Ψηφίζοντας στις 6 Μάη δεν περιμέναμε ότι απευθυνόμαστε σε κουφούς. Οι πολιτικοί μας βρίσκονται σε φάση άρνησης της πραγματικότητας. Θέτουν διλήμματα ενώ ήδη τα έχουμε απαντήσει. 

Τις μέρες που ακολούθησαν μετά τις εκλογές, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πιεζόμενα και από την ανάγκη να δείξουν ότι το κόμμα τους διαθέτει πρόταση διακυβέρνησης και διεξόδου από την κρίση εντός της ΕΕ, αναγκάστηκαν να γίνουν πιο συγκεκριμένοι στις εξαγγελίες τους, απ' ότι προεκλογικά, όταν με γενικόλογα συνθήματα και «αντιμνημονιακή» ρητορεία, προσπαθούσαν να υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο. 

Η χώρα μας διανύει την πιο δύσκολη περίοδο τόσο πολιτικά και οικονομικά όσο και κοινωνικά. Η Ελλάδα έχει ζήσει την φτώχεια και στο παρελθόν αλλά αυτή η κοινωνική ανισορροπία είναι επικίνδυνα πρωτόγνωρη. Σήμερα η φτώχεια έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις αφού πλέον το φαινόμενο θεωρείται απρόβλεπτο. Η οικονομική κρίση και η πολιτική της άγριας λιτότητας που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχει οδηγήσει έναν τεράστιο αριθμό νεοαστέγων να ‘πλημμυρίζουν’ τους δρόμους των πόλεων, άποροι να ζητούν ένα πιάτο φαγητό και τα συσσίτια να αυξάνονται δραματικά μέρα με τη μέρα. Μιλάμε πλέον για διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης και για μια Ελλάδα της φτώχειας.

Οι αρχικές εφαρμογές των δορυφόρων αφορούσαν ουσιαστικά τη χρήση τους ως συμπληρωματικών στοιχείων στα ήδη υπάρχοντα επίγεια δίκτυα και συγκεκριμένα ως απλών επαναληπτών, που ο ρόλος τους ήταν να συνδέουν μακρινά σημεία λαμβάνοντας και επανεκπέμποντας τα σήματα του ενός προς το άλλο.

Αν και είχα πολλές σκέψεις για τα τεκταινόμενα, απέφυγα τη δημοσιοποίησή τους. Περίμενα τις εξελίξεις με τις διερευνητικές εντολές. Δεν κρύβω ότι στενοχωρήθηκα με τους τακτικισμούς και το πολιτικάντικο «σκάκι» που εξελισσόταν όλες αυτές τις μέρες. Ούτε τώρα δεν θα σοβαρευτούμε; Απέφυγα, ακόμα, να απαντήσω σε απαξιωτικές - χυδαίες εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν, κατά κόρον, στο διαδίκτυο και στο FB, θεωρώντας ότι μια όξυνση δεν βοηθά.