Πατέρας Εμμανουήλ | Ο πρώην εφημεριδοπώλης που έγινε ιερέας και … λατρεύει τα Μαγούλιανα Γορτυνίας!

Είναι γεγονός ότι το σύντομο χρονικό διάστημα που λειτουργεί στα Μαγούλιανα ο πατέρας Εμμανουήλ, κατάφερε να κερδίσει ακόμα και συγχωριανούς μας που δεν έχουν ιδιαίτερα πολύ καλές σχέσεις με την εκκλησία. Ήταν πέρσι που φίλος δήλωνε ενθουσιασμένος από τη λειτουργία της Αναστάσεως στα Μαγούλιανα. «Ο παπάς μάς έβαλε όλους να ψάλλουμε», έλεγε.

Όταν τις προάλλες βρέθηκα στη Δημητσάνα με μέλη του συλλόγου και Μαγουλιανίτες να διαμαρτυρηθούμε για το κλειστό καφενείο, ο πατέρας Εμμανουήλ ήταν εκεί. Δίπλα μας.

Τον άκουσα να λέει ότι αναγνωρίζει το πρόβλημα: «Οι πιστοί μετά τη θεία λειτουργία δεν έχουν που να καθίσουν. Να πουν μια κουβέντα.

Είμαι υποχρεωμένος να βοηθήσω, να είμαι δίπλα σας, να μπω μπροστά». Ήρθε συμπαραστάτης και στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Κάθισε μαζί μας, μέχρι που φύγαμε από τη Δημητσάνα.

Από τη συμπεριφορά και τον λόγο που αρθρώνει καταλαβαίνεις ότι κατ’αρχάς έχεις να κάνεις με έναν κληρικό που έχει πλήρη εικόνα των αναγκών και προτεραιοτήτων των ανθρώπων σήμερα. Το κείμενο που ακολουθεί είναι αποτέλεσμα μιας φιλικής κουβέντας και γι' αυτό παρουσιάζεται μ' αυτόν τον τρόπο και σε εσάς.

Θερμή παράκληση έτσι να διαβαστεί.

Καταρχάς τον ρωτήσαμε πως πρέπει να τον αποκαλούμε: «Πατέρα Εμμανουήλ» μάς είπε και συμπλήρωσε «καμιά φορά κάποιος πάνω στη συζήτηση μπορεί να του ξεφύγει και να με φωνάξει Μανώλη».

-Το Μανώλης, το «ο» με όμικρον ή με ωμέγα;

«Με ωμέγα το έχω μάθει. Είμαι της καθαρεύουσας».

-Έχετε σχέση με την περιοχή;

«Η καταγωγή της μητέρας μου είναι από τη Δημητσάνα και από κρητικό πατέρα».

- Που έχετε μεγαλώσει;

«Πενήντα χρόνια στον Πειραιά και τα τελευταία πέντε στη Δημητσάνα»

- Πειραιώτης, φαντάζομαι και Ολυμπιακός; Το Σάββατο 24 Μαρτίου κοινοποιήσατε φωτογραφίες με τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο, πρόεδρο του μπασκετικού Ολυμπιακού κατά την επίσκεψη του κ. Αγγελόπουλου με την οικογένειά του στο Εκκλησιαστικό Μουσείο Δημητσάνας.

«Ναι, είμαι Ολυμπιακός. Δεν θα μπορούσε να είμαι κάτι άλλο».

- Έχετε οικογένεια;

«Έχω ένα γιό, τον Μιχάλη. Είναι φίρμα εδώ. Τον ξέρουν όλοι. Είναι μαθητής της δευτέρας τάξης του Λυκείου».

-Πατέρα Εμμανουήλ τι δουλειά κάνατε πριν;

«Εφημεριδοπώλης ήμουν».

- Πως πήρατε απόφαση να γίνετε κληρικός;

«Στο μυαλό μου δεν το είχα να γίνω παππάς. Ερχόμενος εδώ πέρα με έκαναν επίτροπο, εν συνεχεία ψάλτη. Έβλεπα τους παπάδες… Εξέφρασα την επιθυμία και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Λειτουργώ εδώ και δύο χρόνια».

- Τα Μαγούλιανα πώς προέκυψαν;

«Ήταν μετά από εντολή του Δεσπότη ύστερα από δική μου πρόταση. Όλα ξεκίνησαν από μία τυχαία κουβέντα. Το χωριό είχε ανάγκη από ιερωμένο. Για πρώτη φορά βρέθηκα ως επισκέπτης. Ύστερα ήρθα να λειτουργήσω. Μαζί μου ήταν άλλος ένα παπάς από τη Δημητσάνα…

-Αληθεύει ότι ρωτήθηκε ο κόσμος ποιόν θέλει για παπά.Τον ψηλό ή τον κοντό και οι παρόντες απάντησαν τον ψηλό, δηλαδή εσάς;

«Όλα έγιναν με τη μία… Με τα Μαγούλιανα η σχέση είναι ερωτική. Αμφίδρομη».

