Έξι μεγάλες επενδύσεις και συνολικά πάνω από 1.000 θέσεις εργασίας ανακοινώθηκαν σήμερα για τη Μεγαλόπολη. Είναι μια θετική εξέλιξη; Είναι.
Για να φτάσουμε όμως εδώ έχουν χαθεί έξι ολόκληρα χρόνια για τη Μεγαλόπολη. Οι λιγνιτικές μονάδες αποφασίστηκε να κλείσουν το 2019 και βρισκόμαστε στο τέλος του 2025.
Η Μεγαλόπολη έχει δεινοπαθήσει και εξακολουθεί να δεινοπαθεί. Για το λόγο αυτό λοιπόν οφείλουμε να είμαστε όλοι προσεκτικοί και να μην παίζουμε με την ελπίδα κανενός.
Οι επενδύσεις εγκρίθηκαν. Για να φτάσουμε στη λειτουργία τους και για να ανοίξουν αυτές οι θέσεις εργασίας, μεσολαβούν πολλά βήματα.
Βιομηχανικό Πάρκο δεν υπάρχει για να υποδεχθεί επενδύσεις. Τώρα, είπαν, θα εκδοθεί η πρόσκληση. Κι εδώ υπάρχει δρόμος και χρειάζεται υπομονή.
Δεν πρόκειται να μηδενίσω τίποτα. Κάθε βήμα θετικό είναι ευπρόσδεκτό. Άλλωστε, για αυτό φωνάζει η τοπική κοινωνία τόσα χρόνια. Αυτός είναι και ο στόχος της δημοσιογραφικής πίεσης. Για να «τρέξουν» επενδύσεις και έργα, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, να μη χαθεί άλλος χρόνος για τη Μεγαλόπολη.
Δεν υπάρχει λόγος για πανηγυρισμούς, ούτε για αλληλοθαυμασμούς. Αυτά που σήμερα ανακοινώθηκαν, πρέπει να ωριμάσουν και να υλοποιηθούν. Ο κόσμος στη Μεγαλόπολη κρατάει μικρό καλάθι. Δεν τον αδικώ. Όταν καείς στο χυλό…
Υ.Γ. Από τα όσα ειπώθηκαν σήμερα αποδείχτηκε ότι όταν ένας βουλευτής (στην προκειμένη περίπτωση ο Βλάσης) ασκεί πίεση, χωρίς απαραίτητα να το «διαφημίζει», μπορεί να πετύχει αποτελέσματα. Αυτός είναι ο δρόμος. Με τη σιωπή, την αφωνία και τις δημόσιες σχέσεις, σίγουρα δεν λύθηκε κανένα ζήτημα.