Οι κρίσιμες μέρες και η ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση - Γράφει ο Ν. Δελφάκης
Ελπίζω να μην ξαναγράψω μέχρι την Κυριακή. Κουράστηκα κι εγώ και άλλοι. Αφού υπήρξε η καταραμένη Τρίτη, 30-06-2015, εκείνη έπρεπε να αποφευχθεί, όλα πια είναι πιθανά. ΄Ενα μόνο θέλω να πω, με λίγα λόγια, αν και είναι κρίσιμο και τεράστιο θέμα και χρειάζεται ανάπτυξη:
΄Οταν δημιουργείται ένα κράτος ή μια συμμαχία - συνομοσπονδία, είναι μια ολόκληρη διαδικασία που διαρκεί στο χρόνο, με προόδους και οπισθοδρομήσεις, με εντάσεις και «πνίξιμο» τοπικισμών. Ακόμα και περιοχές της Ελλάδας που σήμερα θεωρούνται "πατριωτικές" είχαν πολλές ενστάσεις ή διαφωνίες στο να ενταχτούν στο νέο ελληνικό κράτος μετά το 1828. Το παράδειγμα των ΗΠΑ που εκτός των άλλων δεν αποφεύχθηκε ένας εμφύλιος στη διαδικασία της ομοσπονδιοποίησης. Και πλήθος άλλων. Η ΕΕ ασφαλώς θα έχει προβλήματα στη διαδικασία της ολοκλήρωσης. Κρίνει κανείς το κύριο, το κρίσιμο. Θέλει, ναί ή όχι, να συμμετέχει σε μια τέτοια συμμαχία;
Αυτό που αναπαράγεται ότι “θέλω μεν, αλλά να ήταν αλλιώς τα πράγματα και μέχρι τότε δεν θέλω”, είναι μια μπαρούφα και μισή. Η Ελλάδα συμμετέχει από το 1980, υπάρχουν συνθήκες, νόμοι, περιόρισε την στενή - εθνική της κυριαρχία, κρίνοντας ότι θα έπρεπε να το κάνει για να συμμετέχει και θα ήταν προς το συμφέρον της, για πολλούς λόγους.
'Οταν συμμετέχεις σε μια ολότητα δεν συμμετέχεις κατά περίπτωση, δηλ. αν είναι καλά "μπαίνεις" και κάθεσαι, αν δεν είναι καλά, "βγαίνεις" και περιμένεις να ξαναμπείς, ίσως. Πώς αλλιώς να το πώ; Είναι σαν μια περιφέρεια της Ελλάδας π.χ. η Πελοπόννησος, η Κρήτη, η ΄Ηπειρος κλπ, να "μπαίνει" όταν κρίνει ότι της αρέσει στο Ελληνικό Κράτος και να "φεύγει" όταν κρίνει ότι δεν της "αρέσει" και μέχρι να αλλάξουν πράγματα!. Αν είναι δυνατόν!!! Το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αυτό που όλοι βλέπουμε αυτή τη στιγμή και είναι σε πολύ καλό επίπεδο, πάντως καλύτερο από τα κοινοβούλια της Ρωσίας, του Ιράν, της Βενεζουέλας κλπ. Δεν μπαινοβγαίνει κανείς με το κριτήριο αν υπερισχύσουν τούτοι ή οι άλλοι!!!!
Περί αυτού πρόκειται. ΄Ολα τα άλλα είναι επικοινωνιακά παιχνίδια.
Νίκος Δελφάκης
Τρίπολη 8-07-2015
Αυτό που αναπαράγεται ότι “θέλω μεν, αλλά να ήταν αλλιώς τα πράγματα και μέχρι τότε δεν θέλω”, είναι μια μπαρούφα και μισή. Η Ελλάδα συμμετέχει από το 1980, υπάρχουν συνθήκες, νόμοι, περιόρισε την στενή - εθνική της κυριαρχία, κρίνοντας ότι θα έπρεπε να το κάνει για να συμμετέχει και θα ήταν προς το συμφέρον της, για πολλούς λόγους.
'Οταν συμμετέχεις σε μια ολότητα δεν συμμετέχεις κατά περίπτωση, δηλ. αν είναι καλά "μπαίνεις" και κάθεσαι, αν δεν είναι καλά, "βγαίνεις" και περιμένεις να ξαναμπείς, ίσως. Πώς αλλιώς να το πώ; Είναι σαν μια περιφέρεια της Ελλάδας π.χ. η Πελοπόννησος, η Κρήτη, η ΄Ηπειρος κλπ, να "μπαίνει" όταν κρίνει ότι της αρέσει στο Ελληνικό Κράτος και να "φεύγει" όταν κρίνει ότι δεν της "αρέσει" και μέχρι να αλλάξουν πράγματα!. Αν είναι δυνατόν!!! Το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αυτό που όλοι βλέπουμε αυτή τη στιγμή και είναι σε πολύ καλό επίπεδο, πάντως καλύτερο από τα κοινοβούλια της Ρωσίας, του Ιράν, της Βενεζουέλας κλπ. Δεν μπαινοβγαίνει κανείς με το κριτήριο αν υπερισχύσουν τούτοι ή οι άλλοι!!!!
Περί αυτού πρόκειται. ΄Ολα τα άλλα είναι επικοινωνιακά παιχνίδια.
Νίκος Δελφάκης
Τρίπολη 8-07-2015
3 σχόλια
-
Μεγάλη κουλτούρα. Ξεπέρασες και τον Μπαρουφάκη! Σε προσλαμβάνω.
-
ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΔΕΛΦΑΚΗ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ
ΕΣΟΔΑ - ΕΞΟΔΑ -
Ρε φίλε, άστο γίνεσαι κουραστικός, δεν το έχεις, εκτίθεσαι δεν το καταλαβαίνεις.