«Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά...καιρός για ενδοσκόπηση...»
Tο είχα αναρτήσει στον προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook πριν καιρό αλλά δυστυχώς παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ...
Το δέλεαρ της οικονομικής διασφάλισης και της κοινωνικής ανάδειξης υπήρξε τόσο ισχυρό, ώστε οδήγησε-και οδηγεί- αρκετούς στην υιοθέτηση μιας απαράδεκτα υποκριτικής στάσης, όπου πίσω από κάθε υποτιθέμενο κοινωνικό αγώνα δεν υπήρξε -και δεν υπάρχει- τίποτε περισσότερο από την προσωπική φιλοδοξία και απληστεία.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης και ο πατριώτης δεν είναι παρά το προσωπείο που θέλει να δει η κοινωνία. Το μόνο προσωπείο που αποδέχεται η κοινωνία προκειμένου ν' αναγνωρίσει κ να επιδαψιλεύσει τιμές και προνόμια στους πολίτες της. Κι αυτό ακριβώς παρουσιάζουν και υπερτονίζουν εκείνοι που με τρόπους επιδέξιους εργάζονται κυρίως για το ατομικό τους κέρδος.
Άλλωστε η ειρωνεία του ποιητή δε στρέφεται μόνο κατά του Λαυρέντη, του υποκριτή κ δόλιου Λαυρέντη αλλά και κατά της κοινωνίας, η οποία μπροστά στην ανάγκη της να τιμήσει κ να προβάλει ιδεατά κ επιθυμητά πρότυπα συμπεριφοράς, εθελοτυφλεί απέναντι στις πασιφανείς κάποτε ενδείξεις πως ο τιμώμενος πολίτης δεν υπήρξε παρά ένας ακόμη "κάλπικος παράς, ένα κάθαρμα". Ετσι, η πολιτεία εξαπατάται οικειοθελώς μη τολμώντας ν ' αποκαλύψει την έκταση της ηθικής κ συνειδησιακής παρακμής των μελών της κ της ατροφικής συνείδησης των σύγχρονων Λαυρέντηδων....
"Επιτύμβιον" δια χειρός Μανόλη Αναγνωστάκη
Χριστίνα-Ειρήνη Ασημακοπούλου
Τελειόφοιτη Νομικής Σχολής
Εθνικού&Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών