Έκθεση του Γορτύνιου Κωνσταντίνου Δημούλη στο «Βουλευτικό» Ναυπλίου! (εικόνες)
Ο πολυτάλαντος συμπατριώτης μας, Κωνσταντίνος Δημούλης, εκθέτει στην Αίθουσα του Βουλευτικού Ναυπλίου, των σαράντα χρόνων της καλλιτεχνικής του Δημιουργίας. Τα έργα του από χρώμα, μάρμαρο και ξύλο.
Από την προηγούμενη Κυριακή 6-11-16, ο συμπατριώτης μας Κωνσταντίνος Χρ. Δημούλης, από του Ράφτη, ένας αυθεντικός αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, της ξυλογλυπτικής, μαρμαρογλυπτικής και της ελαιογραφίας, εκθέτει τα έργα του, στο «Βουλευτικό» Ναυπλίου. Και ήταν όλοι εκεί, Βουλευτές, Δήμαρχος και πλήθος Ναυπλιαίων για να δουν από κοντά την δουλειά του και να την θαυμάσουν. Οι κολακευτικοί λόγοι και έπαινοι, από τους ειδικούς πάρα πολλοί. Ενθουσιασμένος και συγκινημένος ο ίδιος, ακόμη λόγω του ότι πολλοί συμπατριώτες του, τον τίμησαν με την παρουσία τους. « Ένας ανηφορικός δρόμος, είναι αυτός της Τέχνης, σαράντα χρόνια πορεία, με εκπλήξεις, με στιγμές απίστευτης χαράς μετά την ολοκλήρωση ενός έργου, μιας δημιουργίας, αλλά και με πολλές τιμές» δήλωσε ο ίδιος.Ο Κωνσταντίνος Δημούλης, γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Ο πατέρας του ήταν από του Ράφτη. Ο ίδιος νοιώθει Ραφταίος και συχνότατα επισκέπτεται το χωριό του, όπου συμμετέχει στις εκεί εκδηλώσεις. Έπιασε πινέλο ζωγραφικής στην Γ΄ τάξη δημοτικού, αλλά δεν έτυχε την στήριξη κανενός, ίσως γιατί κανείς δεν διέγνωσε το ταλέντο του. Προχώρησε μόνος του αξιοποιώντας το ταλέντο του και παρακολουθώντας άλλα έργα, άλλες τεχνικές, για να εφαρμόσει ως αυτοδίδακτος την δική του μέθοδο στις δημιουργίες του. Με ότι καταπιάνεται το αξιοποιεί καλλιτεχνικά. Εργάζεται με τα χρώματα, το ξύλο κάνοντας από απλές μαγκούρες μέχρι πολύμορφες απεικονίσεις, σκαλίζει στο μάρμαρο ως έμπειρος σπουδαγμένος μαρμαρογλύπτης δίνοντας μορφές και παραστάσεις. Αξιοποιεί το χαρτί και τα πανιά. Κάθε του έργο μοναδικό! Πάντα μέσα του πίστευε ότι όταν θα ήταν έτοιμος καλλιτεχνικά, θα ήθελε στο Ναύπλιο την πόλη του, να κάνει μια έκθεση. Σαράντα χρόνων δουλειά παρουσίασε στο «Βουλευτικό» με πληθώρα έργων του. Τα περισσότερα δουλεμένα στα διαλείμματα της δουλειάς του, ανάμεσα σε πελάτες και.. αυτοκίνητα. Διαθέτει στο Ναύπλιο πρατήριο υγρών καυσίμων. Λιγοστά έργα του έχει δωρίσει σε φίλους του, που πίστευε ότι θα τα αξιοποιήσουν τοποθετώντας στον κατάλληλο χώρο του σπιτιού τους και, κάποια άλλα στα τρία παιδιά του.
Από συνέντευξη του, τα επόμενα αποσπάσματα: « Σ’ ένα ερειπωμένο σπίτι στη Δημητσάνα, είδα κάτω από το χώμα να προεξέχει ένας χαλασμένος παλιός πολυέλαιος. Διαλυμένος μέσα στα μπάζα. Πήρα μερικά κομμάτια του και έκανα ένα από τα πρώτα μου έργα..»
«Η γλυπτική ήταν για μένα κάτι το πρωτόγνωρο! Να ζωγραφίζω ήξερα. Πρώτη μου απόπειρα ήταν η κατασκευή ενός περιστεριού, από ένα κομμάτι πωρόλιθου… το δεύτερο μου έργο ήταν σε μάρμαρο σκαλίζοντας το κεφάλι του Μ. Αλέξανδρου, από ένα νόμισμα των εκατό δρχ. χρησιμοποιώντας τον ματρακά (σφυρί) και ένα καλέμι οικοδομής. Τα κατάφερα, χωρίς να έχω άλλα εργαλεία. Έπειτα συνέχιζα να σκαλίζω…» « Από το ξεκίνημα ενός έργου, μέχρι την ολοκλήρωσή του υπάρχει μεγάλη απόσταση και άγχος…»
« Η δουλειά μου, ως είναι φυσικό με καταπιέζει. Ξεχνιέμαι. Ξεχνάω το πώς ξεκίνησα ένα έργο, το ανακάτεμα των χρωμάτων, την τεχνική που πρώτο σκέφτηκα για να το ολοκληρώσω…».
Οι φωτογραφίες είναι, από την έκθεση του Κωνσταντίνου Δημούλη στο Ναύπλιο και από τον βράχο της Αγίας Ελεούσας (Ζάτουνας), με φόντο την Δημητσάνα.
