειτουργεί) πρέπει να γίνει με την μέθοδο των ΣΔΙΤ, δηλαδή με τη συγχρηματοδότηση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για να είναι βιώσιμη.

Όλες οι άλλες εξαγγελίες που ακούγονται από τον κ.Νίκα, βάσει των δεδομένων αυτών και της υπάρχουσας κατάστασης της γραμμής είναι από τα γνωστά πυροτεχνήματά του, που σβήνουν πριν προλάβουν καν να εμφανιστούν.

Για να έχω μάλιστα προσωπική άποψη της σημερινής κατάστασης της σιδηροδρομικής γραμμής, περπάτησα αρκετά τμήματά της, απόλαυσα αρκετές ομορφιές της, όπως φαράγγια, σήραγγες, γέφυρες και γαλαρίες, όπως το φαράγγι της Νικολακάκαινας, μεταξύ των χωριών Μαρμαριά και Ανεμοδούρι και εντόπισα τα μεγάλα προβλήματα που έχουν προκύψει από την εγκατάλειψη της γραμμής τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη και καλό θα είναι όταν εξαγγέλλουμε κάτι να έχουμε γνώση και να το έχουμε μελετήσει πρώτα και όχι να εξαγγέλλουμε έργα για να δημιουργούμε εντυπώσεις, ενώ στην πράξη δεν είναι εφικτά.

Επισυνάπτω φωτογραφικό υλικό με την σημερινή θλιβερή κατάσταση της σιδηροδρομικής γραμμής Τρίπολη-Καλαμάτα.