Περικλής Κατσαούνης: "Παράκληση στον αδερφό μου, Φώτη"
Έξι ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη στιγμή που "έφυγε" από τη ζωή σε ηλικία μόλις 43 ετών ο Φώτης Κατσαούνης, ιδιοκτήτης ζαχαροπλαστείου «Λάκης».
Ο αδελφός του, δικηγόρος Περικλής Κατσαούνης, έγραψε ...
Παράκληση στον αδελφό μου
Εσύ δεν ήσουν εκεί.
Δεν βρισκόσουν σ’ αυτό το κιβούρι.
Δεν βρισκόσουν μέσα σ’ εκείνο το κοκκαλωμένο σώμα.
φούσκωνε σαν το κύμα η αγωνία.
Πού είσαι;
Είναι αναγκαίο να ξέρω,
για να ‘χω μια κατεύθυνση,
όταν κι εγώ ολοκληρώσω την πορεία.
Πρέπει να έχω την ελπίδα,
πως οι κρίκοι αυτοί οι δυο θα ενωθούν ξανά.
Κάποτε…
Κάποτε η ένωσις αυτή θα ξαναφέρει την αγάπη,
που θα γεμίσει τις αιωρούμενες ψυχές μας,
όσο τις γέμιζε σαν ήσουν παρών.
Κι αν δεν μπορώ
να σ’ αγκαλιάσω με τα χέρια
κι αν δεν μπορώ
να σε φιλήσω με τα χείλη
κι αν δεν μπορώ
να σου μιλήσω με το στόμα,
θα σε απορροφήσω,
ή απορρόφησέ με εσύ,
να φτιάξουμε μια ενιαία στο διηνεκές ψυχή.
Γι’ αυτό, πρέπει να ξέρω:
Πού είσαι;
Γι’ αυτό διερευνώ τη μνήμη
και σ’ ανακαλύπτω σ’ απρόσμενα μέρη…
Σε κάτι παιδικά χαμόγελα,
πάνω σε κόκκινες καρέκλες,
δίπλα σε πολύχρωμα τόπια…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε κάτι ανώφελες συζητήσεις,
γύρω από στρογγυλά τραπέζια,
τα κουρασμένα απομεσήμερα του καλοκαιριού…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε κάτι επετειακές γιορτές,
Γεμάτες παιάνες και άσπρες φορεσιές,
που τις ξεκουφαίνουν χειροκροτήματα…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε κάτι λαχανιασμένες ανάσες,
μέσα σε σκοτεινά στρατόπεδα,
μέσα σε σπίτια φοιτητικά,
μέσα σ’ αναμονές κι εκπλήξεις…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε κάτι χέρια τρεμάμενα που λάτρεψες,
που τα φόρτωνα ελπίδες ψεύτικες
κι εκείνα πίστευαν,
υποκρίνονταν πως πίστευαν
και άντεχαν,
υποκρίνονταν πως άντεχαν…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε κάτι μάτια παιδικά,
που ήρθαν συνέχειες λυτρωτικές στη γη για σένα,
στις υποσχέσεις που έδωσες,
στις παρακαταθήκες σου…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε κάτι πόνους αφόρητους,
σε κάτι σπασμούς,
σε κάτι ικετευτικές ματιές,
που δεν μπορούσα να λυτρώσω…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Σε ένα σφίξιμο του χεριού,
πριν μείνει δίχως χτύπους,
σε ένα ευχαριστώ,
σε ένα σ’ αγαπώ,
που ανάλωσε την τελευταία σου πνοή,
πριν να μ’ αφήσεις…
Ναι, είσαι εκεί.
Υπάρχεις μαζί μου…
Είσαι παντού,
μα πουθενά…
Πού είσαι τελικά αδελφέ μου;
Το ξέρω πια καλά,
πως είσαι στο αδιανόητο,
στο Φως που σου όρισε η Μοίρα.
Και σε ικετεύω,
αν έχεις κι εσύ τον ίδιο πόθο,
μη μ’ αγνοήσεις,
όταν φτάσω…
Σχετικά Άρθρα
- Τα πρώτα εντυπωσιακά βίντεο από την Ανάσταση σε Λεωνίδιο και Τυρό!
- Η υποδοχή του Αγίου Φωτός στην Τρίπολη (vd)
- "Πλημμύρισε" από κόσμο η Τρίπολη - Γεμάτα τα καταστήματα εστίασης - Το μήνυμα Τζιούμη!
- Live η Ακολουθία της Αναστάσεως από τον Τυρό Κυνουρίας!
- Η Εορτή του Αγίου Γεωργίου και το Κουρμπάνι στον Άκοβο Φαλαισίας