Ὁ πλοῦτος τῆς ὑμνολογίας τῶν Χριστουγέννων - Τοῦ Ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη
- Κατηγορία Άρθρα
Μία από τις πιο θλιβερές και καταστρεπτικές συνέπειες της φυλετικής ανισότητας είναι η κάθε μορφή βίας εναντίον των γυναικών. Είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς να κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου.
Μία ἀπό τίς ἀλήθειες τῆς Πίστεώς μας, τίς ὁποίες ὁ Χριστός ἐξήγγειλε βρίσκεται στήν ἔκφραση: «ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται».[1] Δηλαδή θά σωθοῦν ὅσοι εἶναι βαπτισμένοι. Τήν προϋπόθεση αὐτή γιά τήν σωτηρία βλέπουμε καί στήν προτροπή τοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές του ὅταν τούς εἶπε:
Ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ ἦταν καί εἶναι ἡ Παναγία, ἡ κόρη τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννας. Τό ὀμορφότερο λουλούδι τῆς γῆς, τό ὁποῖο ὅταν ὁ Θεός ὅρισε ἔγινε δοχεῖο τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πού καρποφόρησε τόν πιό γλυκύ καρπό, τόν Χριστό! Ἡ ὀμορφιά της ἦταν τέτοια πού θάμπωσε καί τούς ἀγγέλους καί ὁ Θεός τήν ὅρισε ὡς μητέρα τοῦ Υἱοῦ του.[1]