-Η περιοχή είναι δύσκολη και τα προβλήματα πολλά. Ακόμα και οι καιρικές συνθήκες δεν βοηθάνε. Είστε άμισθος…

«Ο εφημέριος κάθε χωριού ή ενορίας εκτός από το πνευματικό του έργο και τα λειτουργικά του καθήκοντα θα πρέπει να βρίσκεται δίπλα στο ποίμνιο που διακονεί. Να ενδιαφέρεται για τα προβλήματα που απασχολούν τους ανθρώπους είτε είναι προσωπικά είτε γενικά. Η παρουσία του θα πρέπει να είναι συνεχής και στις χαρές και στις λύπες.

Στην σημερινή κοινωνία που ζούμε, η αγάπη, η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα είναι απαραίτητα στοιχεία. Με αυτά ο κάθε ιερέας μπορεί χρησιμοποιώντας τα και μεταδίδοντάς τα να κάνει πολλά. Εξάλλου η θρησκεία μας βασίζεται σε αυτά».

-Επιμένω, πρέπει να καλύψετε τις ανάγκες μιας μεγάλης περιοχής…

«Έχω πολλές λειτουργικές υποχρεώσεις όντας εφημέριος σε πέντε χωριά. Προσπαθώ να τους ικανοποιώ όλους. Όλοι απόλυτα ευχαριστημένοι δεν μπορούν να είναι. Όμως θα πρέπει να υπάρχει κατανόηση. Η μητρόπολη μας έχει μεγάλη έλλειψη ιερέων οπότε το έργο των υπολοίπων γίνεται δυσκολότερο. Με την βοήθεια του Θεού πιστεύω ότι κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ».

- Το θέμα είναι πόσο μπορεί κανείς ν' αντέξει;

«Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για τον ιερέα να μπορεί να κηρύττει τον λόγο του Θεού από χωριό σε χωριό. Εμένα με ευχαριστεί ιδιαίτερα η μετακίνηση αυτή γιατί γνωρίζω περισσότερους ανθρώπους και ανοίγει και το πεδίο δράσης μου».

-Να επανέλθουμε στα Μαγούλιανα, ήδη μετράτε περίπου ένα χρόνο στο χωριό μας…

«Τα Μαγούλιανα είναι η πιο πρόσφατη ενορία μου, κάτι σαν το στερνοπαίδι μου. Έχοντας ήδη κλείσει έναν χρόνο στο χωριό, οι εντυπώσεις είναι εξαιρετικές».

-Ποιες είναι οι φιλοδοξίες του π. Εμμανουήλ;

«Όνειρα και φιλοδοξίες έχουμε αλλά καλύτερα να τα κρατάμε μέσα μας. Για το χωριό, αυτό που εγώ θέλω, είναι κάποια στιγμή να βρεθούν νέοι ιερείς να αναλάβουν ενορίες έτσι ώστε και εγώνα μπορώνα είμαι πολύ πιο συχνά εδώ.

Πρόθεση μου είναι αφού είχα την ευλογία να έρθω εδώ, να παραμείνω μέχρι τέλους. Οι αδυναμίες εξάλλου δεν κρύβονται. Κάποια στιγμή έχοντας να την βοήθεια των Μαγουλιανιτών σκέπτομαι να φτιάξω ένα λεύκωμα που να αναφέρεται στις εκκλησίες και τους ιερείς που πέρασαν από εδώ.

Το χωριό μας είναι ένα ιδιαίτερα όμορφο χωριό, το ψηλότερο στην Πελοπόννησο και νιώθω και εγώ ακόμα πιο ψηλός. Θα πρέπει να το διαφυλάξουμε να το προωθήσουμε και πάνω από όλα να το στηρίξουμε, καθώς και τους μόνιμους κατοίκους γιατί για όλους μας είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός».

-Παρακολουθώ τις αναρτήσεις σας στο δια- δίκτυο, για το πότε θα έχετε λειτουργία στο χωριό μας…

«Για όλες τις εκκλησιαστικές υποχρεώσεις και εκδηλώσεις θα υπάρχει πάντα ενημέρωση από τον σύλλογο και από την τοπική αρχή, και από αναρτήσεις μέσω των κοινωνικών δικτύων.

Η πόρτα μου και το τηλέφωνό μου είναι ανοιχτά για όλους. Κάθε πρόβλημα που υπάρχει είναι και δικό μου. Καθώς και κάθε προσφορά και βοήθεια είναι καλοδεχούμενη για οτιδήποτε και από οποιονδήποτε με πολύ αγάπη. Εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός να μπορέσω να κάνω και άλλα πράγματα που έχω κατά μου έτσι ώστε να δείξουμε ότι τα Μαγούλιανα έχουν περίοπτη θέση στην Γορτυνία καθώς και στην Μητρόπολη μας».

-Κάτι τελευταίο. Πώς προέκυψε ο αγώνας μπάσκετ; Στην ανάρτησή σας, μάλιστα, την αποκαλέσατε «ντριμ τιμ» των Μαγουλιάνων.

«Υποχρέωση όλων μας και ιδιαίτερα δική μου, τα δύο παιδιά που μένουν μόνιμα στο χωριό πρέπει να τα κάνουμε να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνα, δεν τους λείπει τίποτα και δεν θα πάθουμε κάτι αν γίνουμε και εμείς λίγο παιδιά με αυτά τα παιδιά και φυσικά και για όσα μας επισκέπτονται. Αυτά θα μπορέσουν αργότερα να γίνουν η βάση για την ακόμη καλύτερη ανάπτυξη του χωριού».

Πηγή – Εφημερίδα «Τα Μαγούλιανα»